TWO FACED (Albanian Translation)

T W E N T Y - F O U R

--Per me shume efekt ne kete episod ju ftoj ta lexoni nen tingujt e kolonave zanore te cilat jane vendosur ne pjese te ndryshme te kapitullit.-- 

--Ju faleminderit!--

"Kisha harruar sa qejf ishte te te ngacmosh" - Luhan

KAPITULLI TWENTY-FOUR

Ne ate moment e kuptova! Vertet po mendoja se po bija per Sehun. As nuk e kisha me vemendjen nga lindja e diellit, kam frike se vemendjen e kam te Sehun tani. Zgjidhu Paige! Nuk mund te biesh ne dashuri me nje demon!

"Eshte hera e pare qe ndihem keshtu" pashe Sehunin e habitur kur foli. Si?

"Cfare do te thuash?" e pyeta. Mire qe u mundova ta pyesja pa u dukur shume e cuditur.

"S'mund ta shpjegoj me saktesi." ngriti supet. "Thjesht ndihem cuditshem... por me pelqen" tha ne menyre misterioze.

Ngrita vetullat nga pikepyetjet qe kisha ne koke. Asnjehere nuk me ka dhene asgje kaq troc por... mos ndoshta po ndjen dhe ai kete ndjesi qe kam edhe une?

Jo.

E pamundur. Sehun nuk do ta linte veten te shqetesohej per budallalliqe sic eshte dashuria. Ja ku fillova dhe une me idiotlliqet e mia. "Deshiron te rrish edhe me gjate ketu?" pyeti.

Pashe tutje duke shmangur shikimin. Po me flet normalisht nderkohe ndjej faqet qe mu ngrohen aq shumeee.. "Deshiron dhe ti? Je dakord?" pyeta.

"Instkti me thote se eshte dakord." tha. "Pastaj, dua te rri ketu." u pergjigj. "Me ty, nese nuk eshte problem" shtoi.

Kafshova buzen lehte nga fjalet e tij. Me besoni ishte komplet instiktive por qe ato fjale me ngrohen aq shume dhe dreqinn pse po me thote fjale qe po me bejne zemren te me rrahe fort!?? Nuk me pelqen kjo ndjesi, nuk eshte e drejte. Sidomos ne kete moment...

"Cfaareee kemi ketuuu?"

U kthyem kur degjuam zerin e Z. Damon i cii po qendronte te dera prej xhami. Psheretiva e lehtesuar. Per nje moment mendova se ishte Aleister.

"Baba" tha Sehun.

"Mirmengjes zoteri" e pershendeta.

Ai thjesht buzeqeshi me te dy ne. "Duke pare lindjen e diellit bashke ee?" tha teksa iu afrua kangjellave. "Me kujtohet si tani, me pare e shikoja lindjen e diellit me Helenen" ai rikujtoi.

"Moment i bukur zoteri" komentova duke buzeqeshur.

Z.Damon pa drejt nesh dhe nenqeshi. "E vertete" pohoi me koke. "Por ju nuk e dinit sa te embel dukeshit kur po shikonit lindjen e diellit"

"Cfare??" reaguam une dhe sehun njekohesisht.

"Oops.. nuk mund ta bej atmosferen cuditshem tani apo jo?" qeshi.

 Thjesht pretendova sikur e mora vesh dhe qesha me nervozizem. "Pse jeni ketu?" Sehun pyeti.

"Epo isha duke bere rutinen time te mengjesit dhe thjesht me zune syte kete moment tuajin spektakolar" qeshi.

"Uhm..." fillova. As nuk e di se si duhet te pergjigjesha ne ate moment.

"E kisha fjalen per lindjen e diellit" preku shpatullen time dhe me pas te Sehun. "Kthehuni ne zyren time per pak minuta, porosita mengjesin." tha ai para se te largohej.

Dhe momenti awkward filloi. Tani jemi ne heshtje te plote. "Duhet te kthehemi brenda."  thashe per te lehtesuar tensionin qe kishim.

"Hej Paige" me thirri ne momentin qe po kthehesha.