Bak Gözlerime Bu Bakış Dinle Kalbimi Bu Atış❤💙

337 31 34
                                    

Eylül'den
Ahmet Amca'nın ismini duyunca telâşlandım ve Ali'yi sahildeki kafeye çağırıp bende kafeye doğru yol aldım.
Aslında Ahmet Amca'yı bende tanımazdım.

Annneannemin komşusu olduğunu bilirdim bir de annemle bir geçmişi olduğunu zaten beni endişelendiren de bu geçmişti.Bunlari düşünürken zihnimin hızı ayaklarıma yansımış olacak ki 10 dakika sonra sahile varmıştım.

Ali de en az benim kadar endişeliydi konuyla ilgili hiç bir şey bilmediğinden dolayı yüzünde bir şaşkınlıkta vardı.

Ali'ye ve Ahmet Amca'ya merhaba dedikten sonra Ali'nin yanına oturdum.Içimde garip bir hüzün vardı sanki saniyeler sonra duyacaklarımın ön hazırlığı misali.

Denize baktım fazlasıyla güzeldi.Ve bir o kadar da duru çarşaf gibi dümdüz olmuştu belli o da hüzünlüydü.Denizden ayrılan gözlerim Ahmet Amca'nın yeşili andıran ela gözleriyle buluştu.

Hayır yanıldınız mühim olan gözlerinin rengi değildi.Çünkü gözlerinde renkten daha ağır basan bir şey vardı.Acıları ve çaresizlikleri gördüm gözünde acaba onun gözlerinin renginden daha ağır basan bu duyguların mimarı annem miydi?

Yapmadığı şey değildi sonuçta benim Ali'yi görene kadar gözlerimde tıpkı Ahmet Amca'nın gözleri gibiydi.

Ben bu düşüncelerle savaşırken Ahmet Amca sakallarının arasında kaybolmuş dudaklarını araladı ve konuşmaya başladı.

Merhaba kızım ben Ahmet beni pek hatırlayacağını sanmıyordum.

Aslında pek hatırlamıyorum sadece aklımda endişe kalmış sizinle ilgili bilinç altım sizin isminizi duyunca endişelenmem gerektiği sinyallerini verdi.Sanırım bu endişenin kaynağı annemle yaşadıklarınız

Bak kızım aslında seni görme isteğimin altında da bu yaşadıklarımız yatıyor.Bu hayatta ondan kalan tek iz sensin.Adını çalıştığın hastaneyi ve sana ait olan bir kaç bilgiyi anneannenden aldım sana kucak dolusu selamlarını iletti.Görüyorum ki sen annene benzememişsin kendine yaraşır bir eş seçmişsin.

Sevdim ben bu oğlanı delikanlı birine benziyor maşallah tipi de yerinde.

Bunları duyduktan sonra nerdeyse gülecektim ama durumun ciddiyetini düşününce kendimi kastım ve gülüşümü içime hapsettim.

Bu iltifatları duyan Ali Asaf gururlu bir sıfat takınıp teveççünüz Ahmet Amcacım bu hoş düşünceleriniz sizin iyi kalbinizin eseri dedi.

Bende Ali'nin kulağına yaklaşıp yalaka seni dedim.

Ali de kulağıma yaklaşıp yanlış oldu mavim tipi yerinde bir yakışıklıyım ben dedi ve göz kırptı.

İşte o göz kırpış ömrüme bedeldi.Kahve gözleri ve gözleriyle uyumu yakalayan kahve kirpikleri hapsetmişti varlığımı içine.

Bu sırada Ahmet Amca'da konuşmak için tekrar araladı dudaklarını...

Bak Eylül kızım ben anneni çok sevmiştim tıpkı senin Ali oğlumun kahve gözlerine Ali oğlumunda senin maviliğine tüm benliğiyle hapsolduğu gibi bakıyordum.

Başucumdaki Mavi💙Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin