SAPIK

______ÇOK GÜZEL KOKUYORSUN______

Kumsal
Gözlerimi açtığım da Anılın odasında olduğumu fark ettim.

Anıl yanımdaydı ve uyuyordu.

O değilde ben hangi ara uyumuştum?

Elleri belimdeydi.

Saate baktığımda gece 04:25'di.

Bir anda karnıma ağrı girmişti.

Bağırdım.

Ben: Ahhhh!

Anıl bir anda kalktı.

Anıl: noldu!

Yüzüme korku dolu bir şekilde bakıyordu.

Ben: karn- ahhh!

İki elimle karnımı tuttum.

Anıl: karnın mı ağrıyor?

Kafamı olumlu anlamda salladım.

Anıl: lanet olsun. Evde çalışanlar da yok. Ben onları işlerinden çıkardım. Ne yapmalıyım? Osman evet evet Osman yardım eder.

Ben: dur! Gece gece rahatsız etme onu.

Anıl: kötü durumdasın! Ne demek rahatsız etme lan!

Ben: karnımı okşa o zaman geçer.

Anıl: gerçekten de geçer mi?

Ben: evet!

Anıl: tamam.

Elimi karnımdan çektim. Anıl beni kucağına yerleştirdi ve karnımı okşamaya başladı.

Artık bağırmıyordum ama sürekli sızlanıyordum.

Eli gerçekten iyi geliyordu.

Karın ağrım sonunda geçmişti.

Ben: Anıl.

Anıl: efendim güzelim.

Ben: karın ağrım geçti.

Anıl: emin misin?

Ben: evet eminim.

Kendisini sırt üstü yatağa yatırdı.

Bende onun üstündeydim.

Anıl: güzelin. Senin karnın çok mu ağrıdı?

Ben: evet. Ama şimdi iyiyim geçti.

Anıl: tamam.

Elini saçlarıma atıp okşamaya başladı.

Gözlerine baktım.

Saçlarıma bakıyordu.

Sonra gözlerini gözlerime değdirdi.

Çok yakışıklıydı.

Fazlasıyla hemde.

Beni yanına yatırdı ve yüzünü boynuma gömdü.

Elleri de belimdeydi.

Bir elimi saçına attım.

Ve bu şekilde uyumaya başladık.

Berfin
Emre birkaç gündür ortalıklar da yoktu. Aradağımızda ise aradağınız numaraya şuan da ulaşılamıyor diyordu.