(الحب الملعون)
الحلقة 1
"ماما انا نازلة"
"رايحة فين يا هالة"
"رايحة لسلمى وبعدين هنروح الكورس "
"هتتأخرى"
"لا على 10بالكتير ان شاءالله"
فى كافيه عام
"هالة اتأخرتى ليه"
"متأخرتش ولا حاجة...بص يا زياد انا مش هقعد معاك اكتر من ربع ساعة علشان المرة دى لازم اروح الكورس"
"حاضر اهم حاجة انى اشوفك"
"كلمت مامتك ولا لسه"
"ماهو انا اكدت على انى اشوفك علشان اقولك انى كلمتها"
"بجد...وقالت لك ايه"
"قالت لى طالما انى بحبك وعايزك فهى معندهاش اى مشكلة"
"وباباك"
"لما ماما تقول اه بابا هيقول اه"
"طيب اكلم ماما بقى"
"لا استنى"
"استنى ايه"
"ماما شرطها الوحيد انى اخلص السنة دى وانجح"
"ماشى عموما هو فاضل شهر واحد بس ونمتحن... وانت شد حيلك بقى وانجح"
"عيب عليكى...انا كل سنة بنجح"
"ماشى يا زياد انا هقوم بقى"
"طيب استنى اوصلك"
"لا انا همشى لوحدى علشان محدش يشوفنا مع بعض"
هالة بتوصل لسلمى وهى مستعجلة
"اتأخرتى كده ليه ياهالة"
"كنت مع زياد"
"والله كويس انك جيتى النهاردة...انتى لما تشوفيه بتنسى نفسك"
"بحبه ياسلمى والوقت معاه بيجرى بسرعة"
"ياسيدى على الحب"
"بس مش انا اللى الحب ينسينى الصح من الغلط"
"يعنى ايه... سمع كلامك"
"طبعاااااااا ههههههههه كلم مامته وهييجى يخطبنى بعد الامتحانات"
"بجد يالولا... مبروووك ياحبيبتى"
"الله يبارك فيكى...يالا بقى انا حكيت واحنا متاخرين يالا بينا"
هالة راجعة من الكورس بالليل
دخلت شارعهم...والجو كان برد وهادى
حست ان فيه حد ماشى وراها
خافت تبص وراها وبدات تسرع فى مشيتها
حست بإيد بتوقفها من كتفها
"استنى"
شقهت هالة من الخضة
"ادم... خضتنى"
"مالك بتجرى كده ليه"
"لقيت الدنيا هس اوى خفت"
"انا عرفت من هيثم اخوكى انك هترجعى على 10بالليل وكنا واقفين نستناكى علشان مفيش حد ماشى خالص وخفنا عليكى"
"وهيثم فين"
"مامتك بعتته يجيب حاجة وانا فضلت واقف مستنيكى"
"طيب ياادم...سلام"
"استنى ياهالة"
"نعم"
"فكرتى"
"ماانا قلت لك انى بعتبرك زى اخويا"
"وانا قلتلك فكرى...انا عايز اتقدملك مجرد احساسى انى بحبك وانا صاحب اخوكى حاسس انى بخونه"
"ياادم انت زى هيثم بالنسبة لى ...جار واخ مش اكتر"
وصوت اقدام من بعيد... وهيثم يظهر
"ايه اللى موقفك كده فى البرد ده"
"مفيش كنت بسأل ادم عليك...انا طالعة"
"خدى الحاجة دى اديها لماما وانا ساعة كده وجاى"
"ماشى"
صوت جرس تليفون البيت
وقت متأخر بالليل وكلهم نايمين
صحا الاب وخرج يرد على التليفون الوحيد فى البيت
والام وراه... وقامت هالة تبص فى ساعتها لقيتها 4ونص الفجر
"الو...خير يا رؤوف ... لا اله الا الله... طيب الجنازة امتى... البقاءلله شد حيلك...مع السلامة"
الام"خير...مين مات"
الاب"خالتى توفت من نص ساعة والجنازة بكرة الظهر"
الام"لاحول ولا قوة الا بالله... البقاءلله... انا مش هروح الشغل بقى بكرة علشان اروح هناك من الصبح"
وندهت هالة لمامتها
"انا رايحة معاكى الصبح"
"ليه انتى مش وراكى محاضرات...بلاش تيجى انتى"
"لا انا عايزة اروح"
"خلاص تعالى... انتى حرة"
