İndra onu takip etmişti. Gitmesi gereken yönün tersine gitmişti. Upunuz saçları dalgalanan kızı izliyordu. Ara sıra Satomi arkasına kontrol amaçlı dönüyor, onu gördüğünde gülümsüyordu.
Kısa bir yürüyüş sonrası köye vardılar. Satomi'yi gören herkez gülümsüyor, sonra arkasındaki yüzü gözükmeyen adama telaşla bakıyorlardı. Satomi'nin babası ve kardeşleri ortalıkta yoktu, köyün reisi ve oğluda.
Satomi biraz daha ilerledikten sonra köyün içinden çıktı ve bir evin arkasındaki ormanlık alana girdi.
"Nereye gidiyoruz?" diye sordu İndra. Sessizliği bozmuştu.
"Benim gizli evime" dedi Satomi ve gülümsedi. Dolamaçlarla ormanlık alandan küçük bir klübeye vardılar. Etrafında küçük tarlalar vardı. Ağaçların arasında olduğu için ev gölgedeydi ama tarlalar güneş alıyordu.
"Babam burayı annem için yapmış. Sonra köye taşınmışlar, zamanla unutulmuş. Ben zamanımı burada geçiriyorum" İndra uzun uzun baktı, "Seni o eve götürmek istemedim. Ne yaptığını bilmiyorum ama, onları kısa bir süre görmek istemiyorum"
İndra bir şey demedi. Satomi kapıyı açtı ve içeri geçtiler. İndra üstünündeki uzun pelerini çıkardı. Satomi kısa bir süre onun yüzüne baktı, gözleri buluştuğunda arkasına döndü ve yemek hazırlamaya başladı.
"Lütfen uzan ve dinlen"
İndra bir şey demeden yattı. Uykusu yoktu ama yolculuk için daha çok enerji toplayabilmek adına yattı. Mutfak sesleri uyumaya yakın kullaklarına melodi gibi geliyordu. Gözlerini kapamadan önce Satomi'nin arkada topladığı uzun saçlarını gördü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Başka Hali
RomanceKalbindeki nefreti hiç bir zaman yok edemeyeceğim. Eğer yok etmeye çalışırsam benden de nefret etmenden kokruyorum. Ama yine de yumuşatabilirim. Çünkü seni seviyorum....
