Aşkın Başka Hali

Adımız

Güzel kokular ile uyandı İndra. Gözlerini açtı ve doğruldu. Önüne konulmuş masada boş yer yoktu.

Satomi odada yoktu. İndra'nın hem umrunda değildi, hem de düşünmeden edemedi. Satomi dış kapıdan içeri girdi. Kimonosunun kollarını beyaz omuzlarına kadar çekip sabitlemişti. Elindeki sepetin içinde sebzeler vardı.

"Sen uyanana kadar bahçeyle uğraştım. Yemek hala sıcak, lütfen ye."

Satomi sepeti bıraktı, omuzlarına sabitlediği kimono kolunu normal haline getirdi. İndra'nın karşısına oturdu. Beraber yemek yediler.

Uzun bir süre konuşmadan sadece yemek yediler. Satomi her göz göze geldiklerinde gülümsüyordu. Yemek bitmeye doğru konuşmaya başladı

"Uzun zaman olmuştu burada biriyle yemek yemeyeli" ağzına bir lokma daha attı ve gülümsedi. Çiğneyip yuttu ve devam etti, "Teşekkür ederim"

İndra bir şey demeden yemeğe devam etti. Yemek bittikten sonra Satomi masayı topladı ve kaldırdı. İndra ise oturmaya düşünmeye devam etti. Neden bunu yaptığını, buraya kadar geldiğini bilmiyordu. Ama bu kıza bakmak istiyordu.

Ayağa kalktı, "Artık gitmem gerekiyor"

Satomi hemen bulaşıkların başından kalktı ve ona döndü, "Ama hava kararıyor, burada geçirebilirsin."

İndra hiçbir şey söylemeden pelerinini aldı ve evden çıktı. Satomi arkasından çıktı ama bir anlamı yoktu. Gideceğini biliyordu.

Arkasından üzgün gözlerle baktı. İndra içinden gelen bir istekle ona baktı. Üzgün yüzü gitmemesi için yalvarıyordu. Ama gideceğini de bildiği için kararlıydı. Arkasını döndü ve yürümeye başladı.

Satomi çıkan son sesiyle bağırdı. "Benim adım Satomi, senin adın ne?"

"İndra" dedi arkasını dönmeden"

"Seni bir daha görebilecek miyim"

İndra bunu duyunca duraksadı. Dönmeden devam etti, "İstiyor musun?"

"Evet'' dedi Satomi ellerini yumruk yapmış şekilde. İndra bir gölge gibi hızlıca kızın önünde belirdi. Satomi irkildi ama hareket etmedi.

Kızın yumruk yapmış ellerinden birini tuttu. Yavaşça yaklaştı ve kızın alnına küçük bir buse kondurdu. O sırada Satomi öpücükle vücudu karıncalanmıştı. Ellerinden ve anlından bir enerji hissediyordu.

"Yemek için küçük bir armağan, chakra" dedi İndra, kızın elini yavaşça bıraktı. "Kendini geliştirirsen belki bir gün karşılaşırız"

İndra ortadan kayboldu. Satomi ise içinden gelen enerjiyle ve yaşadıklarıyla yere çöktü. "Görüşürüz, İndra" dedi titrek sesiyle, İndra'nın son cümlesini söylerken ki tebessümünü aklından çıkaramayarak.