ဆုတောင်း
========
လင်း
ငါ...ငါမသိတော့ဘူူး...
ကျွန်မဘာမှမကြားနိုင်တော့ဘူး...
အာကာသတွင်းနက်ထဲရောက်သွားသလို ဘာကိုမမြင်နိုင်မ
ကြားနိုင်တော့ဘူး...အားလုံးကအမှောင်ထု။
တွင်းနက်ကြီးရဲ့သံလိုက်အားလို အမှောင်ထုထဲ့ကအလင်းတန်းလို ဆွဲဆောင်နေတယ် သူမရဲ့
မျက်ဝန်းတွေက ကျွန်မကိုကျွန်မသံမိူလိုရုန်းမထွက်နိက်အောင်ပြုစားထားသလားမသိ...
ကျွန်မကိုယ်တိုင်ပင်သူမအကြည်တွေမှာနှစ်မြောနေလေပြီ...
သူမရဲ့မျက်နှာအသွင်အပြင်ပြောင်းလဲမူမရှိ ကျွန်မကို
ပြုံးမြဲပြုံးပြစဲ...
သေချာတာကတော့ စိတ်လွတ်နေတာကျွန်မပင် ကိုယ်ဘာဖြစ်လိုဖြစ်နေမှန်းမသိတော့......
ရှင်းမေကပင် စတင်အကြည်လွဲလိုက်ပြီးး
ရှင်း- မင်းနိုင်ပါတယ်ကွာ...မင်းဘာလိုချင်လဲပြော......
လင်းလည်းအာရုံပြန်ဝင်လာပြီး
လင်း-ဟိုဟာ~~ဟို ဘာလိုချင်လဲဆိုတော့...
သူမလည်းဘာတောင်းဆိုရမလဲမသိတော့ ဟိုကြည်ဒီကြည်နဲဲ...
လင်း-အင်...ပီယာနို!!
ရောက်တတ်ရာရာလျောက်ပြောမိပြီး
ရှင်း-ပီယာနို??ဘာကို??
လင်း-ပီယာနိုတီးပြလို...အဲ့ဒါကျွန်မဆန္ဒ...
ရှင်း-ဒါပေမဲ့ မင်းကလဲကွာ။ဟိုတလောက တီးပေးထားတယ်လေ။
လင်း-အဲ့ဒါက ဟိုတလောကလေ...အခုမဟုတ်ဘူး။
မမ သိသိသာသာပင်မျက်နှာညိုးသွားသည်။ရုတ်တရက်ပါးစပ်ကထွက်သွားတာမှန်ပေမယ်...တကယ်ပင် သူမရဲ့တီးခတ်သည်ကိုလွမ်းမိနေသည်မှာအမှန်ပါ။ မကြိုက်မှန်းသိလျက်နှင့်သာ ရှေ့ဆက်တိုးသည်။
လင်း- အမကလည်းဗျာ တီးပြပါ။ သဘောတူထားထဲအတိုင်းပဲ့ ညီမနိုင်တော့ ခိုင်းတာလုပ်ရမယ်...လုပ်ပါမမကြိုက်တာတီးနော်။
သူမတွေဝေနေလေသည်။ ဘာတီးရင်ကောင်းမလဲတွေးနေတာလား ဒီကလေးကိုဘယ်လိုရှောင်ရင်ကောင်းမလဲတွေးနေတာလားတော့မသိ။
ဒီလိုဆူပုတ်ပုတ်ကြီ်းနေတာတောင် အမကတကယ်လှတယ်ဗျာ။
လင်း-အမ~~လုပ်ပါ~~ နော်~~[ပလီပလာအသံဖြင့်]
လင်းနှုတ်ခမ်းထော်ပြီးပြောသည်။
KAMU SEDANG MEMBACA
နင်မချစ်သော ငါ
Fiksi Remajaလင်းဆိုသောမိန်းကလေး နှင့် ရှင်းဆိုတဲ့ မိန်းကလေးတို့ဧ။်တွေဆုံခြင်း......
