Kinagabihan nag bukas ako ng Facebook.
A new message pop up from him
"I love you, take care huh? We have more catching to do pagbalik ko. Wait mo po ako. Mahal na mahal na mahal kita baby ko"
At that time gumagawa kasi ako ng assignment namin. Nagulat ako nung nabasa ko siya. Pero ang saya ko nung nabasa ko yun. Kahit na magkatext, magkatawagan kami halos araw araw e hindi niya parin ako nakakalinutan ichat sa social media.
The next morning—
"Happy First Anniversary, Mahal ko."
Ang dami na nating napagdaanan pero andito parin tayo, ikaw at ako.
Mukhang nakalimutan ni Just ang araw na ito. Kung anong meron ngayon.
Gabi na nung binati ako ni Just. Nagpadala nadin siya ng flowers sa bahay. Pero hindi yun ang gusto ko. Gusto ko ay makasama siya sa araw na ito.
Tumawag siya. Ilang beses. Hanggang sa sinagot ko na nga ang tawag. Upset ako kasi hindi ito ang celebration na gusto ko sana. Dahil sabi niya sakin ay babawi siya.
Kinukulet niya talaga ako sabay sabing---
"I love you baby, sorry na po kasi"
"I hate you" galit na sabi ko sa tawag
Binaba niya ang tawag. Hindi ko alam anong dahilan. Makalipas ang 30minutes ay nagpunta siya sa bahay. Lumabas ako para pagbuksan siya dahil dis oras na ng gabi ng naisipan niya pumunta. Tumambay kami sa labas dahil tahimik na ang paligid at malamig sa simoy ng hangin.
"haaaaay" he took a deep breath.
sabi niya pa'y "nahihirapan kana ba?"
"Kaya ko pa naman. Para sayo Just kakayanin ko lahat. Para satin" sagot ko habang nakasandal sa balikat niya ang ulo ko.
"Madami akong gusto sabihin sayo pero sa susunod nalang siguro, mahal ko. Gusto ko kahit ganito ka simple lang ay maramdaman mo na mahal na mahal kita, Maia."
BINABASA MO ANG
Dear Just, It's Happily Never After (COMPLETED)
Non-FictionSa buhay hindi natin alam kung hanggang saan nalang ba talaga. May mga taong dadating sa buhay natin na hindi natin inaasahan. Yung tipong siya na talaga at siguradong sigurado kana akala mo forever na pero hindi pa pala. Hindi naman masamang mag ma...
