Chapter XX

19 1 0
                                    

  Next day. Pumasok ako ng school. Accounting na subject namin nun. Nag susulat ako. Di ko napigilang umiyak kasi naaalala ko siya. Nakita ako ng seatmate ko na naiyak. And she asks me, "what happen?" then she hugs me. Napaiyak ako lalo hangang yung other friends ko they're all comforting me. May professor kami pero but He didn't notice us.

After that subject. Break time na. Kaya nag kwento na ako. I just share what really happened. Then yun iyak nalang ng iayak habang nag kwe-kwento.

Meron kaming play sa Communication Arts. Were going to our classmate's house kasi we need to practice and make some props para dun sa talk show.

My phone was ringing.. Playing the song "JUST THE WAY YOU ARE" ringtone ko kasi yan.. na dedicated song ko kay Just.

I answer the phone call..

Si Zel, pala. Yung pinsan ni Just. Kinakamusta daw ako ni Ate Jeiz.

Okay lang naman ako diba? although super sakit parin talaga pero keri ko naman kasi my family and friends are still there for me at ayokong nakikita ni Just na nalulungkot ako kasi nagagalit yun.

May letter daw kasing iniwan si Just para sakin. Ipapadala nalang daw ni Zel.

Hindi ko alam yung laman nung letter pero alam kong maiiyak ako pag nabasa ko yun. Yun ang huling sulat na matatanggap ko galing sa kanya. Yun na ang huling surprise niya sakin.

Dear Just, It's Happily Never After (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon