Ne diyeceğimi sonunda bulmuştum. "Ben buraya sana yardım etmek için geldim. Tabi bunun için senin bana biraz kendini anlatman lazım. Dükkanda kendi kendine söylendiğini sandın ; ama ben o sırada dükkandaydım. Bu yüzdem sevgili dostum... başla." Allah ' ım diyorum aklımı biraz lazım olanlara dağıt diye. Ne kadar zeki bi kızım ben yaa. Vallaha herkese bi ben lazım. ( sjsjsjsj)
"Şey ... öncelikle ben Mert. Gördüğün gibi o lanet olası dükkanda çalışıyorum. Ne zaman istifa etmek istesem o ustam olucak adam (gerçi adam demeye 1000 şahit lazım ama neyse) beni orda tutabilmek için ya paramı en kısa sürede vereceğini söyledi ya da beni tehdit etti..." "Hop! Orda dur bakalım! Seni neyle tehdit ediyomuş bakiyim. Kim ki o be! İnsanlıktan nasibini almamış bi zavvallı sadece.!" "Beni şeyle tehdit etti... şeyle..." "Yahu neyle arkadaşım neyle ?!"
***
"Beni ilerde sevdiğim bi kız olursa onu elimden almakla hatta yetmedi kızı aldıktan sonra ailemi de elimden almakla tehdit etti."
"Bi dakka bi dakka bu adam tam olarak nasıl biri ya?! Niye seni tehdit ederek iş yapıyo ?!"
"Aslında o bi mafya babası. Ayakkabı işini de paravan iş olarak kullanıyo." Bunları söylerken derin bir nefes vermişti.
Bu arada paravan iş ne demek onu açikliyim: Paravan iş mafya ile alakalı bi işiniz varsa (ya da buna benzer) insanlara gerçek yüzünüzü göstermek istemezsiniz. Dolayısıyla da herkesin sizi normal biri olarak görmesi için sıradan işler yaparsınız. Örnek: kuyumculuk,ayakkabıcılık gibi.
***
"Peki evi nerdedir bu adamın? Sonuçta mafyaların evi zengin evidir ve öyle kolay kolay bulunmaz. Bi de ben normalde de böyle evlerin nerde olduğunu bilmiyorum zaten." "Evinin nerde olduğunu bilmiyorum. Çalışanlarıyla kendi çıkarı olmadığı sürece asla konuşmaz. Asıl işini de bi ara dükkana gelen adamıyla konuşurken gizlice dinleyerek öğrendim." "Neyse sakın bu adamı kafana takma. Benim amcam polis. Ona söylerim gizli bi soruşturma açar. O da ustan olucak o herifi içeri tıkmanın bi yolunu bulur. Merak etme sen ; ama sen de böyle ajanlıklar yapmaya devam et ,tamam mı ?"
Yanağından ufak bi makas almıştım. Sadece "Peki." Diyebilmişti sakince.
Tam giderken arkamdan seslendi
:" Hey! dur, bekle biraz! Sana ulaşmak istediğimde nasıl ulaşıcam? Yanlış anlama. Olur ya bi haber olur falan ... diye.
Hemen bi kağıda numaramı yazıp verdim. Fırsat bu fırsat. Numarasını almanın tam sırasıydı. "İşte, bana bu numaradan ulaşabilirsin." Kağıdı aldığı gibi eve doğru yol almıştı bile. Heyecandan numarasını vermemişti. Şapşal yaa. Yerim seni ben. Hemen yakalayıp koluna yapıştım." Dur bir dakika! Numaranı vermeden nereye gidiyosun sen bakiyim? "Öylece bakakalmıştı. "Şeyy... yani ararsan senin olduğunu bilemem o yüzden. Numaranı vermelisin"dedim sakince. "Olur."
Hemen telefonumu çıkardım ve :"İşte buraya yazabilirsin numaranı." Hemen yazmaya başladı. "05×× ××× ×× ××."
"Kusura bakma az önce koluna yapıştım ama ..." "Önemli değil."
"Neyse hoşçakal. Ben sonra yine gelirim. Görüşürüz." "Görüşürüz." Dedi ve usulca evine girdi.
Bu bölüm baya uzun oldu sanırım. 😅😅 neyse tekrar görüşmek üzere.
