Fall in Love // Wolfstar

1.1

Remus hızla masasının üzerindeki kitaplarını toplarken yanında oturan Sirius ona bakıyordu.

"Nereye?"

"Kütüphane."

Remus'un kısa cevabı üzerine Sirius sinirlenmişti. Biliyordu yine o kızla ders çalışmaya gidecekti.

"O zaman bizde gelelim."

James çaktırmadan yanlarından ayrılmaya çalışırken Peter onun cüppesinden tutup geri çekmişti.

"O zaman hadi gidelim."

Sirius kendi dediği cümleye karşılık ellerini çırptı.

***

Hep birlikte kütüphaneye girdiklerinde Remus onlara döndü.

"Lütfen. Lütfen beni rahatsız etmeyin."

"Ah Aylak. Biz öyle bir şey yapar mıyız hiç?"

James gözlüğünü düzeltip gülümsedi.

"Güzel."

Remus arkadaşlarını arkada bırakıp kendisini biraz ilerideki masada bekleyen Medusa'nın yanına gitti.

"Üzgünüm geç kaldım."

"Sorun değil."

Kız ona içten bir şekilde gülümsediğinde Remus çantasını masaya koyup yanına oturmuştu.
İksir sevdiği dersler arasında ilk üçü çekmediği halde Medusa ile çalışırken bu tam tersi oluyordu.

"Ah, bu cidden zor."

Kız kafası karışmış bir şekilde saçlarını kaşıdı.

"Aslında temel noktaları bilirsen... O kadar zor değil."

Remus kıza gülümseyerek baktığında arkalarından bir öksürük sesi gelmişti. İkiside aynı anda sesin geldiği yöne döndüğünde James yalandan birkaç kere daha öksürmüş ve sırıtmıştı.

"Bahar alerjisi."

Remus gözlerini devirdi. Lily ile flört etme konusunda süper zeka olan arkadaşı yeri geldiğinde neden bir aptala dönüyordu ki?

"Kış ayındayız James."

"Evet. Şey..."

Remus Medusa'nın omzunu tutarak önüne dönmesini sağladı.

"Biz devam edelim."

Kız kafasıyla onayladı ve parşömenleri önüne çekti.

***

Verimli geçmesi gereken bir saat James'in bahar alerjisi (!) yüzünden olan öksürükleriyle, Sirius'un aptal kahkahaları yüzünden bölünüp durmuştu. En sonunda Peter üzerlerinde zararsız bir büyü fırlattığında Madam Pince daha fazla dayanamamış ve hepsini kütüphaneden kovmuştu.

"Onlar adına özür dilerim."

"Ne kadar sorun değil demek istesemde... Hala çocuk gibi davranıyorlar."

"Evet. Biliyorum."

Medusa bir süre onları sinirli gözlerle izleyen Sirius'a baktı.

"Sanırım bir daha bunu yapmamalıyız."

"Bir dakika ne?!"

"Remus... Bazen aptalın teki olabiliyorsun ama öyle olmadığını biliyorum. Eminim sende fark etmişsindir. Belki görmezden gelmek işine yarıyor olabilir ama nereye kadar böyle devam edeceksin?"

"Nasıl?"

"Dediğim gibi bazen aptal olabiliyorsun."

Kız başka bir şey demeden oradan uzaklaştı. Remus arkasından bakakalmıştı her zamanki gibi.

"Ne oldu Aylak?"

James'in öksürerek sorduğu soru karşında Remus sakin kalmaya çalıştı.
Arkadaşlarının bu kadar bencil olması onu gerçekten sinirlendiriyordu.

"Bir şey olmadı."

Sinirle yanlarından ayrılırken Sirius'a omuz atmadan geçmedi.