JINNE: Een Andere Wending

Deel 5: Oppassen

De volgende morgen werd Tinne wakker. Tinne was nog niet goed wakker. Ze keek rond en zag dat ze niet in haar kamer lag. Ze werd ongerust. -Waar ben ik?- vroeg Tinne haar af. Ze zag dat het een meisjeskamer was. Ze vond het raar, maar wanneer ze Mila zag liggen, had ze door waar ze was. Ze stond voorzichtig op om Mila niet wakker te maken. Maar tevergeefs, Mila was wakker geworden. "Rustig maar, ik ben het maar. Slaap nog maar even. Het is nog vroeg." zei Tinne. Ze legde het deken weer over Mila en ging naar beneden. Daar zat Juan al. "Goedemorgen." zei Tinne. "Hey. Alles goed?" vroeg Juan. "Ja, maar waarom heb je me niet wakker gemaakt gisteren?" polste ze. "Euhm... Ik durfde niet echt. Ik weet dat je dat niet graag hebt." zei Juan. "Ik ga snel naar huis gaan. Lucas gaat sowieso razend zijn." ging Tinne op hem in. "Sorry, moet je iets hebben om te drinken of te eten voor je vertrek?" informeerde Juan zich. "Nee, dat hoeft niet." reageerde Tinne. Ze gaf Juan nog een kus op zijn wang. "Geef nog de groetjes aan Niels en Mila." zei Tinne snel. "Ja, dat zal ik doen." reageerde Juan. "Zorg dat je goed thuis komt." Tinne lachte nog eens en deed de deur dicht. Tinne verliet het huis. Ze had nu echt geen zin om Lucas te zien. Maar het moest. Ze was genoodzaakt om haar spullen verwisselen.

Niels kwam naar beneden. "Papa, waar is mama?" vroeg Niels. "Ze is al naar huis. Maar ze geeft je een hele dikke knuffel en een kus." antwoordde Juan. "Vond je het gisteren leuk?" Niels knikte. "Wat zullen we vandaag doen? We hebben nog een weekje vakantie." reageerde Juan. "Kunnen we gewoon thuis blijven en er een spelletjes dag van maken?" vroeg Niels. "Het is goed. Maar straks ga je samen met Mila even naar Marie gaan. Ik moet iets op het werk gaan doen." reageerde Juan. "En kan mama niet op ons passen?" vroeg Niels. "Nee, mama heeft ook haar verplichtingen. Ik weet ook niet wat ze moet vandaag doen." reageerde Juan. "Jammer, het zou leuk geweest zijn moest mama op ons kunnen passen." zei Niels. "Ik weet het, maar ik wil niet dat ze problemen bij haar thuis heeft, omdat ze te veel bij ons is. Lucas heeft dat niet zo graag." reageerde Juan. Niels knikte. "Waarom heeft ze dan problemen?" vroeg Niels. "Ik weet er niet veel van. Maar ik weet dat er iets scheelt." reageerde Juan. "Maar jullie moeten daar niets van aantrekken. Dat is iets tussen mij en mama."

Tinne kwam thuis aan. "Waar denk je dat je wel niet bent geweest?" vroeg Lucas boos. Hij had weer die snijplank ik de hand. "Ik was bij mijn kinderen." antwoordde Tinne. "Juan bleef langer dan verwacht weg, dus ben ik gisteren blijven slapen." "Je had gezegd dat je gisteren nog thuis ging zijn." reageerde hij. "Je weet wat er gebeurd als je niet braaf bent." zei Lucas. "Je hebt het recht niet om mij zo te commanderen." ging Tinne op hem in. "Jij moet naar mij luisteren." reageerde Lucas. "Ik ben hier weg. Met jou valt er geen deftig woord te praten." zei Tinne en maakte aanstalten om naar boven te gaan. Lucas nam haar bij de pols. Hij kneep haar polsen bijna dicht. "Laat me los." zei Tinne boos. "Waarom zou ik? Jij moet echt wel eens een toontje lager beginnen zingen." reageerde Lucas. "Jij moet niet zo agressief zijn." ging Tinne op hem in. Hij sloeg haar een keer met de plank op haar zij en daarna recht in het gezicht met zijn hand. "Waarom?" vroeg Tinne bot. "Omdat jij moet leren luisteren naar wat ik zeg." reageerde hij. Tinne kermde het uit van de pijn. "Ik moet me klaarmaken. Ik moet gaan werken." zei Tinne en trok haar los. Ze nam haar spullen en ging naar Studio 100. Gelukkig kon niemand haar blauwe plekken zien. Maar haar rode gezicht viel wel op.

Mila kwam ook benenden. "Dag kleine meid. Goed geslapen?" vroeg Juan. "Bwa, ik heb goed geslapen tot mama weg ging." antwoordde Mila. Ze ging aan de tafel zitten. "Is het goed al je straks even bij Marie gaat? Ik moet weg voor het werk." zei Juan. Mila haalde haar schouders op. "Weet je Mila." begon Juan. Mila keek hem aan. "Het is allemaal moeilijk voor iedereen." "Waarom kwam ze dan gisteren zo leuk doen en deze morgen al vroeg weg?" vroeg Mila. "Omdat ze anders misschien ruzie ging hebben met Lucas." antwoordde Juan. "Waarom dat?" vroeg Mila. "Ik weet het niet. Ze zegt niet veel tegen me." reageerde Juan. Hij gaf een potje met cornflakes aan Mila. "Moet je chocomelk hebben of liever iets anders?" vroeg Juan. "Chocomelk is goed. Maar mag ik warme hebben?" zei Mila. "Ja, ik zal het wel maken." reageerde hij. "Dank je wel." ging ze op hem in. "We gaan straks spelletjes spelen, doe je mee?" vroeg Juan. Mila knikte. Ze aten hun ontbijtje rustig op. Daarna maakte ze hen klaar. Eerst Niels en daarna Mila. Juan hielp Mila wel even.