JINNE: Een Andere Wending

Deel 20: Het mooiste einde

Mila werd wakker rond acht uur en stond op uit haar bed. De rest van de nacht had ze goed geslapen. Zoals altijd ging ze naar de kamer van haar vader. Maar hij lag niet in zijn bed. Dus besloot Mila maar om naar beneden te gaan. Ze vond het wel jammer dat ze niet nog even bij haar vader kon liggen. Beneden deed ze de deur open en verschoot. "Mama? Papa?" stond ze er verbaasd. Tinne werd wakker en wreef in haar ogen. Het was nog vroeg voor haar. Gisteren hadden ze nog laat zitten praten. Ze draaide haar om richting Mila. Opeens schrok ze. Juan lag nog naast haar. "Wat is er hier aan de hand?" vroeg ze. "Euhm... We hebben gisteren nog tot laat zitten praten en we zijn hier in slaap gevallen." antwoordde Tinne. Juan was nog steeds niet wakker geworden. Tinne duwde tegen Juans schouder. Juan werd maar niet wakker. "Kom maar even liggen." zei Tinne en deed het deken bij haar weg. Mila kwam liggen en zette haar dichter tegen haar moeder. Vervolgens deed Tinne weer het deken over hen heen. "Komt die enge meneer nog terug?" vroeg Mila. "Nee, die komt niet meer terug. Maar hoe weet jij daarvan?" polste Tinne. "Ik heb iets gehoord gisteren voor dat ik riep en erna ook nog een beetje." antwoordde Mila. "Die meneer komt niet meer terug." Mila lachte nog eens voor ze terug in slaap viel. En Tinne volgde niet veel later haar voorbeeld.

Tegen negen uur kwam Niels beneden. Hij verschoot net zoals Mila van het beeld dat hij te zien kreeg. Niels duwde een paar keer voorzichtig tegen Juan om hem wakker te krijgen, maar het werkte niet. Dus besloot hij om iets harder te kloppen en dat werkte wel. Juan wreef in zijn ogen. Hij was nog moe. Als hij iets wakkerder werd, dan merkte hij Niels op. "Hey Niels." zei hij. "Wat is hier aan de hand?" polste Niels. "Niets. Ik slaap gewoon." antwoordde Juan. "En mama en Mila?" vroeg Niels. Juan draaide zich om en verschoot. Opeens was hij klaar wakker. "Euhm... Mama en ik hebben gisteren nog lang gepraat en zijn beide hier in slaap gevallen. Mila zal haar erbij gezet hebben zeker." reageerde Juan. "Hebben jullie ook iets meer gedaan dan gepraat?" informeerde Niels speels. "Nee, we hebben enkel gepraat." ging Juan op hem in. "Zullen we al ontbijtje klaar maken?" Niels knikte. "Maak nog eens je ei met spek. Dat is lang geleden." smeekte Niels. "Het is goed. Maar dan doe ik dat als iedereen wakker is. Zo hebben ze ook nog een warm bord." zei Juan. "Yes. Dat is echt zo tof. Mag ik mama en Mila wakker maken?" vroeg Niels. "Ja, doe maar. Maar op een rustige manier." gaf Juan hem de toestemming. Niels liep naar de woonkamer en kroop in de zetel.

"Mama! Mila! Opstaan. Papa maakt eieren met spek als ontbijt." riep hij. Tinne werd wakker. "Dag Niels." zei ze. "Mila!" schudde Niels aan Mila. "NIels rustig. Laat ze eens op haar gemak wakker worden." zei Tinne. Mila was wakker, maar ze wou haar ogen nog niet open doen. "Milaatje, heb je het gehoord? Papa maakt ei met spek." wreef Tinne over Mila's arm. Ze opende haar ogen en keek Tinne aan. Ze gingen alle drie naar de keuken waar Juan van alles aan het klaarzetten was. Tinne lachte naar Juan. Ze wist niet echt hoe ze haar moest gedragen na gisteren. Ze hadden er niet meer over gepraat. Juan lachte terug. "Binnen een paar minuutjes is het klaar. Ik heb één groot ei gemaakt en dan delen we dat gewoon. Enkel de tafel moet gedekt worden." zei Juan. Mila en Niels begrepen het en begonnen de tafel te dekken. "Amai, dat deden ze bij mij niet." lachte Tinne. "In begin bij mij ook niet. Ik plaagde hen een beetje en sindsdien deden ze het wel." reageerde Juan. "Over gisteren..." begon Tinne. "Sorry, dat was niet de bedoeling." zei Juan meteen. "Nee, dat geeft niet, maar je was er altijd voor mij en je zorgde dat ik mijn gedachten kon verzetten. Je was nog steeds lief tegen mij." vertelde Tinne. "Ja, dat is graag gedaan. En ik ben zo tegen jou omdat ik je nog steeds graag zie." reageerde Juan. Tinne keek hem aan. Ze wist even niet wat te zeggen. "Tinne, laat het ons nog eens opnieuw proberen. Alsjeblieft." Tinne keek rond. Ze kon niet zomaar ja zeggen. Ze twijfelde aan haar. Zou ze het wel kunnen? Zou het niet weer slecht aflopen? Ze zuchtte. "Ik zal echt mijn best doen om terug zoals vroeger te zijn. Ik ben veranderd." smeekte Juan. Tinne lachte naar hem. Ze keek snel naar de woonkamer waar Niels en Mila alles op tafel zette en ging op hun plaats zitten. "Oké, ik wil het nog eens proberen." besloot ze. "Echt?" vroeg Juan ongelovig. Tinne knikte. Juan kwam op haar af en knuffelde haar. Vervolgens kuste hij haar. Dit had hij gemist. "Maar we zeggen nog niets tegen iedereen. Zelfs niets tegen Niels of Mila." zei Tinne. "Dat is goed voor mij." ging Juan op haar in.