JINNE: Een Andere Wending

Deel 17: Het plan

Die maandag zat Tinne bij Juan. Ze hadden de kinderen samen naar school gedaan. "Dus je ging me vertellen van het plan dat je in gedachten." vroeg Tinne direct. "Wacht, straks kunnen we eens ijsje eten." stelde Juan voor. Tinne knikte. Dat vond ze een goed plan. "Ik zal beginnen bij het plan." zei Juan. "Wel, ik had het gedacht om misschien de kinderen hier te zetten en dat jij naar hier komt als ze slapen. De dagen ervoor probeer je al zoveel mogelijk belangrijke spullen naar hier te brengen zodat dat het niet opvalt. En dan zeg je tegen Lucas dat je met vriendinnen op stap ga. Terwijl je gewoon hier overnacht. Als hij je dan lastig valt, bellen we de politie op." Tinne knikte. "Mijn mama had ook iets in die aard gezegd." zei Tinne. Dit was wel een goed plan. "Dit moeten we wel goed uitwerken en ik wil niet dat de kinderen iets te weten komen." zei Tinne. Juan knikte. "Dat is ook veiliger voor hen als ze niets weten." reageerde hij. "Niet alleen daarvoor. Ik wil niet dat ze hun zorgen maken. Het zijn nog kinderen. Ze stellen al veel vragen over alles." ging Tinne op hem in. Daar had Tinne wel een punt.

"Als jij bij Lucas weg bent, waar ga je dan slapen?" vroeg Juan voorzichtig. "Oei, daar heb ik niet over nagedacht. Misschien terug bij mijn ouders of zo." antwoordde Tinne. "Je mag altijd hier blijven als je wilt." stelde Juan voor. "Gaat dat geen verkeerde invloed geven aan Niels en Mila?" informeerde Tinne haar. "Nee, we zeggen dat gewoon. En we leggen het goed uit. Dan zullen ze het wel begrijpen." ging hij op haar in. Tinne knikte. "Ik zal wel zien we hebben nog tijd." zei ze. "Tegen wie zeggen we allemaal van ons plan?" vroeg Tinne. "We kunnen het zeggen tegen je ouders een vriendin voor de smoes al zeker. Voor de rest, hoe minder volk ervan afweet, hoe minder kans Lucas er achter kan komen." antwoordde Juan. "Binnen twee weken donderdag is Lucas de hele dag niet thuis en ik wel, dan kan ik al beginnen in te pakken. En dan vrijdag laat ik de kinderen in pakken wat ze willen mee nemen voor hier als ze de zaterdag komen." stelde Tinne voor. "Ja, dat is goed. Ik kan je komen helpen." zei Juan. "Oké, dank je. Maar je hebt wel een kleine auto. Daar gaat niet veel in." reageerde Tinne. "Gelukkig heb jij wel een grote auto." lacht Juan. Tinne lachte. "Ik hoop dat er ondertussen niets meer gebeurt. Ik ben echt bang." zei Tinne. Juan ging dichter bij Tinne zitten en sloeg zijn arm rond haar. "Ik ben sowieso zeker van dat het binnenkort voorbij gaat zijn." zei Juan. "Dank je wel." reageerde Tinne. "Waarom bedank je me?" vroeg Juan. "Gewoon. Je bent er voor mij. En je laat me nooit vallen." antwoordde ze. "Waarom zou ik je moeten laten vallen?" informeerde hij zich. "Je bent nog steeds speciaal voor mij." Tinne begon te blozen. "Jij ook voor mij." zei Tinne stil. Juan had het gehoord en lachte naar haar.

"Wil je straks mee de kinderen komen halen om samen naar de ijsbar te gaan?" vroeg Juan. "Dat gaat niet. Ik ga naar Shauni gaan. Ze had gevraagd om eens langs te komen. Erna zie ik je ginder." antwoordde Tinne. "Oh... Dat geeft niet. Vrienden die hulp nodig hebben, gaan voor." reageerde Juan. Tinne stond op. "Ik zie je bij de ijsbar?" Ze stond op. Ze namen afscheid en Tinne ging naar Shauni. Juan en de kinderen gingen ook naar huis.

"Ik heb een klein cadeautje voor je, maar je moet het eruit halen. Maar je mag niet meteen kijken." vertelde Shauni. Tinne had een grijns op haar gezicht. Ze greep naar het voorwerp in de zak. "Het is een mok." zei Tinne. Ze haalde het eruit. Vervolgens leest ze het. "Nee, is het waar?" vroeg Tinne ongelovig. "Jawel, het is echt waar." antwoordde Shauni. "Oh... Zo zalig. Mijn beste vriendin is zwanger." reageerde Tinne en knuffelde haar. "Ik ben zo blij voor jou." "Dank je wel." ging ze op Tinne in. "Mag ik je iets vragen?" vroeg Tinne. "Natuurlijk. Je mag me altijd alles vragen." antwoordde ze. "Wel, ik ben nu van plan om bij Lucas weg te gaan en Juan had een plan, maar daarvoor had ik iemand nodig die wilt liegen tegen Lucas en zegt dat ik bij die persoon ben. Terwijl ik bij Juan ben." legde Tinne uit. "Ja, ik zal je wel helpen." reageerde Shauni. "Het is goed dat je er weg gaat. En dat met Juan?" "Ja, ik heb hem het hele verhaal verteld, omdat zijn kinderen er bij betrokken waren." vertelde Tinne. "En ik heb er veel hulp aan." "Dat is wel goed." ging ze op haar in. "Ja, daar ben ik blij om." zei Tinne.