JINNE: Een Andere Wending

Deel 13: Picknick

Juan stond binnen de seconde terug in de kamer. Mila had haar blauwe ogen terug open gedaan. "Dag meisje." zei Tinne. Ze gaf haar een kus op het voorhoofd. "Mila, ik was echt bang." zei Niels. Mila was een beetje verward en moe. Juan zag dat. "Ga maar slapen." zei hij en legde het deken goed. Als hij zeker wist dat ze sliep, ging Juan door. "Juan, je moet misschien eens bij ons langs gaan voor Niels zijn spullen voor op school." zei Tinne. "Ja, dat is goed." reageerde Juan. Tinne bleef bij Mila. Ze wou niet dat haar nu nog iets overkwam. De dokter kwam Mila's waarden controleren. "Morgen mag ze naar huis. Ze moet wel nog drie dagen thuis blijven om te rusten." zei de dokter. "Oké dank je wel." schudde Tinne de hand. Juan kwam aan bij Tinne thuis. Juan zag Niels even twijfelen. Als hij op de bel drukte, verstopte Niels hem. Niels nam Juan zijn hand vast. Er was echt iets ergs gebeurd anders deed hij zo niet. Lucas deed de deur open. "Voor wat is het?" polste hij bot. "Ik kom de spullen van Niels voor morgen." antwoordde Juan. Hij ging snel met Niels zijn spullen halen. "Welke vakken heb je morgen?" vroeg Juan. "Rekenen, taal, zwemmen..." somde Niels op. Ze namen alles en vertrokken weer. "Mag ik nu altijd hier bij jou blijven?" vroeg Niels. "Dat kan je mama toch niet aandoen." reageerde Juan. Niels schudde van nee. Ze kwamen thuis. Niels en Juan keken nog even televisie. Tegen acht uur dertig ging Niels slapen. Juan bleef bij hem tot hij sliep. Daarna keek hij verder naar de televisie.

Tinne zat naast Mila haar bed. Ze was al een tijdje aan het slapen. Ze wou vanaf nu er altijd zijn voor haar. Mila werd opeens geschrokken wakker. Tinne nam haar dochter vast. "Rustig." zei Tinne en wreef over haar rug. "Vertel eens wat er gebeurd is?" polste Tinne. "Nadat je weg was, kwam Lucas mijn kamer binnen. Hij nam me mee en sloot me op. Ik ontsnapte toen hij Niels was gaan halen. Ik vluchtte terug naar mijn kamer, maar bovenaan de trap kwam ik Lucas tegen. Ik ging terug naar achter. Zo ben ik van de trap gevallen." legde Mila uit. "Maar meisje toch." wiegde Tinne rustig heen en weer om haar rustig te krijgen. "Is dat nog eens gebeurd dat jullie opsluit?" informeerde Tinne haar. Mila knikte. "Elke keer jij weg was." antwoordde Mila. "Dat is erg. Vanaf nu zet ik jullie af bij diegene die naar het optreden gaat of naar papa." zei Tinne. "Beloofd?" vroeg Mila. "Beloofd. Ik zorg dat jullie niks meer overkomt." zei Tinne. "Ik zal er ook eens over praten met Lucas." Mila schudde hevig haar hoofd. "Waarom niet? Lucas behandelt je slecht." reageerde Tinne. "Dan krijg jij slaag." begon Mila. Tinne troostte haar. "Ik beloof dat dit snel voorbij zal zijn." "Maar hoe?" polste Mila. "Daar moet jij je geen zorgen over maken. Jij bent nog veel te jong en ik ben degene die voor dit allemaal zorgde."

De volgende dag zette Juan Niels af op zijn school. Ondertussen meldde hij ook dat Mila niet naar school ging. Daarna ging hij terug naar huis. Bij Mila en Tinne lagen ze allebei nog diep te slapen. Tot er iemand op de deur klopte. Er kwam een dokter binnen. Mila werd rustig wakker. "Goedemorgen Mila." zei hij. Mila had schrik en schoof zo ver mogelijk van de dokter en nam het deken en haar knuffel stevig vast. "Rustig maar. Ik doe je niets." reageerde de dokter. Hij ging dichter bij haar om de naald van het infuus uit haar hand te halen. Maar dat wou Mila niet en gilde. Daarvan werd Tinne wakker. "Wat scheelt er?" vroeg Tinne. "Ik moet het infuus loskoppelen. Omdat ze naar huis mag gaan." zei de dokter. "Milaatje, kijk eens." zei Tinne.

Ze maakte het deken los uit haar handjes. Daarna nam ze haar arm met de naald. "Kijk, Mila. Dit is gekoppeld aan dat." wees Tinne van de naald naar het infuus. "En jij mag vandaag naar huis." Mila knikte enthousiast. "Maar je gaat dat toch niet meenemen." zei Tinne. Mila schudde haar hoofd. "Die meneer doet je niets. Hij gaat dat enkel losmaken." zei Tinne. Mila had gaf haar arm. De dokter maakte het snel maar voorzichtig los. Tinne hield Mila bezig zodat ze niet naar de naald kon kijken. "Waar heb jij zin om te doen vandaag?" vroeg Tinne. "Iets met papa!" antwoordde Mila enthousiast. "En wat?" polste Tinne. "Picknicken!" koos Mila. "Gaan we Marie ook vragen? Zij heeft jou geholpen." informeerde Tinne haar. Mila knikte. Tinne nam haar gsm en vroeg aan Juan of hij kleren wou meenemen voor Mila. Mila zette haar op de rand van haar bed. "Jij bent toch een vechtertje!" zei Tinne. Mila knikte en stond recht op Tinne haar benen. Zo gaf ze haar een knuffel.