JINNE: Een Andere Wending

Deel 6: Pasen

Een paar dagen later was het zaterdag. "Mila, Niels! Maken jullie je zak om naar mama te gaan?" vroeg Juan. Mila was heel enthousiast, maar Niels was niet zo enthousiast. "Wat is er, Niels?" vroeg Juan. "Er is niets." antwoordde hij. "Waarom ben je dan niet blij dat je mama terugziet." ging Juan op hem in. "Jawel, ik ben wel blij om naar mama te gaan, maar het is daar veranderd." reageerde hij. "Niels, doe het voor mama. Geloof me. Er is iets met mama, want ik zie het aan haar. Maar niemand wilt iets zeggen." zei Juan. Niels knikte. "Zal ik je helpen met je zak te maken?" vroeg Juan. Niels knikte met een kleine glimlach. Ze gingen naar zijn kamer. Daar begonnen ze zijn zak te maken. "Wat zou jij nog graag doen?" vroeg Juan. "Mag dat met mama en jou samen zijn?" polste Niels. "Ja natuurlijk." antwoordde Juan. "Dan wil ik... Naar het Comics Station Antwerp gaan." zei Niels. "Dan zal ik dat proberen regelen met mama." zei Juan. "Ik ga even naar beneden gaan. Ik kom zo terug." Juan verliet de kamer. En omdat het morgen Pasen is, ging hij de woonkamer vol met eitjes leggen en cadeautjes voor Niels en Mila. Als dat net klaar was, kwamen de kinderen beneden. Juan ging naar hen. "Niels, Mila, volgens de paashaas zijn jullie heel braaf geweest." zei Juan. Mila en Niels waren enthousiast. Juan gaf hen allebei een klein mandje. "De Paashaas is een beetje verstrooid geweest en heeft de eitjes verstopt." zei Juan. "Ga ze maar zoeken." Mila en Niels liepen naar de woonkamer en zochten naar de eitjes. Ze hadden het echt naar hun zin. Dit deden ze heel graag. Soms was er wel eens ruzie, omdat ze beide iets gezien hadden en ze wouden het beide hebben. "Niels, Mila, straks belandt het in één grote pot. Dan neem je gewoon wat je wilt eten. Nu moeten jullie geen ruzie erover maken." zei Juan.

Tinne lag in bed. Ze was aan het dromen. Over wat ze allemaal met Niels en Mila zou kunnen doen. Meestal als de kinderen er waren deed ze iets met hen alleen. "Tinne, we gaan eten." riep Lucas. Ze stond met tegenzin op en ging naar beneden. "Eindelijk. Ik heb honger." zei Lucas. Tinne begon meteen aan het ontbijt. Ze dekte de tafel en zette alles erop. "Wanneer komen de kinderen?" vroeg Lucas. "Normaal komt Juan ze straks om twee uur afzetten." reageerde Tinne. "Oké, dat is goed." reageerde hij. "Waarom moet jij dat weten?" vroeg Tinne. "Mag ik dat niet weten. Ik wil graag weten wat er in mijn huis gebeurd." zei hij. Ze begonnen te eten. "Ik zal straks de deur wel open doen als Juan er is." zei Lucas. "Waarom wil jij dat doen?" vroeg Tinne. "Omdat ik dat wil. Ik heb je gezegd dat je niet meer met Juan mag afspreken." antwoordde hij. "Dit is toch niet afspreken? Hij brengt gewoon de kinderen naar hier." reageerde Tinne. "Ja, maar ik wil niet dat je met hem spreek." ging hij op haar in. "Waarom niet?" vroeg Tinne. "Gewoon omdat ik dat wil." reageerde hij. "Jij kiest niet of ik Juan nog mag zien of niet." ging Tinne op hem in. "Nee, maar ik beslis wie er hier bij mij in huis komt en wie niet." zei hij boos. Tinne ging weg. Ze mocht echt niets van hem. Juan is en blijft de vader van haar kinderen en daarom moet hij hen niet nog verder uit een drijven.

"Neem de cadeautjes maar en kijk eens wat er in zit." zei Juan. Niels en Mila namen de cadeautjes met hun naam op. Mila was zo nieuwsgierig dat ze meteen het pakje openscheurt. -Net de mama.- dacht Juan. Hij begon te lachen. Hij voelde opeens dat er twee gewichten op hem sprongen. "Dank je wel, papa." zei Niels en Mila tezamen. "Dat is graag gedaan." reageerde hij. "Komt de paashaas dan morgen dan niet bij mama?" vroeg Mila. "Normaal wel." reageerde Juan. "Jullie krijgen gewoon twee keer paascadeautjes. Vorig jaar was dat toch ook en het jaar daarvoor." reageerde Juan. "Ja, dat wel. Maar bij mama is het anders." reageerde Mila. "Hoe is het daar dan?" polste Juan. "Sinds we bij Lucas wonen, krijgen gewoon een zakje eitjes en een cadeautje. Voor de rest wordt er niet echt iets gedaan." legde Mila uit. "En dat is ook bij Kerstmis en andere feestdagen." zei Niels. Juan wist niet wat zeggen. Hij dacht altijd dat ze het leuk vonden bij Tinne. Maar de laatste tijd begonnen ze meer en meer te zeggen dat het eigenlijk niet zo leuk is. Nu net dat Tinne ook raar begon te doen. Er was echt iets met Tinne aan de hand. "Kom, we gaan televisie kijken." zei Juan en ging in de zetel zitten. Niels en Mila kwamen dicht bij hem zitten.