In veilige haven

~3~

Sunny's P.O.V.

Meteen wanneer we bij de haven komen horen we gegil. Anna's ogen worden groot.

"Sunny! Dat was Natalie!"

Ik slik en omklem het mes in mijn handen nog steviger.

"D-denk je?"

Anna knikt. Wolf komt naast me staan en legt zijn hand op mijn schouder.

"Kom Sunny, laat je niet afschrikken. Je moet niet meteen het ergste denken."

Ik knik voorzichtig en kijk dan naar Jules, die ongemakkelijk om zich heen kijkt. Iets verteld me dat hij het er moeilijker mee heeft dan de rest van ons. Ik loop naar hem toe en kijk hem vragend aan.

"Jules, wat is er?"

Jules ogen zijn gevuld met angst wanneer hij me aankijkt.

"Het gebeurd... HET GEBEURD OPNIEUW!!!"

Ik stap geschrokken achteruit.

"Het was echt waar... Vader loog niet..."

Dan zakt hij op de grond en begint zachtjes te snikken. Wolf komt meteen aangehold en kijkt me verbaasd aan.

"Sunny, wat is er gebeurd?"

Ik haal nog steeds in de war mijn schouders op. Jules heeft me nog banger gemaakt dan ik al was en mijn stem trilt lichtelijk.

"J-jules.... E-n hij..."

Anna komt naast me staan en sust me.

"Rustig maar Sunny, Jules is gewoon geschrokken."

Ik knik en Anna leidt me langzaam weg van Jules. Wanneer we een paar meter verderop staan wordt ik weer kalm.

"Wat bedoelde Jules met 'het gebeurd opnieuw'?"

Anna haalt haar schouders op.

"De geruchten zeggen dat-"

Plotseling springt jules omhoog en rent de mist in, Wolf probeert hem nog tegen te houden, maar Jules is al weg.

"JULES!!!"

Wolf rent hem nog achterna, maar struikelt over zijn eigen voeten. Anna rent nog naar hem toe, en probeerd hem op te vangen, maar het is te laat. Wolf ligt al op de grond, en bloed sijpelt uit een wond op zijn voorhoofd. Anna kijkt snel weg.

"Sunny! help hem! Ik kan niet tegen bloed!"

Geschrokken spring ik op. en laat mijn mes vallen.

"Wie ik?!? Maar hoe-"

Anna geeft me een stuk verband.

"Ik had al gedacht dat er zoiets zou gebeuren, dus verbindt de wond maar gewoon!"

Ik knik en pak het verband. Dan loop ik naar wolf, die voorzichtig rechtop gaat zitten. Een stuk steen steekt uit zijn voorhoofd.

"W-wolf, je-"

Nog voor ik iets kan zeggen trekt Wolf de steen los. Dan begint het bloed te stromen. Geschokt door zijn vele bloedverlies aarzel ik even, maar dan verbind ik de wond met trillende handen.

"Bedankt Sunny"

Ik knik een beetje beverig en draai me dan om.Nog voor ik opgestaan ben, voel ik een vieze smaak in mijn mond. Ik moet mijn best doen om niet te kokhalzen.

Dat was de laatste keer dat ik dat doe.

------------------------------------

Jules' P.O.V

Meteen wanneer ik de mist in ben gerend heb ik spijt. Ik had bij de groep moeten blijven... Ik draai me om om terug te lopen naar Sunny Anna en Wolf. Meteen wanneer ik de open plek weer oploop bied ik mijn excuses aan.

"Sorry, ik raakte even in paniek..."

Maar wanneer ik mijn ogen open zie ik niet mijn drie vrienden.

Wat ik voor me zie is veel angstaanjagender.