Van Moslima Tot Hoer

Deel 19

"Mounir, waar gaan we heen?" "Bahama's" "voor hoelang?" "Voor even schat, dan zullen we weer moeten verhuizen uit België, we zien wel dan waar we heen gaan."

Mounir prespectief
Onze vlucht vertrekt over 30 minuten. We gaan vast inchecken. We horen geschreeuw. "RANIAAAA RANIAAA!!" horen we. Ik kijk over de mensen heen en zie Yassine rennen met 10 andere mannen. Ik duw Rania naar voren. We checken in en rennen naar het vliegtuig. Mehdi rent ons achterna. Waarschijnlijk is Yassine ons kwijt, hij heeft ons niet gezien.

-

De vliegtuig is ondertussen al opgestegen. Rania ligt op me schouder met haar hoofd te slapen. Ze is zo moe meskiena, ze heeft echt veel meegemaakt. Ik ga inshallah verhuizen met haar naar Canada, daar kan niemand ons vinden, inshallah gaan we mooie bruiloft geven en kinderen krijgen. Ik hou van haar. *ping* Rania heeft een sms'je ontvangen. Ik kijk op haar telefoon wie het is. Onbekende nummer. Wacht maar kehba niet denken dat je van ons af bent, we komen je opzoeken waar je ook bent! Staat er. Ik negeer het berichtje en loop naar de wc. Ik gooi de telefoon erin en loop terug naar Rania. Ik zie dat ze wakker is geworden. "Heyy prinsesje" zeg ik en geef een kus op dr voorhoofd. "Heyy, zijn we er al?" "Nee nog 3 kwartier" zeg ik.

Rania perspectief
Er komt een meisje van ongeveer 3 jaar naar ons toe rennen. "Ahwww wat is ze cute" zeg ik en zet dr op me schoot. Ik geef dr een kus op dr wang. Mounir doet zijn arm om me heen. We kijken lief naar het meisje. "Hoe heet jij?" Vraag ik het meisje. Ze is Marokkaans. "Imane" zegt ze schattig. "Ik wil ook een kindje" zeg ik tegen Mounir en zet mijn hoofd op zijn schouder. "Waar is jou mama" vraag ik aan Imane. Ze wijst naar een vrouw. Ze rent naar haar toe. Haar moeder kijkt me aan en glimlacht naar me. Ik glimlach terug.

Aangekomen in de Bahama's stappen we uit. Ik voel in mijn zakken, maar ik voel geen telefoon. "Euhh Mounir" zeg ik ongerust terwijl in nog een keer in me zakken voel. "Ik ben mijn telefoon volgens mij in het vliegtuig vergeten" zeg ik. Mounir krabt op zijn hoofd. "Euhh nee ik heb het in de wc gegooid." "WAT ?! WAAROM ?!" schreeuw ik. "Ik zag dat je familie je nog lastigviel, anders zouden ze je ip traceleren"