The Mistake (Το λάθος)

~Κεφαλαιο 1ο~

Η ζωή μου ειναι χάλια.Δεν ξέρω που πατώ και που βρίσκομαι.Ολα επαναλαμβάνονται στο μυαλό μου ξανά και ξάνα.Σκέφτομαι συνεχεια..Γιατί το έκανα?Και καταλήγω στο συμπέρασμα..Μακάρι να μην το είχα κάνει ποτέ.Επαναλαμβάνω αυτα τα λόγια στον εαυτό μου μέχρι να θυμηθώ το φρικτό γεγονός.Εικόνες,αναμνήσεις,σχέδια που είχαμε κάνει,λόγια,βίντεο,χαζομάρες στριφογυρίζουν στο μυαλο μου λες και το κανουν επιτηδες.Δεν μπορω αλλο..Συνεχεια κλεινομαι στον εαυτο μου και κλαιω με μαυρο δακρυ μερα-νυχτα περιμενοντας ενα θαυμα.Ακουω την αμυρη μητερα μου να ουρλιαζει και να κλαιει λεγοντας μου:''Δεν το πιστευω Τζεσυ..Δεν μπορει να εισαι εσυ..ΓΙΑΤΙ μου το εκανες εσυ αυτο ΓΙΑΤΙ?'' και κλαιω παραπανω.

Η Αννα και γω,γνωριστηκαμε στο δημοτικο.Οαν την πρωτοειδα την συμπαθησα αμεσως.Ακομη θυμαμαι τον εαυτο μου να μιλαει για αυτο το κοριτσι σαν αγγελο στην μητερα μου.

Με την αννα καθησαμε στο ιδιο θρανιο την πρωτη μερα μαζι στο δημοτικο και απο τοτε αρχισε η φανταστκη μας φιλια.Καθως μεγαλωναμε καναμε πιτζαμα παρτυ,βαφαμε η μια την αλλη,λεγαμε ανεκδοτα και τελος παντων καναμε οτι κανανε και τα υπολοιπα κοριτσια στην ηλικια μας,απλα η δικια μας φιλια ειχε το κατι το συναρπαστικο.

Απο την αλλη,στο γυμνασιο αλλαξανε τα ενδιαφεροντα μας.Αρχισαμε να κολλαμε στο FB με τις ωρες,να μιλαμε για καθε κουτσομπολιο γινοταν στο σχολειο και φυσικα να μιλαμε για αγορια.Για μενα θα ειναι αξεχαστες αναμνησεις...Αστειες ή οχι.