The Mistake (Το λάθος)

~Κεφαλαιο 9ο~

Μεσα στο χαος κυνηγούσα την Αννα.Της φωναζα μα δεν άκουγε.

Κάποια στιγμή την έχασα από τα μάτια μου Έτσι άρχισα να ρωτώ μήπως την είδανε.Ενα κορίτσι μοναχικό σε μια γωνία μου έδειξε την πίσω έξοδο.Μου ειπε πως από κει πήγε.

Πήγα και γω.Όντως ηταν εκει.Μόνη,με δάκρυα στα μάτια καθόταν στο πάτωμα και εκλεγε..

-Αννα?

-Τι ΘΕΛΕΙΣ!?

-Αννα σε παρακαλώ...

Της ειπα και πήγα και κάθησα δίπλα της.Της χαϊδεψα τα μαλλιά.

-Μην μ ακουμπάς!

Την άφησα.

-Δεν έγινε αυτό που νομίζεις..

-Και τι έγινε ρε Τζένυ?

-Αυτός με φιλισε..

-ΨΕΜΑ!ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ.

Σηκώθηκε και την κοιταξα.Τα μάτια της πιό επιθετικά από ποτέ με κοιτούσαν.

-Αννα ηρέμησε!Άκουσε με!Της ειπα και σηκώθηκα.

-Μην με πλησιάζεις!

-ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ!ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!

Εκνευριστικα

-Και ξέρεις κατι?Μου αρεσει ακόμη και δεν με νοιάζει τι λες!

-Το ήξερα..

-Το ήξερες πως μαρεζε και τα φτιαξες μαζι του?Μπράβο σου!

-Εσυ τον φιλησες!Εγωιατρια!Μόνο τον εαυτουλι σου σκέφτεσαι!

Με εσπρωξε.Εντάξει,τωρα εχει παρατραβιξει το σκινι!

Άρχισε να πονάει το κεφάλι μου.Είχα πιει νωρίτερα και τωρα μου έρχεται να κανω εμετό.

-Γιατι με κοιτάς σαν χανος κυρία Τζένυ?Δεν ξέρεις τίποτα εε

-Χαχαχα..εισαι τοσο αστεία..

Της ειπα και την εσπρωξα και εγω.Αρχίσαμε να σπροχνωμαστε και να βριζομαστε την ιδια ωρα.Κάποια στιγμή άρχισε να μου τραβά τα μαλλιά.Πονούσα.Ετσι της τα τράβηξα και εγω μα δεν άντεξα άλλο και την εσπρωξα ωστε να πεσει κάτω.

Επεσε και σταμάτησε να μιλα και να κουνιέται.Με κοιτούσε με ορθάνοιχτα μάτια.Δεν μιλούσε,Δεν κινοταν.

Την πλησίασα.Με τρεμαμενη φωνή φώναξα το όνομα της.

-Αννα...??

Μα δεν μου απάντησε.Καθόταν εκει,και με κοιτούσε με αυτό το παγωμένο βλέμμα..