İntihar

İNTİHAR|12.BÖLÜM

Evden çıkmıştım ancak geri dönmüştüm.
"İrem birşey mi oldu?"

"Evet.Farkındamısın bilmiyorum ama daha biz çocuk yaştayız evlenmek ne demek ya!"

"Bilmem, belki cevabın olumlu olur diye düşünmüştüm.Yani nasıl olsa hemen evlenmeyeceğizki!"

"Biz hiç evlenmeyeceğiz bunu aklından çıkar!"

"Peki,ısrar etmiyorum.Ama eninde sonunda beni seveceksin İrem."

"Sev-"
O anda beni öpmesiyle diyeceğim şey yarım kalmıştı.

"Seveceğim diyecektin heralde."

"Sabrımı zorlama çık git evden!"

"Peki küçük cadı.Ama eninde sonunda bana geleceksin."

"Rüyanda." dedikten sonra kapıyı sertçe vurarak evden çıkmıştı.
Okula arabayla gitmiştim.Hiç kimse bahçede değildi.Yani derse girmişlerdi!Hayır olamaz...

Koşarak sınıfa ilerledim ve kapıyı açtığımda ise sınıfta sadece Boran vardı.Uyuyordu sanırım.Sessizce sınıf kapısını kapattıktan sonra Boran'ın yanına geçtim ve kitaplarımı çıkartarak ders çalışmaya başladım.
Boran mırıldanarak,"Kanka kıza yüzük aldım reddetti beni."
dedi.Sanırım kulaklıktan konuşuyordu,evet.

"Oğlum kız yanıyor çok güzel benide yaktı.Aşık oldum.Neyse hoca gelecek şimdi görüşürüz kanka."

Gözlerini açmasıyla bana bakması bir oldu.
"Neden buradasın sen?"

"Seni görmeye geldim."

"Ozaman gitme,kal."

"Niyemiş?Belki Kalmayacağım.Bu arada bütün hocalar yok.Ben eve gidiyorum"

"Tamam bende geliyorum."

"Peki."

Arabaya oturduğumda "sen kullanma ben kullanırım." dedi ve şoför koltuğuna geçti."Hani eve gidiyordun Boran?"

"Gezmeye gidiyoruz."

"Bana sormadan?"

"Evet."

"Peki nereye gidiyoruz?"

"İtalyaya.Hem sende görmüş olursun."

"İstemiyorum.Seninle aynı yere ya da beraber gitmek istemiyorum!İndir beni."

Neden arabadan inmiştimki? Arabam ondaydı ve eve kadar yürüyerek gidecektim...