BTS'in Başı Türklerle Dertte 2

♉5.BBTD2♉

Sınır geçilmedği halde 2390 kelimelik bir bölüm atan koca yürekli yazarı artık göremeyeceksiniz skdhshsgs

Medyayı hatırlayanlar? Skshsksh

Sınır 500. Fazla değil çünkü 600'e çıktığı zamanı gördüm. Vote vermeyen arkadaşlar bölümleri beğenmiyorsanız okumayın ki okunma sayısıyla vote arasında dağ kadar fark olmasın değil mi. Tşkr ıdrm blm bşlyblrsnz.🙄

İyi okumalar...

YAZARIN AĞZINDAN

Taehyung ve diğerleri Yu Jin ile Adayı zar zor ayırdıklarında Taehyung bu fırsattan yararlanarak Yu Jin'i de alarak kafeden dışarı çıkmıştı. Ada kesinlikle değişmemişti. Hala aynı çirkefliği duruyordu. "İyi misin?" diye soran Taehyung'a Yu Jin gülerek baktı. Ardından elleriyle kendini baştan aşağı göstererek "Sence?" diye sordu. Sesinden alay akıyordu. Ada sayesinde gardrobuna yeni eklediği kıyafetleri paramparça olmuştu.

"Gel şu ileride bir park var. Orada oturalım." dedi ve Yu Jin'in elinden tutarak oraya kadar götürdü Taehyeung. İşlerin bu kadar sarpasaracağı aklının ucundan dahi geçmemişti. Tek istediği Elif'in onu unutup sevgili yapması gibi o da Elif'i unutup sevgili yaptığını kanıtlamak istemişti. Ancak Ada ve Elif'in bu denli saldırgan olacaklarını hesaba katmamıştı.

"Bir daha sana yardım edersem iki olsun Taehyung" diyerek kolunu tuttu Yu Jin. Ada kolunu bir kedi gibi tırmalamaıştı. Üstelik Elif yüzünden saç dipleri acıyordu. "Bu kaçıkları bir daha bana bulaştırma" diyerek kafasını ovdu. Ada'nın ısırdığı yer acıyordu. İçinden 'o kız nasıl kafama çıktı?' diye geçiriyordu. Bir anda Adayı kafasının üzerinde kulağını ısırırken bulmuştu. Tıpkı bir maymun gibiydi.

"Tamam kusura bakma." dedi ve aklına yeni gelen şeyle ona döndü. "Baksana, neden ona benim eskim olduğunu söyledin. Sana onları kışkırtmanla ilgili bir şey söylediğimi hatırlamıyorum bayan mızmız"

Yu Jin kocaman gülümseyerek elini onun omzuna koydu. "Sadece ne kadar dayanabileceğini merak ettim ortak" dedi ve hafifçe omzunu sıktı. Taehyung bunun üzerine kocaman bir kahkaha attı.

"Onlara diyorsun ama senin de aşağı kalır yanın yok. Sen de kaçığın tekisin."

"Ah yapma ama. Ben o kadar kaçık biri değilimdir. Beni biliyorsun, bir hanımefendi gibi kibar ve- Evet tekrar düşündüm de ben de bir kaçığım."

İkisi birlikte kahkaha atıklarında Yu Jin Taehyung'un başından akan kan ile kaşlarını çattı. "Başın" dedi ve elini yarasına uzattı. Eli oraya değer değmez Taehyung kendini geri çekti. "Nasıl oldu bu?"

Taehyung omuz silkti. "Birileri kargaşadan yararlanarak başıma masadaki tuzluğu attı." dedi ve tebessüm etti. Elif'in yaptığını görmüştü.

Yu Jin "O halde bir daha karşıma çıkarlarsa bu defa sessiz kalmayacağım bunu bil." diyerek yumruklarını havaya kaldırdı.

"Yapma ama, onlarla çocuklaşma"

Yu Jin ayağa kalkarak etrafında bir tur döndü. "Tanrı aşkına şu halime bir bak. Sence bunları bir çocuk yapmış gibi mi görünüyor?"

Taehyung onun haklı olduğunu biliyordu ve artık pes etmişti. "Huh... Her neyse bu konuyu kapayalım. Hadi kalk, gidip şu yaralarını temizleyelim." dedi ve ayağa kalktı. Ardından ikisi yan yana yürümeye başladılar. Bu olanlar ikisine de komik geliyordu. Sonuçta ikisi de kocaman insanlar olmuşlardı ve biraz önce üzerlerine bir kız atlamıştı.

İkisi de yola çıktığı sırada siyah bir jip önlerini kesti. Taehyung kaşlarını çatarak önünde duran jipe baktı.

Bu da neydi böyle?