Би тэндээ өвдгөө тэврэн суусаар л...
Харин тэр өрөөндөө ороод хэн нэгэнтэй утсаар ярьж байлаа
Хангалттай их тэвчсэн тэвчээр мин минутын дотор барагдчихсан.. тийм болохоор би энд доромжлуулаад үүрд баймааргүй байна.. эндээс явах хэрэгтэй байх..
Би удалгүй босон өрөөндөө орход тэр дээшээ харан орон дээр нүдээ анин хэвтэж байв
Би түүнийг үл тоохыг хичээн орны урд байх хувцасны шүүгээгээ онгойлгоод орны доороос чемоданаа авахаар өвдгөө нугалалгүй тонгойход тэрний гар миний өгзөнд хүрэн базалхад би чемоданаа аваад цочос хийн хойш хэд хэд алхан ухархад тэр над луу хувиралгүйгээр ширтэж байв
Би хурдхан шиг шүүгээний урд зогсон өөрийн гэсэн бүх хувцасаа чихээд түүн лүү харалгүйгээр гархаар өрөөнийхөө хаалга луу алхтал чанёол гарнаас мин угзран хүчтэй гэхчин өөр лүү гээ харуулхад нь би түүний нүд лүү ямар ч хувиралгүй хөндий хоосноор ширтэхийг хичээх гэсэн ч би түүнд одоо ч хайртай учир цээжин дотор мин байх зүрх бид хоёрыг хэт ойр байснаас болж хүчтэйгээр дэлсэж байлаа
Чанёол- хаачих гээд байгаа юм!
Би- чи мартчихаагүй бол бид одоо салж байгаа юмсан Пак Чанёол! Гэж хэлээд гараа авах гэтэл тэр бүр ч чанга атгаад- хэний дураар? Ганц сал гэж хэлсний төлөө юу? Пак Харү чи мартаагүй бол бид сүй тависан гэж хэлээд бөгжтэй гарыг мин дээш өргөв
Би- уучлаарай ноён Пак! Гэхдээ намайг Жон Харү гэдэг! Надад Пак овог байхгүй юмсан!
Чанёол- чи одоо арай хэтрээд байгаа юм биш үү! Өлөгчин мин! Хэт зориг гаргаад байвал 7 хоног алхаж чадахгүй болтол чин шаачихна шүү!
Би- Өөрийнхөө янхануудаа л шаа! Гэхдээ би чиний янхан биш новш мин гэж чангахан шиг анхааруулсан өнгө аястай хэлээд гараа хамаг чадлаараа татан аваад ядам хуруундаа байх бид хоёрын зул сараар авсан хос бөгжийг гарнаас татан аваад түүний цээж лүү шидэж хаалгаа хүчтэй саван гархад тэр ардаас мин даган гараад мөрнөөс мин бас л хүчтэй татхад нь миний 3 жилийн турш тэвчсэн хамаг тэвчээр мин алган дээр мин гарах нуу гэлтэй би тэрнийг бүх хүчээрээ алгадсан юм
Тэр над луу хорсонгүй хацраа барин хараад- МУУ ЯНХАН!! ЯАЖ НАМАЙГ АЛАГД-
Би- ЯАСАН! ЧИНИЙ ЯНХАН ЧИН ЧАМАЙГ АЛГАДАЖ БОЛОХГҮЙ ЮУ АЙН! БИ ХЭТРЭЭГҮЙ ХАРИН ЧИ Л 3 ЖИЛИЙН ӨМНӨ АЛЬ ХЭДИЙН ХЭТЭРЧИХСЭН! ЧИ БУСДЫГ ТЭГЭЖ ДУУДАЖ ХАРААДАГГҮЙ МӨРТЛӨӨ НАМАЙГ ЯНХАН ГИЧИЙ ӨЛӨГЧИН БИЕЭ ҮНЭЛЭГЧЭЭР МИН ДУУДДАГ! ЗӨВХӨН НАДАД ГАР ХҮРЖ ЗӨВХӨН НАДТАЙ УНТАХДАА Л ШИРҮҮН БАЙДАГ БИЗДЭЭ! ЯАГААД ЧАНЁОЛ!? ЯАГААД ЧИ ОРОЙ БОЛГОН ӨӨР ХҮҮХНИЙ ӨВӨРТ ШУРГАЧИХААД ДАРАА НЬ НАМАЙГ УХААН АЛДТАЛ МИН ШААДАГ ЮМ!
БИ ЧАМАЙГ ОЙЛГОХГҮЙ БОЛООД УДАЖ БАЙНА! БИ ЧАМД ЭРХЭЛЖ ЧАДАХГҮЙ БОЛООД УДАЖ БАЙНА! БИ ЧАМТАЙ ХАМТ АЯЛАЖ ИРЭЭДҮЙНХЭЭ ТАЛААР ЯРИЛЦАЛГҮЙ УДАЖ БАЙНА! чи яагаад зөвхөн..надад..ингэж ханддаг юм бэ пак чанёол?!Би хэт их хоолойныхоо хэрээр орилсон болохоор..хамаг чадал мин барагдаж толгой өвдөж хий хоосон түүнийг ширтэж байв
Би хэзээ ч түүн лүү орилж байгаагүй... учираас тэр над луу гайхсан янзтай харж байлаа
Чанёол- Одоо тэгээд яах юм?! Чи эндээс яваад хаачих юм? Цэнгээний газар очиж биеэ унэлхүү?
Миний хоолойгоо сөөтөл хэлсэн зүйлийг мин тоолгүйгээр тэр надад ингэж хэлхэд ямар санагддагийг мэдхүү? Заримдаа үхчихмээр санагддаг харин одоо бол би зүгээр л амиа хоролмоор байна..
Би- чи ч үнхээр.. тиймээ тэгнэ тэгээд юу гэж тэгсэн ч чамд ямар хамаатай юм!
_____________________________
2 хоногийн дараа:
Тэрнийг хараагүй тэрэнд хүрээгүй тэрний намайг өвтгөөгүй элдвээр дуудаагүй 2 хоног буюу 48 цаг...
Нэг бодлын сайхан ч гэсэн дотор мин өмнөх шигээ өвтгөөд ч хамаагүй надтай хамт байгаач гэсэн үгс алхам тутамд мин толгойд орж ирж байлаа
Гэвч би тоохгүй байсаар л..
Ахиж өвдөх эсхэээ мэдэхгүй байна..
Өвдмөөргүй байна...
Энэ хоёр хоног хоол гэсэн ямар ч тодотголтой зүйл идээгүй учир миний бие их тааруу байна.
Бие сульдаад бас толгой өвдөж байна
Унтах хэрэгтэй бололтой гэж бодсоор өмнөн ганцаараа амьдардаг байсан 1 өрөө умгар байрныхаа жижигхэн орон дээр хэвтэв
Хэсэг зуур хэвтхэд нүд мин анилдаад л ирэв яг унтах гэж байтал хаалга хүчтэй нүдэх сонсогдов
Би гайхан хэн гэдгийгн хархаар хаалга руу 2 алхам ойртод хэн нэгний хоолой гарав
Би сонсоод л шууд таньсан юм..тэр ирчихэж..
Чанёол- ХӨӨЕ! ЧИНИЙ НӨХӨР ЧИН ИРЛЭЭ ПАК ХАРҮ! ХААЛГАА НЭЭ! МУУ ӨЛӨГЧИН МИН ХААЛГАА НЭЭ ГЭЖ БАЙНА!
гэсээр хаалгийг мин хүчтэй нүдэж байв би айсандаа болоод шууд л өрөөнийхөө буланд шигдэв
Тэр удалгүй нүдхээ болиход явчихсан байх гэж бодтол түлхүүрдэх чимээ гарж зүрх мин золтойл амаар гараад ирчихсэнгүй
Тэр хаалгийг хүчтэй саван орж ирээд эргэн тойрноо харж байгаад хаалгаа хаана гэрлийг мин асаахад тэр намайг харсан юм чичирсэн нүдэндээ нулимастай намайг тэр яг л олзоо олсон араатан мэт харан уруулаа долоогоод ёжтой гэхчин инээгээд над луу аажмаар ойртож байв
Чанёол- Аавыгаа санснуу? Нааш ир битгий ай гүнж мин! Би чамайг хэд хоног огт хараагүй өөр янхануудтай хийж байсан болохоор саначихаж аливээ хонгор мин чи эсэргүйцвэл би чамайг хүчиндэн шүү!
___________________________
Энэ чанёол хэтэрхий ширүүн юмаа ццу -.-
YOU ARE READING
-IT'S ALL PAIN-
Fantasi-Тэр намайг аймшигтай ихээр өвтгөдөг гэхдээ би яагаад зүгээр зогсоод байна вэ?- -Тэр одоо хэтэрч байна. хэтэрхий их өвдөж байна- -Чанёолоо чи энэ их өвдөлтийг өөрөө амсаад үзвэл магадгүй аймшигтай гашуун учраас ахиж намайг өвтгөхгүй байж чадах уу?-