Broken Wings ? (complete)

5. Don't

Хэн нэгний түгшүүртэй алхах чимээнээр Юни нүдээ арай ядан нээлээ. Тэрээр хөшиж хүйт даасан биеээ хөдөлгөж үл чадах ба ухаан санаа нь орж гаран, амаа хий дэмий ангалзуулна.
~Жонгүг? жонгүг...
Юни дотроо түүний нэрийг чанга дуудах авч амнаас нь авиа үл гарах ажээ.
Эргэн тойрноо ажиглавал харанхуй орчин угтах бөгөөд, хаалганы завсраар тусах бүдэг бадаг гэрэл нэмэр болсонгүй . Төд удалгүй хаалга чихран нээгдэж хэн нэгний танил инээд өрөөгөөр хадаж эхэллээ. Харанхуйд дассан нүдэнд нь гэрэл тусахад Юни өөрийн мэдэлгүй нүдээ тас анин зөвхөн чихээрээ тэр хүнийг таних гэж хичээнэ. Тэр хүн Юнигийн өмнө явган суугаад
-Би чамайг өөрийн болгоно гэж хэлсэн байхаа... Чамд 2хон зам байна. Эхний зам нь зөвхөн минийх бай! Биеэрээ, сэтгэлээрээ бүх зүйлээрэээ!!
харин нөгөө зам нь ...... гххаха *жуумалзах*....
Чичирч ядсаар нүдээ нээтэл Намжүүн түүний өөдөөс харан мишээх ажээ. Юни амаа ангалзуулсаар л... өөрийн амнаас авиа гаргах гэж хөлсөө урсгасаар л...
Намжүүн- Чи яасым? яагаад ярихгүй байгаа юм ?? гхахаха Хэл чинь хөлдчихөө юү? Яриаччч!! Хан Юни яриааач*Хашгичих*ЯРЬ ГЭЖ БАЙНА!!!
-Чи одоо болох юм бишүү?....
Хаалганы тэндээс дуугарч байлаа.
Намжүүн эргэж харалгүй
-Амаа тат! Чамд хамаагүй...
-Наад охиноо хүйтэн шалан дээр 2 хоног хэвтснийг нь мэдсээр байж яриулах гээд байгаа учрыг чинь ойлгохгүй юм...
- АМАА ТАТ ГЭЭД БАЙНА КИМ ТЭХЁН!!! би өөрөө мэдэж байна.
- Чамд олон охидууд байгаа шүү дээ Намжүүн... яагаад заавал энэ гэж?
Намжүүн- Чи юу ч мэдэхгүй байж...! *Гүнзгий амьсгаа авах* ... Чи ч гэсн над шиг гаж хүсэлтэй байж сайн хүн болж жүжиглэхээ боль. Би энэ амьтныг эдэлж байж санаа амарах гээд байна.
- Чи бодоод үзээч. Хэт хүйтнээс болж бие нь хөшиж ярьж ч чадахгүй байгаа охиныг хү*индхээсээ ичихгүй байна уу!?
Намжүүн- Би тэгээд яах юм? Хооллож амрааж бие нь тэнхэрсний дараа хү*индэх ёстой болж байна уу!?!
-*Санаа алдах* наад охиноо наанаасаа гарга. Ядаж ганц ч удаа хүний үнэртэй үйлдэл хийгээч!
-За яахав.. чинийхээр болъё.. чамаас болоод ямар ч сонирхолгүй болчихлоо.
Чимээгүйхэн ширтэх Юниг Тэхён босгоод харанхуй өрөөнөөс гаргалаа. Тэхён Юниг өргөн урт нарийн хонгилоор алхана. Хонгилын ханаар дүүрэн дундаа гэрэл орох өчүүхэн нүхтэй төмөр хаалганууд байх агаад хаалга бүрээс гинганах, орилох дуу сонсогдож байв. Юнигийн толгой эргэн Тэхёны гар дээр ухаан алдлаа.
×××××××××××××××××××××××××××××××××××
Нүдээ аажуухан нээвэл цагаан тааз угтан авч хажуу тийш харвал Намжүүний нүд түүнийг ширтэж байв.
-Намжүүн.. Чи!!
Юнигийн хоолой сөөнгөтсөн байх ба ийн хашгирсан нь бүдэг сонсогдох ажээ.
Намжүүн инээвхийлснээ Юнигийн хүйтэн харцыг ажиглаад
- Битгий ингэж хар л даа хонгор минь. Унтаж байхдаа намайг санаа юу? Гхахаха
Юни нүүр дүүрэн хорслын харц агуулж
- Н~Намжүүн!! чи яаж... ТАС!! Юнигийн ам хорсож эхэллээ.
Намжүүн- Ярих гэж хэт их хичээх хэрэггүй хайрт минь... Яриснааса болж өвдөж мэднэ шүү. Алив өндий...
Юни Намжүүний үгийг дагахгүй бол юу болхыг гадарлаж байсан тул биеээ хүчээр өргөн өндийн суулаа. Түүний нэг гарыг орны толгойтой гавлсан байгааг анзаараад амжив. - Чи яагаад ингэж байгаа юм? тэр төмр хаалгану....
Намжүүн инээвхийлэн - Чи мэдээд хэрэггүй.. энэ миний хувийн асуудал.
Юни орчноо ажиглаж байгаад хаалганы хажууд өөрийг нь нүд цавчилгүй ширтэх хүнийг Тэхён гэж танив. Тэр цагаан хослол шар бугуйн цаг зүүсэн байх ба өөрлүү нь нэвт ширтэх харц нь Юниг тавгүйтүүлж орхилоо. Юни буцаад Намжүүний ёжтой харцлуу харан
- Тэгээд надаар яах гээв?
Намжүүн- Би чамд 2 зам өгсөн байхаа одоо шийдвэл яаж байна?Минийх болохуу?
Түүний нүүр ойртон ирж хариулт хүлээсэнд
-Хэзээ ч үгүй!! Наад шижгийн нүүрээ надаас холдуул ! түй!! *нулимах*
Намжүүн босон зогсож хүнд хүнд амьсгалж байгааг нь харахад их л биеэ барьж байгаа нь илт байлаа.
- Юни... Тэгвэл минийх болохгүй гэж байгаа юм биздээ?!
Түүний уур савсаж нүүр нь улаасан харагдах ба хэсэг зогсож байгаад хаалга саван гарч одлоо. Юни Намжүүний өмнө хүчтэй царайлсан ч яаг үнэндээ дотроо үхэж байсан юм. Хүндээр амьсгалан өөрийгөө тайвшруулж байтал Тэхён гэх залуу түүний хажууд ирж суугаад
-Шазруун охин юм гээч.. Чи сая 2 дох замыг нь сонгочихлоо... Миний нэр Ким Тэхён. Эндхийн эзэн...чи зүгээр л Намжүүний бүсгүй болчихгүй өөрийгөө ингэж тамруу түлхэж байдаг....
Юни- 2 дох зам? Юу юм?
Тэхён- Нмайг дагаж түмнийх болох...
Юни- Юу гэсэн үг юм? чамайг дагах??
Тэхён- Тиймээ. Намжүүн одоо дахиж чамтай зууралдахгүй бололтой. Харин би чамтай наалдах байх бэлэн болтол чинь...
- Юунд?? арай.....
Тэхён- Тиймээ би чамайг шинээр бүтээх болно Хан Юни...
Юни- Гуйж байна... намайг явуулчихаж болохгүй гэж үү? намайг хүлээж байгаа хүн байгаа.. гуйя
Тэхён- Болдог бсн бол бүх л охидыг явуулах байсан биш гэж үү? Одоо амар даа удахгүй хэцүү цаг үе ирэх байх шүү Эрвээхэй минь...
Тэр аажуухан алхсаар хаалгаар гараад явчихав. Шууд л цонхруу харц чулуудсан боловч цаанаас нь төмөр хашлага татсан байв. Элдвийг бодсоор нэг мэдэхнээ гүн нойронд дугжирсан байлаа.
Үснээс нь зуурах үед Юни цочин сэрж базах гарнаас нь татан
-Болиоч!!
Намжүүн- Чи намайг сонгоогүйдээ харамсана даа Юни! Тэхён бол надаас аймшигтай араатан.!!! Тэр одоохондоо сайхан сэтгэлтэй мэт харагдаж байгаа ч жинхэнэ төрх нь амилсан чөтгөр! Юни чи боломж байгаа дээр над дээр ир!
Юни хий дэмий Намжүүний царайруу ширтэнэ.
-Хүсэхгүй байна... энэ хорвоо дээр чамаас аймшигтай араатан байхгүй!!
Намжүүн- Чи харамсана даа Хан Юни!! Чи я**ан болсон ч зүгээр гэж үү!!
Хаалганы цаана бахдалтай нь аргагүй сонсох Тэхён инээд цацруулсаар зогсох ажээ.