14. End Is Comming

1.5K 104 12
                                    

Баарны гэрэл тод анивчин чанга дуу цуурайтна. Хаалгаар тасралтгүй хүмүүс орцгоох ба гарах хүн нэг ч алга. Тайзны голд урт төмөр шон байх бөгөөд хүн бүр үүнд наалдан бүжиглэх ёстой хэн нэгнийг хүлээх мэт амьсгаа даран ширтэж байв... Тас хийсэн ая гэнэт намуухан хөгжмөөр солигдож тайзны араас өндөр өсгийтийн дуу хадаж эхэллээ. Богинохон үс, хар резинэн бээлий, усны хувцас гэмээр биеийн ихэнх хэсгийг ил гаргасан купальник өмссөн бүсгүй тайзны голд ирж зогсоод хөгжмийн аянд тохируулан халуухан хөдөлгөөнүүдийг ээлж дарааллуулан хийж эхлэв...Хөдөлгөөн бүрдээ ямар нэг зүйлээ тайлсаар эцэст нь дотуур хувцастайгаа үлдснээ анзаарсан мэт хүйтэн шонруу улайран дайрлаа. Илж таалж янаглаж байгааг нь харсан эр хүн болгоны бахархал сэргэн хүсэл тээсэн ичгүүргүй харцнууд бүсгүйг хүрээлнэ. Тэр харцнууд дунд ганц л хүний нүд бахархал дүүрэн мишээх ажээ...
Хувцас солих өрөөнд юм эмхлэн зогсох өнөөх бүсгүй ард нь хэн нэгэн түүнийг ажиглаж байгааг анзаарсангүй..
???- Сайна уу, Уулзалгүй удлаа шүү
Хан Юни. Юүни цочисхийн арагш харан таньсан бололтой инээмсэглээд
- Тиймээ уулзалгүй удсан байна Тэхён.
- Тэгээд миний эрвээхэй хэр хол нисэв дээ?
- хмм чиний зааж сургаснаар л өдий хол явна даа...
Тэхён огцом хөдлөн Юниг хананд шахаж зогсоод
-тэгвэл ахдаа харуулахгүй юм уу?? Түүний урууланд ёжтой инээмсэглэл тодорч байгааг Юни анзаарч үл ялиг толгой дохиод
-хармаар байна уу? Үгүй ээ харахаас илүү мэдэрмээр байгаа биздэ Юнигийн хэлсэн үгэнд Тэхён гацаж орхив... тэр хэзээ ч ийм байгаагүй.
Юни Тэхёны гарнаас хөтлөн хаа нэг газарлуу дагуулан явсаар эцэст нь цоожтой өрөөний гадна ирлээ. Тэр хаалгыг онгойлгоод ор гэж нүдээрээ зангав. Тэхён харанхуй өрөөрүү ороод зогтусах нь тэр... Өрөөнд бүдэгхэн гэрэл сүүмэлзэх агаад сайн харвал маш том ор байх ажээ. Орны толгойд нь олон янзын гав, ташуур зэрэг зүйлс өлгөөтэй байхыг Тэхён харсан хэрэг. Юни Тэхёныг орлуу түлхээд дээр нь гарч суулаа.
-Тэхён... Намайг санасан уу?

Тэхён дээр нь суух Юнигийн нүд рүү хэсэг ажаад
- тэгэлгүй яахав... Маш их санасан

Бүсгүй мөс шиг хүйтэн гараа түүний цээжээр гүйлгэн
- Яаж намайг олж ирсэн юм?

- Би чамайг хаанаас бол хаанаас ч олно...

Догдолсон Юни түүний өнөөхийг  өмднийх нь гаднаас зөөлөн илэн
- Ухаалаг бяцхан ангаахай... Үүнийг хийцгээх үү?

Тэхён өндийн цагаахан гуянаас хэд базлаад
- Тэр өдөр яагаад надаас зугтсан юм?

Юни ичэнгүйрч өндийж ирсэн түүнийг нэг гараараа түлхэлэн
- Чамтай байхыг хүсээгүй юм... Бас чамд тийм байдалтай харагдахыг хүсээгүй...

- Надтай цуг гэр лүүгээ буцах уу?

Юни түүний улайж чимчийсэн хацрыг илбэн
- Энэ газар одоо миний гэр болсон, Тэхён... Бас надад хайрлах хэрэгтэй хүн бий. ямартай ч чи өнөөдөр ингээд буц даа... Ажил тарчихсан болохоор би эртхэн харих хэрэгтэй байна.

Панн!!

Хаалга эвдрэх дуунаар арагш эргэн харвал 2 том эрийн хамт нэгэн танил царай харагдах ба тэрээр ёжтой инээмсэглэн

- Юни  ххах миний муу утсан хүүхэлдэй...

- Юу?! ХЮҮМИН?!!

Broken Wings ? (complete) Where stories live. Discover now