Montenegro Brothers Series 1 - MIGUEL

Chapter 22

"Anak you're just making yourself suffer"

Tumingala ako kay mama. Making my self suffer? Sino ba ang nagsimula nitong suffering na ito? I want to shout at her, pero hindi ko magawa, she's still my mother.

"Miggy, anak. Umuwi ka na lang sa atin"

Umiling ako. No I'm not going anywhere. I'll wait here, hanggang sa bumalik dito si Guillianne. I'm so stupid for making her suffer. She doesn't deserve all the suffering. Kahit na kinaiinisan ko siya, she's still human, she's still a woman.

I can't even sleep at night I can hear her sobs everytime I close my eyes. Kinakain ako ng konsensya ko. Dalawang linggo na siyang wala, pero dalawang linggo na niyang binubulabog ang utak ko.

"Anak."

"Ma, can you just leave me? I want to be alone"

"Fine anak. Pero maiiwan dito yung isang body guard"

I didn't bother to argue. Wala akong pakialam sa kanila.

She let out a heavy sigh then hug me. Hinayaan ko na siyang umalis.

Parang nagdilim ang paligid nang maiwan na naman akong mag isa sa loob ng maliit na bahay na ito.

Tambayan lang naming magkakapatid itong bahay na ito nung mga bata pa kami. Nung buhay pa si papa. We are all happy playing here around the house. This house gave me a lot of happy childhood memories. And I'm so stupid for making this house witness a woman's suffering.

Gusto kong saktan ang sarili ko sa mga nagawa ko.

Tama si Travis, hindi ko kasi naisip na kaya din akong iwan ni Guillianne.

.....

"Lumayas ka sa harapan ko!"

"Miguel! How many times do I have to tell you na walang namamagitan sa amin ni Guillianne. Matuto ka ngang makinig!"

I punched his face kaya napaatras siya. Napahawak siya sa gilid ng labi niya na nagdudugo.

I turned my back at him at kinuha yung bote ng alak na kanina ko pa iniinom. Lumagok ako ng ilang beses bago ulit binalik yun sa lamesa.

I felt his hand on the back of my collar.

His right punch landed onto my face as soon as I faced him.

Napaupo ako, pero sigurado ako na dahil sa alak ito. Hindi ako mapapatumba ni Travis sa mahinang suntok niya. He's weak.

I bursted out a laugh.

"Miguel! Magkaibigan tayo! Pero maling mali na lahat ng pinaggagawa mo! Tarantado ka pare!"

"Stop nagging" I smirked. "You're so gay" I was about to stand up but he punched me again. Napahawak ako sa labi ko na naramdaman kong pumutok. Gaganti sana ako pero nagpakawala na naman siya ng isa pang suntok.

Matindi na ang hilo na nararamdaman ko dahil sa nainom kong alak. Kaya hindi ko na magawang tumayo.

I can see Travis' angry image infront of me. Galit na galit siya. Ano bang ikinagagalit ng gago na ito? Siguro sadyang may relasyon sila ng malanding babaeng yun.

Pinikot na ako, lumandi pa. Tapos ngayon, may palayas layas pang nalaman. Anong kalokohan itong naisip niya?

Hinawakan niya ang kwelyo ko atsaka nagbitaw ulit ng ilang suntok. Sa ngayon wala na akong maramdaman, galing sa mga suntok niya. Sabi sa inyo eh. He's weak.