Singkit on the screen. :)
-
-
-
---------
"Hoy singkit. Ihinto mo itong sasakyan mo! Bababa ako!" Kanina pa ako nagsisisigaw pero wala siyang pakialam. Kaasar! Saan ba ako dadalhin ng singkit na to?
"Ano ba! Ihinto mo nga sabi eh! Sisigaw ako!"
"Aren't you shouting?" sabi niya na natatawa pa. Naiinis lang ako lalo sa kanya eh. "Sorry ah, I just need to get out of that place" Para namang nagsiklab lahat ng apoy sa katawan ko sa inis dahil sa sinabi niyang yun.
"Get out of that place? At nandamay ka pa. Bwisit ka! Naiwan ko dun yung mga prutas ko." Hindi ko alam kung bakit naiiyak ako, basta bigla na lang tumulo yung luha ko.
"Hey. Don't cry. Prutas lang yun."
"Prutas ko yun!" I cried heavily.
"Fine, fine, fine. Balikan natin" Halata sa boses niya ang pagpapanic. Agad siyang nag u turn para makabalik sa restaurant na yun.
"Ako na" Pagpigil sakin ni singkit na bumaba ng sasakyan niya pagkadating namin sa may restaurant. Nagdako ang tingin ko sa kamay niyang nakahawak sa akin, at dahil sa pagkairita ko hinigit ko palayo yung kamay ko.
I watched his moves as he get out of his car and entered the restaurant. Pagkapasok na pagkapasok niya sa pinto ng restaurant na yun, binuksan ko yung pinto ng kotse. Pero ayaw magbukas. Hindi naman ako ignorante sa mga sasakyan, pero bakit ayaw mabuksan nito? Kaasar.
Nakita ko si singkit na iniluwa palabas ng pinto ng restaurant. Nakakaasar talaga.
"Hoy singkit! Pwede ba ibaba mo ko sa sasakyan mo" Salubong ko sa kanya pagkasakay na pagkasakay niya sa kotse. Kaunti na lang talaga sasabog na ako sa sobrang inis.
He smirks at me. He lean closer and lift his right hand to put it on my shoulders. His other hand was making it's way to my... Thighs. What the hell! Agad ko siyang itinulak.
"Ano ba! Gago ka ah! Kidnapping na nga tong ginagawa mo balak mo pa kong rape-in! Tangina mo!" Pinaghahampas ko siya trying to protect myself. Ano to? Marerape ako? For the second time around? I heard him laugh.
"Hindi ako kidnapper and of course lalong hindi ako rapist." He bursted out a laugh bago ulit nagsalita
"Sabi mo kasi ibaba kita. I was about to carry you out of my car." So yun yon? So pinagbibiro lang niya ako? Tangina niya! Hindi nakakatawang biro yung akala ko I will be raped again. My tears automatically fell.
"Hey. Don't cry. Nagbibiro lang ako for Pete's sake" Pulang pula na siya sa kakatawa. Mamatay ka sana sa galak.
"For Pete's sake din! Hindi mo alam kung anong pinagdadaanan ko! You don't know anything about me!" Lalo lang akong naiyak. Nakakainis nasa London na ako inaabot pa din ako ng kamalasan.
"I'm sorry." Mahinahong sabi niya tumigil na din siya sa kakatawa. May pinindot siyang kung ano at nagbukas na yung pinto ng sasakyan niya at agad akong bumaba para pumara ng taxi.
Nakakainis naman tong araw na ito. First day ko dito sa London puro kamalasan nangyayari sa akin.
May narinig akong nagdoorbell, ano ba yan istorbo kumakain ako ng prutas na pinamili ko kanina eh. Tinignan ko muna sa monitor kung sinong nasa labas. Si Abby pala.
I hurriedly open the door.
"Hi" bungad niya.
"Hi din. Bakit?" I tried to fixed myself para di niya mahalata yung pagkainis ko. Hindi sa kanya, kundi sa mga nangyari kanina.
BINABASA MO ANG
Montenegro Brothers Series 1 - MIGUEL
عاطفيةHe's a snob. He's serious. He's quiet. He's a geek. He's handsome. He's rich. He's an ideal man. He's still a virgin. He's a Montenegro. He's the eldest. He's Miguel Montenegro.
