Hostage by Him [COMPLETED]

C.9

title: HOSTAGED BY HIM

author: NALUNYZ

Right now I feel so sorry in myself..

why woman like me need to passing this shit of life...

I'm just an ordinary woman who want have a nice life..

But i doesn't know this would gonna be happened to me..

I hate people around me, i hate seeing their dam faced!, i hate them for talking to me, i hate when their touching me!! And I hated the most..

Is when they're smiling at me,saying that no one could bad things can be happens to me,

even though!!

They're the real one whom might to hurt you!!!

Napatawa ako ng pagak at bahagyang yumuko habang pinapanuod ang luha kong patuloy na bumagbagsak sa kandungan ko..

Why I'm so helpless? Why I'm weak?

Pikit mata kong inangat ang ulo ko at tyaka dahan dahang minulat iyon upang makita ang kalawakan ng karagatan..

But the most my problem is..

Why i feel this kind of shitty feelings?

I know he's a bad guy here, but why I feel this like, I want he's doing on me, i like the way his touching me, kissing me and mostly is when he's hurting me..

I'm a martyr? Am I?

Fuck!! Napa iling ako ng ulo at tyaka niyakap ang sarili at muling tinanaw ang lawak ng karagatan.. sabayan pa ang kumikinang na mga bituin..

I was wearing his blue polo under my knee so that's why I feel so cold..

Nakaupo ako sa dulo ng kama nito habang nakaharap sa malaking salamin at tinatanaw ang ganda ng karagatan sa labas..

Kanina ng matapos nya nanaman magamit ang katawan ko binihisan lang ako nito at tyaka iniwan..

Nakatulog lang ako sa kakaiyak kanina at ng magising yung liwanag agad ng buwan na tumatama sa muka ko ang unang kong nabungaran at hanggang sa nakatulala nalang ako..

Nasa ganun akong scenario ng makarinig ako ng tunog ng musika..

Kaya wala sa sariling binaba ko ang paa ko sa sahig at dahan dahang tumayo..

Waring hinihitismo ako ng magsimulang maglakad na ang mga paa ko..

Papalabas ng kwarto ni stan.. napakunot ang noo ko ng diko manlang napansin na nakabukas pala iyon..

Dahan dahang naglalakad ako sa pasilyo, and suddenly stunned when i saw him in the center of his house, nakapikit habang dinadama ang pag p-piano..

Nakita ko sa gilid sa likudan nito ang di masyadong kalayuan  ang pintuan nito..

Kanina habang nakatanaw ako sa bintana napansin ko sa may pangpang namay bangka doon..

Kaya dahan dahang bumaba ako sa hagdanan hanggang sa napunta ako sa likudan nito na may kalayuang distansya..

At dahan dahang lumakad papuntang pinto..

It's a success when I reach the doorknob, and I chewed my under lips because of nervous..

Dahan dahang pinihit ko ang doorknob pabukas na nakapit ng mariin ang mga mata..

And I feeled cold when the wind from the ocean was the burst upon me when I opened it, and without hesitation I walked in outside of his house till I tramp on the sand and leaved a barefoot on it...

I feel shivered down my spine when i starting walked away from his house..

Ng makarating ako sa mini gate nito ay dali daling napatingin ako sa magkabila kong gilid kung may mga umaaligid ba ng tao sa paligid.. at ng masiguradong wala ay dahan dahang binuksan ko ito

At laking ginhawa ko ng makalabas ako ng gate nila..

At patakbo nasana ako ng..

"Ineng"

May matandang sumigaw sa pangalan ko
Kaya Kinakabahang napahinto ako..

"P-po?" Takot kong sagot..

Mag asawa ang dalawang nakatayo sa harap ko habang may hawak na isang puting baunan at tyak ulam ang laman non..

"Nagtatrabaho kaba kay sir Lincoln?" Nakangiti ng matandang tanong sakin..

Napaturo ako sa sarili at napaturo sa bahay na nilabasan ko..

"Dyan puba?" Para kong tangang tanong..

Na magiliw namang tinanguan ng dalawa...

At wala sa sariling napatango dito..

"Salamat naman.. pwede bang pakibigay nito?" Sabay abot ng matanda sakin nung hawak hawak nyang garapon  ..

"H-ho? A-ano ka-" but before I'll make myself done they're already cutting me..

"salamat ineng masyado nakasing madaming naitulong si sir. Lincoln saming magasawa at sa ganitong paraan manlang sana kami makabawi" tipid na ngiti ng matandang lalaki..

Na ikinatahimik ko ng ilang segundo bago sila tinanong...

"Pwede bang itanong kung anong tulong puba ang nagawa nya" makapal na muka kong sabi..

Ngumiti muli ang mag asawa..

"Si sir. Lincoln ba? Napakabuting binata nyan.. dahil kung hindi sakanya.. siguro karamihan sa aming mga taga sta.lukvan ay madami ng namatay dahil sa mga sakit at walang pambayad sa hospital, ng dumating si sir. Lincoln ay nagkaroon kami ng pag asa muling mabuhay dahil sa palibreng tulong nito.. kaya nga laking pasalamat ko ng matulungan kami nito.. kaya bilang kapalit.. kahit ito manlang maibigay ko" sabi ng matandang lalaki..

Pagkatapos nyang sabihin iyon ay namintig ang puso ko sa dimalamang kadahilanan..

Napatingin ako sa bahay ni stan at napatingin muli sa matanda..

At isa lang ang naiisip ko..

Napabuntong hininga nalamang ako bago sila malungkot na tiningnan..

At tipid na nginitian..

"Nasa loob po si stan.. pwede po kayong tumuloy.. Sige po mauuna nako"

Anya ko dito bago pikit matang tinalikuran sila at nagsimulang maglakad papalayo sa kanilang dalawa...