OBSESS KiLLER (COMPLETED)

Scary Creepy #20: Mang Kulas' Side (PART ONE)

Scary Creepy #20: Mang Kulas' Side (PART ONE)

Mang Kulas’ POV (Sosyal) XD

“Ganto ho kasi yun nagsimula mga munting panauhin…”

Simple lang naman akong kabataan noong kaso nagbago yung noong namasukan akong katiwala dito, sa mansion ni Kapitan.

Noong una okay pa sha. Linis. Kain. Bantay sa Paolo. Tulog.

Pero simula nung matuklasan ko ang mga lihim ng pamilya nya doon na gumulo ang buhay ko.

Isa naman silang masayang pamilya noon. Ngunit noong namatay ang mag ina ni Kapitan e lagi na shang nagkukulong sa basement. Nagpagawa sha doon ng laboratoryo. Ang sabi ng kapwa ko katiwala eh pilit nitong gumagawa ng gamot upang mabuhay muli ang mag ina nyang namatay. Pinatay sila. Na lalong kinagalit ng Kapitan. Nawalan sha ng oras kay Ginoong Paolo na ako na ang laging nagbabantay dito.

Eto lang ang masasabi ko sa inyo. Hindi sha basta bastang Kapitan na akala nyo sa kanya at hindi sha isang manggagamot na ang layunin ay pagalingin ang may sakit.

Isa shang mentally retarded. Wala sa matinong pag iisip.

Isang araw ako ang napag utusan na magdala ng pananghaliaan ng kapitan sa dahilang nagkasakit ang kanang kamay nito na laging nagdadala ng pagkain para sa kanya.

Okay lang nung una. Wala lang. busy sha sa ginagawa at halos di mapansin ang pagkain sa harap nya. Kaso noong una yun. Nasundan pa ng nasundan na ako na ang nag dadala ng pagkain ng Kapitan. Parang na trauma ang kanang kamay nito. At kung ano ano pa ang pinagsasabi.

Sabi sabi na may hiwagang ginagawa ang kapitan noon kaya halos lahat ng katiwala eh nag alisan.

Maliit pa noon ang walang malay na si Paolo. wala din shang kaalam-alam.

Isang araw nakita ko shang pababa ng basement at sinundan.

Pinababalik ko sha sa taas kaso masyadong matigas ang ulo nya at nakarating kami sa laboratory ng ama nya.

Nakita kami pareho ng Kapitan.

Ngumiti ito. Maya maya ay nawalan rin.

Tinawag nya si Paolo at ikinatuwa naman ito ng batang Paolo.

Siguro dahil wala na talagang oras ang ama nya na at ngayon lang sha nito pinansin.

Tinatawag nya ito.

Kumaripas naman ng takbo si Paolo at agad na lumapit sa ama.

Kitang kita ko kung gano kasaya si Paolo.

Binuhat pa nya ito sabay inupo sa isang espesyal na upuan na dikuryente.

May isunuot sa ulo nito at agad na may pinindot. Umiyak ang batang Paolo. Ngumiti si Kapitan at tiningnan ako. Agad din nyang pinaalis si Paolo at inaanyayahan akong uminom ng parang tubig na kulay dilaw.

Sa ayaw at gusto ko man e wala akong magagawa. Sha ang amo ko. Isa lang akong hamak na katulong.

Ininom ko yun at parang bumigat ang katawan ko. Tumawa sha ng malakas at kasabay nung pagtubo ng kung ano sa likod ko.

“So hindi ho inborn yang kuba nyo sa likod?” tanong nung batang may galit ata sa akin.

 

 

“Tama ka dyan Ginoo.”

 

“Ah so ano na nangyari?”

Agad kong itinakbo si Paolo at kinulong ang sarili sa silid tulugan.

Kinabukasan noon gusto ko shang itakas sa ama nya. Bali suka noon ng bata ng kung ano anon a akala ng iba eh nanuno sa puno namin sa labas. Pero di nila alam na mismo ama ng bata ang may gawa nito.

Tinakbo ko sha kaso agad na nag sara ang malaking gate ng mansion. Nahuli nya ako. Nakita nya ako. Lumungkot ang mukha nya sabay ngiti ng nakakatakot.

Kinagabihan, habang pinapatulog ko si Paolo eh bigla itong kusang tumayo at naglakad papuntang basement.

“San ko ho pupunta Ginoong Paolo?” marihin kong tanong sa kanya habang patuloy sa paglalakad.

“……..” wala akong nakukuhang sagot sa kanya.

“Wag na po tayo dyan pumunta.” Sabi ko pa.

Pero nagulat ako sa ibang boses nya.

“Manahimik ka. Kung ayaw mo pang mawalan ng buhay.” Sabi nya at agad na nawala.

Nagtaka ako noon. Pero dumating yung araw na alam ko na ang lahat ng nangyayari sa mansion.

Ngunit wala akong magawa. Ni magsumbong sa kapulisan eh hindi ko nagawa. Miski mga kalapit bahay namin eh nawala. At sinasabing may halimaw sa loobng mansion.

“Ano na hong nangyari kay Sir Paolo?”

Lumipas pa ang mga Taon. Lumaking isang makisig at mabuting anak si Ginoong Paolo.

Hindi na naman siguro sha ginagamit ng ama nya sa eksperementasyon nito.

Nang nag paalam ang ginoo na gusto nitong mag aral at nagtrabaho sa Maynila.

Ayaw pumayag ng ama pero kinabukasan din noong eh sobrang saya nya sa anak na tutungong Maynila.

Noong umalis ang ginoo eh lalong tumahimik sa mansion.