Adam şafak vaktinden hemen önce geldi.
Viola birkaç dakika önce irkilerek , çarşafa dolanarak uyanmıştı.Onu uykusundan uyanduran şeyin ne olduğundan habersizdi.Dışardaki zifiri karanlık pencerelerine yansımıştı.Sanki kasvetli varlık içeri girip onu ele geçrimek istiyordu.Huzursuz bir şekilde yatağından kalkıp kahve yapmak için mutfağa doğru yürüdü.
Tam da o anda havanın döndüğünü hissetti .
Kulakların çınlamasına , midesinin şıkışmasına neden olan sessiz,soğuk bir kuvvete dünüştü.O his, saklı bir anı gibi aniden geldi ve aklını işgal etti;tanıdık ve korkutucu,baskıcı ve rahatlatıcıydı.O hissi biliyordu;ondan korkuyordu ama hatırladı,aklından sıyrılan o havanın ne olduğunu.
Döndü ve arkasında bekleyen adamı gördü.Uzun boylu,geniş omuzlu bir savaşçının kaslarına sahip bu adam Viola'nin mutfak tezgahına yaslandı.Sanki onun orda olması son derece doğalmış gibi.Sanki gerçekten onun mutfağındaymış gibi.
Koyu renk kaşları ve uzun siyah kirpikleri gözlerindeki sıra dışı rengi ortaya koyuyordu.;yeşil gibi değil, gri gibi de değildi.Düz küt burun dolgun dudaklarına ve kare şeklinde çenesine denge veriyordu.Yüz hatlarının,güzelliğine kusur veren ve onu sıradan estetğinden daha erkeksi yapan kaba ve haşin bir yanı vardı.Tertemiz beyaz gömleğin üzerine siyah deri bir mont giymişti.Kot pantolonu ise kalçalarından uzun bacaklarına doğru inceliyordu.
Viola'yı izledi.Viola'nin ona verdiği aynı dikkatle onu inceledi ve değerlendirdi.Viola üzerinde ''Magic Poison '' yazan tişörtü ve minik siyah şortu ile kendini mahçup hissetti.Oysa ne saçmaydı gerçekte orda değildi zaten.
Viola bunu biliyordu ama bunu bilmek midesinin korku ve belirsizlik içinde kasılmasına engel değildi.
Kahve fincanını tezgahın üzerine koyduğunda bir kısmı döküldü.Elinde biraz daha tutsaydı yere düşürecekti.
Bazen böyle oluyordu. Viola hatırladı.Bazen sanki hayali bir yolculuktaki rehberler gibi yanlarına alıyorlardı Viola'yi.Bazense gerçekliğin dokularını parçaladıklarının ve Viola'yi o deliklerden bakmaya zorladıklarının farkında bile değillerdi.
Çocukken bu ziyaretler,vizyonlar-sık sık ve heycan vericiydi.Havanın bir anda değişmesi,Viola'ya uçuyormuş hissi verirdi ama vizyonlar biteli uzun zaman olmuştu ki Viola bunların varlığını bile unutmuştu.Hayır, diye düzeltti kendini.Unutmamıştı;bu deneyimleri hafızasından büyük bir kararlılık ile silmişti çünkü sadece deliler,gerçek olmayan insanlar ve böyle olaylar görürdü.
Ama yine aynı şey oluyordu . Neden bunca yıl sonra?Neden şimdi.
