BLACK FATE | JiKook [REST]

Bölüm 5|🔪

Dünkü yaşadığım olay rüyalarımda beni rahat bırakmıyordu. Gece 1 2 kez gördüğüm kabuslar yüzünden yataktan fırlamış, uykumu alamamıştım. Sonuç olarakta çok geç uyanmış ve okula 2 ders geç kalmıştım! Bu sebeple okula gitmedim.

Taehyung ders aralarında gelmem için mesaj atsada okula gidip ceza çekecek değildim.

Sıkıntıdan patlamak üzereydim. Bazen okuldan nefret etsem de okul olmasa tüm gün ne yapardım?

Biraz uzanıp bir şeyler atıştırdım. Ancak nafile! En sonunda dışarı çıkma kararı aldım.

Üstüme özenmeden bulduklarımı giydim. Yakışıklı bir insansanız ne giyseniz yakışır değil mi:)

Evden çıktıktan sonra nereye gitmeliyim diye düşündüm ancak... neden daha önce akıl edip düşünmemiştim ki!?

Şu an gidebilecek bir yerim olduğunu sanmıyorum herkes okuldaydı bense yapayalnız boş boş yürüyordum.

Taemin'e mesaj atmaya karar verdim belki de ekmiştir bugün okulu?

Taemin&Jimin Whatsapp
Jimin: Tae okul da mısın?

Taemin: Hayır.

Jimin: Bir şeyler yapalım mı o zaman?

Taemin: Hayır.

Jimin: Neden soğuk davranıyorsun!

Taemin: Dün.. barda kaçıp gittin. Ne kadar zor durumda kaldığımı biliyor musun?

Jimin: Ah! O mesele. Üzgünüm Tae. Ama arkadaşların sapıktı! Herkesin altına giren biri gibi mi gözüküyorum?

Taemin: Belki.. ehehe neyse konu bu değil. Kaçmana gerek yoktu. Rahatsız olduğunu söyleyip gidebilirdin.

Jimin: Üzgünüm adamım. Seni zor duruma sokmak istemezdim. Nasıl affettirebilirim kendimi?

Taemin: Akşam bara gel! O çocuk yine orada olacak. Benim için önemli.

Jimin: Hadi ama!

Taemin: Barışmak istiyorsan orada ol!

....
......
........

Yapacak hiçbir şeyim yoktu. Benim için önemli olanlar listesinde ilklerde yer alan insandı Taemin...

Yürümeye devam ederken o ıssız caddeye girdiğimi yeni farkedebilmiştim. Ancak sabah o kadar da korkunç olmuyordu.

Terkedilmiş sitenin önünden geçerken dün gözümün önünden şerit gibi geçti.

O cesetler eninde sonunda bulunacaktı. Belki de yardımdan dolayı hapse girerdim. Ben orada yapamam ki! En iyisi polise olan biteni anlattıp işin içinden sıyrılmaktı.

Ancak her şikayet için bir kanıtta gerekirdi. Bana kalırsa Yoongi ve Jungkook'un bağlantıları vardı. Ve eğer şikayette bulunursam bu onların kulağına ulaşır polis olay yerine varmadan cesetler oradan kalkardı.

Bense hem yalan ihbardan ceza alır hem de Yoongi ve JK tarafından cezalandırıldım.

En iyisi fotoğraflı kanıt! Binaya girip cesetlerin fotoğrafını çekmekti. İkiside okulda olmalıydı. Başıma bir şey gelmemesi için tanrıya dua ettim.

Yavaş adımlarla siteye girdim. Dün yakalandığım binaya doğru yürümeye başladım.

Sabahtı burada bir şey olamazdı değil mi? Evet onlar okulda olmalıydı. Burası boştu. Kendimi avutarak binanın çatısına çıkmıştım bile.

Su deposuna doğru ilerledim. Ancak sorun şuki anahtarlar yoktu. Evet salak Park Jimin şimdi ne bok yiyeceksin.

Etrafta buluna cisimlerle kapıyı kırmaya çalıştım ancak nafile. Belkide televizyonda gördüğümüz teknikler işe yarardı. Tel toka vs..

Bir türlü açılmıyordu kapı...

Birkaç kez daha deneyip vazgeçecektim. Sert bir cismi kapıya doğru fırlattım ancak şansım yoktu.

Jjk: Hey! Bunlara mı ihtiyacın var yoksa?

Gelen ses ile sıçramam bir oldu. Jungkook elinde anahtarlar ile bana doğru geliyordu.

Lanet olsun onun okulda olması gerekirdi.

Daha da yanaşmış aramızda pek mesafe kalmamıştı.

PJM: Uhmm.. Ben de şimdi gidiyordum. Onlara da gerek yoktu. Zahmet etmişsin.

JJK: Ya öyle mi? Çabuk ayrılmıyor musun uh? Burayı açmak için fazla gayretliydin. Kolay yolu bende işte.

PJM: Ha-Hayır gerek yok cidden.

JJK: Hadi ama sadece birkaç dakika daha...

Elindeki anahtarlar ile kapıyı yavaşça açtı.

Gözlerimi hızlıca kapattım. Kandan nefret ederdim. Heleki vahşice öldürülmüş insanlar...

JJK: Jimin..? Neden gözlerini kapattın ki? Öpüşme sahnesi çekmiyoruz.

PJM: Hey! Üzgünüm yalnızca kapıyı kapatır mısın?

JJK: Sen açmak istedin Park.

PJM: Şu an da kapamak istiyorum. Lütfen.

JJK: Gözlerini aç!

Sesi tok ve ürkünçtü. Yavaşça tek gözümü açtım... ve.. hadi Ama!