- CHAPTER ONE -

28 5 1
                                    

©                          Yhu

Isang bagong araw na naman ngayon. Kakagising ko pa lang kahit mag-tatanghalian na.

Napangiti ako ng pumasok  ang bunso kong kapatid sa kwarto ko.

"Hey, Yesha. Morning" sabi ko sa kanya kahit pupungas pungas pa ako galing kama.

"Hi Kuya. Morning rin. Iniintay ka nina La at Lo" sagot nya.

Tiningnan ko siya at nakatingin rin sya sakin na parang wala na akong ulo.

Tumagilid ang ulo ko at tinanong siya "Hmm? Why are you looking at me like that, baby?".

She just pouted at me and said "Nothing, Kuya. But there's something off with you today".

I looked at her quizzically.
Ano namang kakaiba sakin ngayon?

Hinawakan ko ang ulo niya at ginulo-gulo ang buhok nya. "Alam mo, baby, gutom lang yan. Tara na nga".

She swatted my arm away from her hair and crossed her arms.

"Hindi, kuya ehh. Malungkot ka ngayon. Alam ko yun".

Tinaasan ko siya ng kilay.
"Ba't naman ako malulungkot ngayon, baby?".

"I don't know, Kuya. Basta di ka po masaya eh. Maybe.... maybe there's something you want to do?"

Napatigil ako. Something I want to do? Siguro nga meron. Pero ano yun?

"Ah! I know! I know na what you want to do! You want to play dress up with me, right? And then we'll style each other's hair, and then.."

Nagpatuloy lang siya sa pagsasalita. But I was still in deep thought about what she said a while ago.

I don't wanna do dress ups.

Maybe I want to do vacations.

~~~~~

"La? Papayag po ba kayo kapag nag bakasyon ang apo niyo?" tanong ko.

Kumunot ang noo ng Lola ko at kinuha ang tungkod niya.

Umupo siya sa kahoy na upuan at sinabing umupo ako sa tabi niya.

"Iyan ba talaga ang gusto mo, apo? Hindi mo ba pagsisihan iyan?" tanong niya sakin pabalik.

"Opo" sinagot ko siya ng may determinasyon.

"Aba'y sino ba naman ako para hindi pumayag? Kung iyan ang makapagsasaya sayo, edi sige".

Ngumiti ako ng malawak sa kanya at niyakap siya.

Naghiwalay kami ng pumasok sa sala si Lo ng nakakunot ang noo.

"Aba'y bakit kayo nag-dadramahan diyan? Kulang na lang ay mga luha at soap opera na kayo ah!" sabi niya ng paasar.

"Si Lo talaga! Masaya lang po ako" sabi ko.

Tumawa si La at yumakap kay Lo.

"Masaya ang apo natin at magpapaka layo layo siya para magbakasyon"

"Ganun ba? Eh magimpake ka na apo, dalian mo! At baka magsara na ang bus station sa malapit"

Napangiti ako. Mabuti na lang at pumayag sila.

©

  \\  Follow. Vote. Comment.  //            Kung ayaw niyo, okay lang din
   ¯\_(ツ)_/¯

The Story of Yhu and Mie #WPAwards  #UAwardsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon