My Extraordinary Girlfriend

CHAPTER FOUR

Ronnie's POV

Naglakad ako palabas ng bahay para kunin ang kotse ko, papasok na ako sa school. Medyo maaga pa naman pero mas magandang pumasok ng maaga hastle pag late maraming estudyanteng pakalat kalat sa hallway e.

Naglakad ako papuntang garahe.

"Oy prince! I'll use you today so keep me safe okay? " sambit ko at pumunta sa driver's seat.

Yeah, i called this car as prince. Because of all my cars this one is the oldest but then the best.

Nagmaneho na ako palabas, my mom and dad are not here. They're busy on our business, beside nasanay na ako. I grown up with my yaya beside me, no mom. No dad. Kaya siguro nasanay na ako na wala sila.--

"BOOOOOOOGSH!*"

"oh sht!" biglang sigaw ko ng may sumulpot na babae sa kalsada at nasagaan ko siya. Dali dali akong bumaba ng kotse ko at tumakbo papalapit sakanya.

"Miss? are you okay?" medyo nag aalalang tanong ko syempre nabangga ko , alangan magagalit pa ako.

"Mukha ba akong okay? Ikaw kaya banggain ko gamit ang kotse tapos tatanungin kita ng 'are you okay?' medyo siraulo ka din e" sagot niya na ikinalaki ng mata ko at bahagya akong natawa.

"I'm sorry hahaha I'm sorry, that's not what i mean " pagpapaumanhin ko. Kita ko ang dugo sa siko niya, tapos tuhod. Namumula din ang braso niya.

"Wag mo kong englishin, dumudugo na nga braso ,siko at tuhod ko pati ba naman ilong ko paduduguin mo? " iritang sambit ulit niya ewan ko ba pero di siya nagpapatawa pero natatawa ako sa pagsusungit niya. And one thing, she's so beautiful. Ang puti puti niya.

"Alam ko maganda ako pero pwede ba? Wag kang tumingin sakin ng ganyan. " bulong ulit niya natawa nanaman ako. What attitude she have hahaha

"Tatawa ka nalang ba dyan? Ang sakit na ng tuhod ko, mauubusan ako ng dugo. Medyo shunga ka din e pero ang gwapo mo " sambit niya at hindi ko napigilang kurutin ang pisngi niya.

"You're so cute, okay. I'll carry you" sagot ko at binuhat siya. Newly wed, ipinasok ko siya sa shotgun at pinaupo.

Umikot naman ako at umupo sa drivers seat.

"Sandali lang a" sambit ko at nag U-turn.
Tumango lang siya, grabe talaga ang puti puti niya.

Pagkarating sa bahay ipinasok ko siya sa kwarto ko. Kinuha ko ang first aid kit at sinimulang gamutin ang sugat niya.

"A-araaay ang sakit n-naman" angil niya. Matapos ko siyang gamutin ihihiga ko siya at ngayon ko lang napansin na wala siyang saplot sa paa. Wala siyang tsinelas or sandals.

"Wala kang sandals or tsinelas?" tanong ko namumula na ang paa niya at medyo may gasgas kaya ginamot ko yon.

Ang dumi din ng damit niya--- teka! Napatingin ako sa damit niya. It looks like so familiar to me.

"Bat ganyan ka makatingin? Parang hinuhubadan mo ko, wag ganun. Wala kang makikita saken swear" sambit ulit niya gusto kong matawa pero hindi naalis ang tingin ko sa suot niyang damit.