My Extraordinary Girlfriend

CHAPTER 30

  Ash's POV

Creepy day, masasabi ko talaga today. I'm on my way to Rufina. 6:00 pm. I have a dinner date with my mom, dad and lolo. May importante daw kasing sasabihin si lolo and I don't have any idea about it.

Binilisan ko ang pagmamaneho para makarating agad. Gusto ko na kasing mapahinga. I'm tired, I'm so tired today hayst and I'm thinking about sa sasabihin ni lolo. Baka kong ano nanaman. Naaalala ko panga yung reaksyon niya last last month nung nahospital ako. At yan din yung araw na inatake ako ng asthma for some reason and I don't know about that reason at hindi na muling bumalik yung asthma ko. Its weird, since when I was young lagi akong inaatake ng hika. And suddenly biglang mawawala, so weird right?

Hindi ko namalayan na nasa Rufina Square na ako. May naaalala ako dito,pero hindi ko matandaan hhahaha. Its really weird.

Nakita ko ang mesa kong nasan sila lolo. And---- who's that girl?

Nang makalapit ako, nagmano ako kay lolo. I kiss my mom on her cheek and nag bro hug kay dad.

"Good evening son."

"What's with that face?" Biglang tanong ni mom. Hindi ko siya tinignan. I'm looking at the girl in front of me.

"Hey.. may problema ba sa mukha ko?" Nakangiting tanong niya. Umiling ako at umupo.

She's beautiful, she look like an angel too but.. the girl in my dreams are perfectly look like an angel.. Her voice.. Her skin..

Napapikit ako ng maalala ang babae sa panaginip ko, lagi ko siyang napapanaginipan pero hindi ko siya makita ng malinaw. Her face was blurred.

"*SNAP!* hey son are you okay? " bigla akong napamulat ng mag snap si dad sa harapan ko. Ngumiti ako.

"yeah, I'm sorry dad. Hi lolo" bati ko at ngumiti.

"You're pale apo.." Sambit ni lolo. Napapikit ako ulit at huminga ng malalim.

"I'm just thirsty." Sagot ko at ininom ang tubig sa harapan ko.

"Hahahaha nakakatawa ka talaga ..." rinig kong bulong nung babaeng kaharap ko. Hindi ko siya pinansin at napatingin sa bakanteng dalawang upuan sa tabi nung Babae, at sa tabi ko.---

"I'm sorry! Maraming tao sa cr." Sambit ng boses na familiar sakin. Napaangat ang tingin ko sa kaibigan ko.

"B-benedict what a-are you doing here?" takang tanong ko, tinawanan niya ako at kumindat.

"He's my boyfriend, got problem with that?" Bigla akong napaubo ng sumingit ang babae sa harapan ko.

"Shes-- she's your?" gulat na tanong ko. Sasagot na sana siya but si lolo ay nagsalita.

"Apo, this is the reason why i invite you here. I want you to marry her friend" straight to the point na sambit niya agad akong napatayo.

What?! Marry? Marry?! Again?!

"W-WHAT?! LOLO! " inis na sigaw ko, pero agad akong hinila paupo ni mom.

"Hindi kita tinuruang maging bastos" madiing sambit ni mom. Agad akong napatyuko.

"I'm sorry mom-- but lolo? Are you serious?" nagmamakaawang sambit ko. Tumango siya

"Do I look like I'm joking?" Sambit niya, napahinga ako ng malalim.

Why are he always like that? Hays

"But lolo, ayoko pa pong magpakasal.." Magalang na sambit ko.

"Gusto mo yan, siya naman.." Bulong nanaman nung babaeng.. este girlfriend ni Benedict. Inirapan ko siya at tumingin kay lolo ng bigla siyang magsalita dahil may kausap siya sa phone.

"Yes iha, really? Good for you.. Oh? Its really nice to see you--yah again yeah. Take care.." Sagot niya and he hugged up. Teka again? So nakita na niya yung Babae?

"She's on her way." Masayang sambit ni lolo.

Dahil sa inis ko, tumayo ako at nagsimulang maglakad.

"Inuyasha son! Where are you going?"

"Ash!!"

Hindi ako lumingon at nagpatuloy sa paglalakad. Pero napahinto ako ng magsalita nanaman yung babae.

"Hey marry my best friend! Baka pagsisihan mo tsk tsk.." Sambit niya na nakapagpakabog ng dibdib ko pero hindi ko siya pinansin.

"Arandia Ville stop.." Rinig kong saway ni Benedict.

"Hon,I'm just saying the truth" sagot naman ni arandia.

Arandia? Hmm Arandia Ville? Tsk never mind.

Nang makalabas ako, agad akong pumasok sa kotse ko at drinive. Naiinis ako, bat pilit nila akong ipinapakasal. At sino na yung Arandia Ville na yun? Sino naman yung kaibigan nun? Hmp! Nakakainis. Alam ko naman na mali yung inact ko. Alam ko na ang bastos ko sa harapan nila but you can't blame me----

*PFFFFFFFFFFFFRTT!* (tunog ng busina.)

Agad akong napabusina ng biglang may dumaan. Ugh!! Parking lot to, bulag ba siya?!

Inihinto ko ang sasakyan ko at binuksan ang bintana.

"Hey!! Papakamatay kaba ha?! " inis na sigaw ko. Pero hindi siya umimik. At ngayon ko lang napansin na nasa Rufina parin ako, Parking lot nga pala ng Rufina..

Hindi sumagot yung babae at naglakad parin, pansin ko na ang destination niya ay papunta sa Rufina. Pero hindi yun ang nakapagpagabog ng puso ko, kundi ang dress na suot niya.

She's wearing a dress!!! Yung dress nung babae sa elevator kanina!

Agad akong bumaba at tumakbo papunta sakanya. Mabilis siyang maglakad.

"H-hey!! Miss wait!!" Inis na sigaw ko pero hindi manlang siya lumingon

Nakakainis! Bulag na nga bingi pa!

"Hoy ano ba!! Teka!!" Sigaw ko ulit at tumakbo ng mabilis.

Nang maabutan ko siya, agad ko siyang hinawakan sa wrist at hinila paharap..

Paharap at yun ang naging dahilan para kumabog ng malakas ang puso ko.

Huminto ang buong paligid. Kitang kita ko ang napakaganda niyang mukha.

Biglang nagflash sakin yung paulit ulit kong naririnig sa panaginip ko.

"Mawawala ang alaala mo, pero sa oras na makita mo ako. Magbabalik lahat lahat."

Tumulo ang masasaganang luha galing sa mata ko.

"Can you do me a favor?" mala anghel na tanong niya. Napakaganda mo parin...

Tumango ako, nag tip toe ka at inilapit mo ang bibig mo sa tenga ko. Ibinulong ang mga salitang..

"Marry me.. Love"

@All Rights Reserved.

jaylinesyy