When My Heart Beats

WMHB: CHAPTER 32 (Bakit Ganun?)

CHAPTER 32

(Allie's POV)

Pagkatapos ng pangyayaring yun, pagkadating ko sa bahay. Pumunta na kaagad ako sa kwarto ko..Masakit makita.. SOBRAA. -.-

Pagkapasok ko sa kwarto ko.. Tumalon ako sa kama ko.. Sabay iyak.. Indi ko na napigilan e. SOBRAAANG SAAAAKIIITT TALAGA! =_=+. Ugh.

Nilabas ko lahat ng luha ko.. Iniyak ko lahat. Tinodo ko na.. kasi alam ko..

Ngayon nalang ako iiyak ng ganito..

Ayaw ko na ulit mangyari to.

Ayaw na ayaw ko. <///3

Nasasaktan ako sa mga nangyayari.. Nkakabigla.. Unexpected.

Siguro.. magkasama sila ngayon..

Sure ako.. na..

Mahal pa ni Dana si Ivan..

Kitang-kita naman sa mga mata nya e.

Iyak pa din ako ng iyak..

halos.. dalawang oras na akong umiiyak dito.

Kinakaya ko nalang. Kasi Sobrang sakit na talaga.

**CREEK**

"Allie.."

Lumingon ako..

nakita ko si Ivan..

Pero..

Indi ko sya pinansin..

Ayoko na ako ang nage-effort sa isang bagay. Ugh.

Naramdaman ko.. papalapit na sya.

Tumigil ako sa pag-iyak..

"Allie.. Sorry na.."

"...."

"Ano ba yan! Uyy,. Sorryy naa.."

"..."

"Sige na nga. Tulog na ako. Tulog ka na din. Maaga pa bukas. Hahatid mo ako bukas db?"

"...."

"Good Night. Sweet Dreams." sabay kiss sa noo.

Lumabas na sya. Ayaw kong magsalita. Kasi alam kong masasaktan lang ako.

(Ivan's POV)

Iniwanan ko na si Allie sa kwarto nya. Ayaw nya kasing magsalita. Nakita ko nga mata nya. Namamaga na sa sobrang iyak. Siguro nga sariwa pa din yun para sa kanya. Lahat ng nangyari. Kahit naman sa akin, sariwa pa din. Kahit gusto kong kalimutan. Indi ko malimutan. Ewan ko din. Naging malaki din kasi ang nagampanan ni Dana sa buhay ko..

Marami syang nagawa sa buhay ko.. sa loob ng isang taon.

Aalis na ako bukas. Indi ko alam kung anong mangyayari.

Ewan ko lang kung pupunta si Allie. Kasi,baka may galit pa sya sa akin.

THE NEXT DAY

Ngayon na kami aalis.

Indi ko talaga alam kung anong mangyayari.

Nakita ko si Allie, naghahanda para sa pag-alis ng Kuya nya.

Eh ako, kahit man lang isang 'hi' wala pa akong naririnig sa kanya.

Umiiwas ba talaga sya?

Sinasadya nya ba yun?

Bakit ganun? >:(

Ready na kami. Sinakay na namin sa kotse yung mga gamit namin.

Sumakay na kami. Si Kuya Jet sa nasa tabi ng Driver's Seat. Si Mang Lor ang driver. Tapos kaming dalawa ni Allie dito sa likod.

Anlayo namin sa isa't-isa. Kasi sya.. lumalayo sya sa akin. May galit pa ata to sa akin.

Naka-headset sya. Tapos nakatingin sa bintana. Ayaw nya mamansin e. Daya nya. >:(

After 30 minutes nakarating na kmi sa Airport.

Buti nalang natiis ko yun. >:(

pumasok na kami. Umupo muna kami, kasi iintayin pa namin tawagin kami.

Katabi ako ni Allie sa may right side nya. Then sa left side nya yung kuya nya. Naka-headset pa din sya.

"Tooooooot*

Tinawag na yung flight namin.

Yumakap na si Allie sa kuya nya. Tapos ako.. indi pa. :| mamimimiss ko yan. >:|

Yayakap na sana sya.

"IVAAAAANN!" -- Patay tayo nyan.. :|

"Dana? Bakit ka nandito?"

"Indi ba obvious? Mamimimiss kaya kita.."

Patay.. >:| tumingin ako kay Allie. Nakayakap kasi si Dana sa akin.

Pagkatingin ko kay Allie, umiiyak na naman. :|

Ano na naman bang nagawa ko?! =_+

Tumingin si Allie sa amin, sabay takbo palabas ng airport.

Lumabas sya sa airport ng umiiyak.

Bakit palaging ganun? Bakit? >:(

-- sorry sa short update!