-İste ya da isteme duyguların önemli değil benim olacaksın
-Ne saçmalıyorsun sen dediğimde üzerime gelmeye başladı
-Emin misin gücümü bilmiyorsun BENİMSİN !
-Teşekkürler çok teşekkürler diyip elinden çiceği aldım gözlerimi kapatıp kokladığımda acayip güzeldi siyah güldü zaten buklem anlattığında da çiçeğe aşık olmuştum ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arabanın kapısını açtığında gözlerimi açtım çiçeği hala çok sıkı tutarken arabaya bindim şuan bütün gıcıklığım gitmişti diyebilirim hala sorguluyordum evet ama yine de gözlerimi çiçekten alamıyordum onun bakışlarının bana döndüğünü hissettiğimde bir süre daha öyle kaldım ama hala arabayı sürmediğinde ona dönüp kouşucaktım ki onun bana bakan gözlerinde sanırım kayboldum gözleri mükemmeldi tamam kahverengiydi ama mükemmeldi bakışları çok anlamlıydı kendimi hızlıca toparlayıp başımı 2 yana salladım bu hareketimi görünce sesli bir şekilde güldü ona baktığımda ... tamam kendine gel Derin !
-Gitmiyor muyuz ? diye sorduğumda o da soğuk tavrını yine belli etti .Arabayı sürmeye başladığında gözlerimi yine çiçeğe dikip kokladım elimde olmazken
-Mükemmel diye fısıldadım cidden acayip güzeldi bu çiçekler duymuş olucak ki
-Ben mi ? diyip baş parmağını dudağına götürüp gezdirdi gülümsüyordu ben direk
-Hayır çiçeklerden bahsediyorum dediğimde bozulduğunu belli etmemeye çalışsa da kaşları çatılmıştı bu halini gördüğümde sesli bir şekilde güldüm o sıra da yine bana baktı
-Ama gülüşün mükemmel diye fısıldadı duymuştum
-Teşekkürler diyip ona döndüm o da gülümsüyordu o sıra da hemen önüne döndü arabanın hakimiyetini tekrar eline aldı benim de yarın ehliyet kursum vardı bunu gereksizce hatırlamıştım ve ben evin adresini bile söylememiştim ama bizim evin yolunu gayet de biliyordu şimdi sorular netleşmeye başlamıştı sanırım babam bu adamı tanıyordu açıkcası yüzü bana da tanıdık geliyordu sanırım babamın tanıdığıydı bu yüzden sorun etmemişti . Şuan meraklarım tükenmişti eve yaklaştığımızda arabayı birden durdurdu telefonu çaldı nedensizce merak ettim
-Lan ne var yine ne oldu da beni arıyorsun sesi çok fazlaydı benim yüksek sese ve ani hareketlere karşı korkum olduğu için koltuğa sinmiştim korktuğumu belli etmemeye çalışsam da bana döndüğünde gözlerimdeki korkuyu anladığı bende anladım birden sesini çok daha kısıp
-Tamam lan geliyorum diyip telefonu kapattı bana tekrar döndüğünde
-Özür dilerim korktuğunu biliyorum fobin olduğunu da biliyorum doktora gitmek ister misin ? dediğinde başımı onaylamazca salladım normalde daha çok korkardım ama bu hali hoşuma gitmişti iyi olduğumu gördüğünde gözlerindeki sinir yine kendini belli etmişti direksiyona yumruk attığında yine sıçradım gözleri direk bana döndü..
-Sakinleş lütfen korkuyorum dediğimde gözlerini kapatıp elimi yanağına götürdü ben elimi çekicekken
-Sakinleşmem için dedi gözleri hala kapalıydı bende sakinleşmesi için elimi çekmedim bir süre böyle kaldıktan gözlerini açtı sakinleştiğini görünce ben gülümsedim daha da iyi göründü ve oda gülümsedi elimi çektiğimde yine biraz bozulmuştu ama arabaya dönüp tam evin önüne geldiğinde
