Mavi Gelecek

ÇIĞLIK

Gözlerine bakmak zorundaydım.
Başka çarem yoktu çünkü.
Elleri gırtlağımda bütün vicudunu sinir kaplamış kasılıyorken, gözlerindeki tüm renk ayrıntısını keşfediyordum.
"Mavi ,kahferengi ,yeşil."
Başkada çarem yoktu, zaman aleyhime işliyordu.
Birkez daha sinirden kasılıp bağardığında can telaşına düştüm .
Babam da öĺüm korkusunu tattırmıştı , ama bu !
Acaba bana acıyacak kadar insanmıydı?

Artık nefes alamayacağım kadar gırtlağımı sıkıp orospu !
diye bağırdığında.

Başımı silkeleyerek kurtardım ve.
Taaaaaa genzimin gerisinden tüm gücümle, yılların biriktirdiği tüm isyanımı haykırdım.

"Yete
eeeeeeeeeeeeeer"

"Yeter gelme üzerime yeteeeeeeeéeer."

" Bıktım senden bıktıııııııııım.

Aaaaaaaaaaaaa.

Gelme gelme dedim sana "

Beni kapının duvarla birleşen sivri kısmına çarptığında tekrar bağırıdım.
.
Aaaaaaah hiıııiiıim.

Gelme defooool gelmeeeeee.

belimin çok acıdığını hissediyor .
O an birde kendime üzülüyorum.

Siz hiç kendinize üzüldünüzmü?

Arka taraftaki kimsenin duymayacağı yatak odasına kaçtım.

Ve orada köşeye sıkıştım.

Büyük bir öfke ve hışımla üzerime doğru geliyor bir taraftanda küfrederek dişlerini sıkıyor. Hakaretler savuruyordu.

Bense masumdum suçsuzdum aslında.Birçok şeyi aynı anda düşünüyorum.

Ve elinden nasıl kurtulacağımı .

Akşam saatleriydi

Çok hızlı düşünmem gerekiyordu çünkü , masum bir suçsuzdum .

Oysa bana bu hareketleriyle zulmetmiş oluyordu.
Üzerime bir kabus gibi çökmüş, beni anlamak bile istemiyordu.

Köşeye sıkışmış bana çok daha fazla zulüm etmemesi için sessizdüşünsel yakarışlarla yalvarıyordum .

Daha önceleri BABAMDA ZÜLÜM Yapmıştı, ama belkide kızı  olduğum için doğruyu bulmuş beni bırakmıştı.

Ya şimdi aynı kurtuluş umudum pek yoktu. Bu sefer kötü koca zulmü ve yargısız infaz vardı.

Elleri yakamda ,üzerime kabus gibi çökmüş ,ağzı sinirden köpürmüş halde bağırıyordu kasılarak.

_"Neden çocukları bırakıp gittin kahpe amacın neydi haaa?"

Bense korkudan sesim içime kaçmış:
" sana sordum ya !çocukları kontrol edemiyorum sana bırakayımmı? dedim . Sende tamam dedin .

_ne kadar ayıp birde arkamdan gelip beni arkadaşımın yanından alıyorsun .?"

O ise

"Sus kahpeeeeee çocuksuz çarşıya gidilirmi! senin amacın neeeee ?"
Diye bağırırken sağ kolunu tokat atmak için yukarıya kaldırdığında
Artık birşeyler yapmalıydım ben boş bir kıskançlık dayağını haketmiyordum.

O an tahammülümün bitişi geceyi gündüzden ayıran çizgi gibi netleşti ve bitti.

Bunları haket mediğimi düşünerek, tüm gücümü toplayarak çığlıklar atmaya başladım.
Taa karnımın içerisinden.

-Aaaaaaaaaaaaaaa

Aaaaaaaaaaaaaaa

Boğazım acıyor hala bağırıyorum.

Aaaaaaaaaaaaaaaa

Aaaaaaaaaaaaaaa

Amacım delirdiğimi düşünmesi .
Yorulana dek ,korkup beni bırakana dek bağırmam gerekiyor . Öylede yapıyorum.

Son nefesime dek çığlık attım .

Sonunda delirdiğimi düşünüp ellerini ve gölgesini üzerimden çekip, beni kendi halime bırakmaya karar verdi.

Çok yorulmuştum ve boğazım çığlık atmaktan yara olmuştu. Çocuklarımın yanına gidip sakinleşmeliydim.

Artık gücüm ağlamaya yetiyordu.

Yan odaya kızlarımın yanına gittim.
Onlar artık göz yaşlarıma şahit oluyordu. Büyük kızım,
yanıma gelip :

"Ağlama anne m" dediğinde .

Ağlamıyorum kızım . Niye ağlayayım ,
Ağlayacak birşey yokki !
Demeliydim......
VEDE KIZLARIMA DOYASIYA SARILMALIYDIM.
Vede öyle yaptım.
AMA KIZIM İNANACAKMIYDI?
VEDE OGÜNÜ UNUTACAKMIYDI?