Zaman nasıl da acımasız sevgilim..
Seni bana getirmediği gibi, hatıranı da öldürmeye unutturmaya çalışıyor her yeni gün.
Bizi sabaha uyandıran,
yüreğimize dermanını da verir nasıl olsa...
Bir gün daha özlerim ben, bir gün daha dayanabilirim.
Hem alıştım artık değil mi?
Alışıyor insan zamanla.
Alışıyorum, ve inan
hiçbir alışkanlık bu kadar can yakıcı olamaz.
Çünkü bazı geceler boğazın düğümleniyor.
Bazen, nefesin tam da şuranda takılıveriyor.
Ağlasan geçmeyecek, bağırsan duymayacaklar ki...
Bense sadece susuyorum şimdilerde.
Duyuyor musun?
En çok seninle konuşmak istedim ama en çok sana sustum.
Sen benim susuşlarımı dinlemedin ki hiç...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğime Düşen Yıldızlar
Thơ ca" Çünkü ben ne geçmişte ne de gelecekte yaşıyorum. Benim yalnızca şimdim var ve beni sadece o ilgilendirir. Her zaman şimdide yaşamayı becerebilirsen mutlu bir insan olursun." İçimden geçenlerin kağıda dökülmüş hali.
