Seni yazmaktan elleri mürekkep kokmuş biri var buralarda.
Görmediğin, bilmediğin, farketmediğin, umursamadığın, sevmediğin, ve belki de hiç sevmeyeceğin...
Bu sefer anla beni n'olur,
bir kez olsun beraber yürüyemediğimiz sokakların hatırına anla.
Kaç kere ağladım yüzünün kıyılarında, kaç gece fotoğraflarına sarılıp uyudum, kaç sabah adını sayıklayarak uyandım...
Biliyor musun sevgilim?
Hep sensizdim ben, bu yüzdendi sessizliğim.
Seni her görüşümde, her hayal edişimde bir "âh keşke" daha attım yüreğime.
Ben hep içime attım seni, bu yüzden mi kursağımda kaldın sevgili?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğime Düşen Yıldızlar
Poezie" Çünkü ben ne geçmişte ne de gelecekte yaşıyorum. Benim yalnızca şimdim var ve beni sadece o ilgilendirir. Her zaman şimdide yaşamayı becerebilirsen mutlu bir insan olursun." İçimden geçenlerin kağıda dökülmüş hali.
