Book 2: When She Returns
After Umalis ni Eleanor sa Pilipinas, anim Taon na ang nakalilipas.
Siya pa rin ang nakatakdang mamuno sa Marcelo Incorporation. Kaya kailangan niyang bumalik, hindi lamang para sa ikabubuti niya at nang kompanya ng kanyang...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
CHAPTER EIGHTEEN "Her laugh and Tears"
Devon
When we arrived, naka-abang sa labas sina Kate, Chelsea, Carmella tapos si Alexander and Shawn nandun sa labas hinihintay kami.
Agad na niyakap nina Kate si Eleanor, at sabing, "We're so sorry for your loss El.." sabi nilang tatlo sa kanya. Ganun din sina Xander at Shawn.
"My sincere condolences Eleanor..."
Si Daniella naman ay asikaso ni manang dahil sabi niya na asikasuhin nalang naming dalawa ni Eleanor ang mga bisita.
Na kung ano ang ikinadami sa labas, doble sa loob.
Nang pumasok kami ni Eleanor sa loob, lahat ng mata nasa kanya.
Si Eleanor naman, nagpipigil umiyak at hawak niya ang dibdib niya.
I'm so Sorry... Wala manlang akong magawa para mawala ang sakit na nararamdaman mo...
Ni Hindi ko manlang nakilala ng lubos si Tita Ej... Hindi Siya manlang masasaksihan ang pagkalaki ng apo niyang si Daniella..
I can't imagine the pain she's currently going through...
Una ang daddy niya ngayon ang mommy niya naman.
I came up behind her and held her shoulder.
"Wag kang magpigil... Okay lang umiyak..." I whispered.
And that's when she finally broke down...
Niyakap niya ako ng mahigpit. Alam Kong nagpipigil Siyang sumigaw. Dahil sa dami ng taong nasa harapan namin ngayon. From business partners, friends, and employees of the Marcelo Industry.
"She's still trying to keep her image." sabi ko sa sarili Kong isip.
Na kahit sobrang sakit na, bakit Hindi niya ipakita ng nasasaktan Siya? Dahil ba kakaawaan Siya? Dahil ba baka may mawala sa kanya? Ang dignidad? Reputasyon? Imahe bilang may mataas na posisyon?
Why does she have to think of what she is, and not think on who she is?
A child who lost her mother in just a snap.
A daughter that... Has just lost someone that gave her, her life.
"Bakit si mommy pa? Bakit... B-Bakit-"
"Stop putting yourself in someone's shoes Eleanor. Putting yourself, saying it should've been you instead? It wouldn't be a better situation." I told her.
"Pero Devon, you wouldn-" I cut her off.
"No!- no death, no one's death is gonna be worse or worst, because its already terrible enough to bare that someone's life has been taken away." I said to her again.
