Menekşe Tarlasında Güller

Uraz.

Bittim ben...

Hoca elindeki dosyayı inceledikten sonra gözlüğünü çıkardı ve dosyanın üzerine koyup bana döndü. Ben ne oldugunu hala anlayamamışken
Hoca adımı söyledi

"Mayıs Durmaz. Dua et pek cezan yokmuş. Yoksa sana en ağır cezaları verirdim. Ama bu dersi senin gereksiz işlerine harcadığım için bütün arkadaşlarından özür diliyosun. Hemen! "

Cezam çok olsa daha çok ceza verecekmiş. Bak sen ya. Yalnız benim o kadar cezam vardı. Nasıl oldu bu?
İstemeyerekte olsa ayağa kalktım ve sınıftaki herkese sahte bir özür diledim. Allahtan hemen kabul ettiler. İnsaflılarmış.

Zilin çalması ile sınıftakiler dışarıya çıkarken ben hala şoklar içindeydim. O kadar ceza nereye gitmişti?

"merhaba. "diye bir ses duyduğumda, arkamda duran sesin sahibine döndüm. Az önce dosyayı getirin çocuk karşımda duruyordu.

" Merhaba "diyerek karşılık verdim bende. Daha ne olduğunu anlamadan gelip yanıma oturdu. Alya kantine indiği için yanım boştu ve oraya oturup bana döndüğünde yüzünde anlamsız bir sırıtış vardı. İçten içe sinir olurken bir yandan da anlamaya çalışıyordum.

" Ben Uraz. "deyip elini bana uzattı.

" Mayıs "diyerek karşılık verdim ve elini sıktım.

" Ne güzel isim. Mayıs. "

" Teşekkür ederim. "

" Dosyan baya kabarıkmış ha. Nasıl becerdin o kadar cezayı. Neye güvenerek? "dosyayı mı incelemiş o. E cezalar?

" Sen dosyamamı baktın? "

" Evet. O cezaları hoca görseydi sen biterdin. İyiki değiştirmişim ceza kağıdını. "
Söyledikleri karşısında gözlerim kocaman açılırken bu çocuğun benden ne istediğini düşünüyordum. Bunları kimse karşılıksız yapmazdı herhalde.

" . Nasıl ya? Nasıl yaptın bunu sen? Neden?"

"Zor olmadı aslında. Bu okulun rehber hocası, benim annem olur. Biraz yalvardım, anlaşma filan, değiştirdi kağıdı. O da biliyo tabi Erkan hocanın ne cins olduğunu. 'Yazık olmasın kıza' dedi. "

" Neden yaptın dedim? "diye sordum sinirli bir şekilde. Ama ukala bir çocuğa benziyordu. Pek konuşmazdı bence ama bende pes etmezdim.

" Ya ben sana o cezalar seni bitirirdi diyorum, sen' neden yaptın? 'diyosun. Bence teşekkür etmelisin. "ukalaca gülerek söylediği sözlere pek memnun olmuş gibiydi.

" Tamam, teşekkür ederim. Ama neden yaptın ya, neden? Söyle şunu valla başka bir şey demicem. "

" Arkadaşlar bu günler içindir çünkü. "bu cevabı beklemiyordum doğrusu. Nerden arkadaş oluyoruz biz bunla be.?

" Ben arkadaş olduğumuzu hatırlamıyorum. "diye sert bir cevap verdim.

" İlk adımı ben atıyorum işte. Cezadan da kurtuldun e daha ne istiyosun? "

" Asıl sen ne istiyorsun? "artık sıkıldığımı belli etmek istercesine sözlerin üstüne basa basa konuşuyordum.

" Arkadaş olmak istiyorum ya ne isticem? "

" Neden? Sende mi yenisin bu okulda. Başka arkadaş yokmu? "

" yeni değilim, hatta bir sürü arkadaşım da var. "

" e derdin ne ozaman? ay delirttin ya. "

" Hepsi sahte o arkadaşların. Ben gerçek bir arkadaş arıyorum. Kendine güvenen, fedakar, cesur. Eminim sende öyle arkadaşla arıyorsundur. Ben kendimi ispatladım. Cezan nerdeyse sıfırlandı. Artık eşitiz "

Söyledikleri beni ikna etmeye yetmişti. Neden olmasın dı ki hem başka arkadaşımda yoktu Alya dışında.

" Peki nerden biliyorsun benimde sahte olmadığımı? Ya ben cesur ve fedakar değilsem?."

"O kadar ceza oturduğun yerden olmadı herhalde. Hiperaktif ve eğlenceli birisin. Tam benlik. "

Gerçekten sözleriyle etkilemeyi biliyordu bu çocuk. Beni ikna etmişti. Aradığım arkadaş ayağıma gelmişti. E ne bekliyorsun Mayıs?

" Haklısın. Anlaştık o zaman. Arkadaşız artık. "

Onayımın ardından, elini sıkmam için bana uzattı. Yüzüme memnuniyet gülümsemesi yerleştirerek elini sıktım. Ben demiştim ikinci teneffüsde bir arkadaş kesin bulurum diye, gerçi ikinci teneffüse kalmamıştı ama neyse. Böylesi daha iyiydi.

Okuldan sonra Uraz, Alya ve ben arkadaşlığımızın temellerini atmak için bir kafeye gittik.
Kafeye şöyle uzaktan bir bakınca kimse yirmi yaşının geçmiyordu.
İçeridekiler ya liseli ya da üniversiteye yeni gidenlerdi.

Alya, Uraz ile tanışınca onun ne kadar sempatik olduğunu çocuğun yüzüne hayran hayran kaç kere söyledi. Uraz bu durumdan fazlasıyla memnun olurken, ben şimdiden böyle sıkı fıkı olmayı uygun bulmuyorum doğrusu. Ama Uraz o kadar eğlenceli ve samimi davranıyordu ki daha beşinci dakkada bende dahil olmuştum muhabbete.

Sohbetimiz hala devam ederken, saatin geç olduğunu farkedip kalktık kafeden. Biz Uraz'a Uraz 'da bize telefon numarasını verdi. Adını' Uraz' diye kaybettiğimi görünce telefonumu elimden aldı ve rehbere' KANKAM 'diye kaydetti . Hemde büyük harflerle. Ne ara kanka olmuştuk biz? Diye düşünürken belli etmek istemesemde baya bi sesli gülmüşüm ki o da bana eşlik etti ve hepberaber kafeden çıktık.
Yarını şimdiden iple çekiyordum
.