Sonsuz Aşk adlı hikayenin birincisidir.
İlk başta bir aşkın başlayacağı düşünülmüştü.
Ama öyle olmamıştı.
Kim Taehyung'un yeni bir okulda beden eğitimi öğretmeni olmasıyla büyük bir aşkın başlayacağı düşünülmüştü.
Peki ya Kayla'nın gizemli geçmişi...
Alarmımı susturup yataktan kalktım ve banyoya gidip rutin işlerimi hallettim.
Ardından odama dönüp dolabımı açtım. İçinden beyaz tişört ve yırtık kot pantolonumu alıp hızlıca üzerime geçirdim.
Giyinmem bittikten sonra makyaj masama oturup saçlarımı taradım ve uçlarına dalga ekledim.
Hafifte bir makyaj yaptıktan sonra ayağıma beyaz ayakkabılarımı geçirip üzerime bordo hırkamı giydim. Birde altın sarısı kolyemi takıp aynanın karşısına geçtim. Sanırım artık hazırdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çantama kitaplarımı koyduktan sonra telefonumu alıp odadan çıktım.
Aşağı indiğimde Yağmur'u aynaya bakıp saçlarını düzeltirken buldum.
Ben "Günaydın."
Yağmur "Günaydın bebeğim."
Yanına gidip diğer kızları beklemeye başladım.
Dün akşam babamla konuştuktan sonra Uzay, Ulaş, Aras ve Kwan gitme kararı almıştı.
Ama kızlar bizimle kalmıştı. Geç saatlere kadar dizi seyretmiştik.
Ben "Diğerleri daha hazırlanıyor mu?"
Yağmur "Evet. Zaten Beril en son kalkan oldu."
Ben "Beril ve geç kalkmak? Ciddi misin sen?"
Yağmur "Evet. O asalak biz yattıktan sonra dayanamayıp başladığımız dizinin son bölümünüde izlemiş."
Ben "Sözde hep beraber izleyecektik."
Biz gülerken ayak sesleri duymamızla susup sesin geldiği yöne baktık.
Beril kollarını önünde birleştirmiş gözlerinide kısmış bize bakıyordu.
Yağmur ve ben "Günaydın bebeq."
Beril "Giniydin bibiq. Şunlara bak ya. Hem dedikodumu yapıyorlar hemde hiçbirşey olmamış gibi selam veriyorlar."
Ben "Yani dedikodu yapmakta bunu gerektirmez mi zaten?"
Yağmur "Aynen. Adı üstünde dedikodu yani bu."
Beril "Tamam be susun. Pislikler. Neyse hadi çıkalım artık."
Ben "Hayal nerde?"
Hayal "Geldim."
Merdivenlerden inen Hayal'i gördüğümüzde evden çıkıp arabalara bindik.
Evet arabalara. Aslında 3 araba vardı.
Benim, Beril'in ve Hayal'in.
Hayal ve Yağmur giderken bende Beril'le beraber gidecektim.
Beril "Senin arabanla gidelim. Hiç kullanacak halim yok."
Onaylayıp kendi arabama bindim.
O da yan tarafa binince arabayı çalıştırıp Hayal'in arkasından sürmeye başladım.
~~~~~~~~~~
Kısa süre sonra okula geldiğimizde arabayı park edip aşağı indim ve kızların yanına gittim.
Hep beraber okula girip sınıfa gittik. Aslında sadece ben ve Beril gittik. Yağmur ve Hayal kayıt yaptırmak için müdürün yanına gitmişti.
Neden geldilerki? Zaten şunun şurasında 1 hafta sonra Almanya'ya gidiyorduk.
Sadece onlarda değil. Diğerleride dün kayıt yaptırmıştı.
Kwan ve diğerleri.
Topluca okulu bastık resmen.
Geldiğimiz sınıftan içeri girip sıramıza oturduk.
Dakikalar sonra Kwan diğerleri ve kızlarda gelince bakışlarımı onlara çevirdim.
Önümüzde ise Hayal, Hayal'in solunda Yağmur, sağında ise Uzay oturuyordu.
Ulaş ve Aras ise Kwan'ın diğer yanında oturuyordu.
Yağmur ve Beril aralarında sohbet ederken diğerleride kendi aralarında sohbet ediyordu.
Bende sıkılmış bir vaziyette hocanın gelmesini bekliyordum.
Biraz sonra içeri Jungkook'un girmesiyle selamlayıp yerimize oturduk.
Jungkook "Evet arkadaşlar bu hafta son formülleri işleyecegiz."
Sınıfta bir kaç kişi oflamaya başlarken gözlerimi devirdim.
Kaç yaşında bunlar? Üniversitede böyle olanlar lisede nasıldı acaba?
Neyse.
Jungkook'un tahtaya yazdıklarını deftere alırken biri sessizce gelip Beril'in yanına oturdu. Dönüp baktığımda Mayk olduğunu gördüm.
Jungkook "Beril ve Kayla. Yer değiştirin."
Bay Jeon kıskanç Jungkook konuştuğunda bakışlarımızı ona çevirdik.
Beril gözlerini devirip kalktığında bende kalkıp yerlerimizi değiştirdik.
Şimdi ben Mayk'ın yanına oturuyordum.
Beril "Mutlu oldunuz mu hocam?"
Jungkook p*çimsi bir sırıtmayla tahtaya döndüğünde Beril'in göz devirdiğini hissetmiştim.
O sırada Mayk yavaşça kulağına eğildiğinde pür dikkat dinlemeye başlamıştım.
Mayk "Kwan bana birşeyler anlattı. Almanya falan. Doğru mu?"
Ben "Evet. Hatta senden de kalacak birşey isteyecekti."
Mayk "Merak etme o iş bende."
Ben "Sende geliyor musun?"
Mayk "Açıkçası pek bilmiyorum. Ama Kwan benimde gelmemi istiyor. Bunca zaman yaptıklarımdan dolayı kendini borçlu hissediyormuş."
Ben "Anladım."
Mayk "Bana karşı hala soğuk değilsin dimi? Bak sana karşı herhangi bir duygu beslemiyorum. Yani besliyorum ama arkadaşça duygular. Bu zamana kadar yaptığın herşey rol icabıydı."
Ona kısa bir bakış attıktan sonra önüme döndüm.
Ben "Merak etme biliyorum. Ve sana karşıda soğuk değilim."
Onayladığına dair sesler çıkardıktan sonra işine geri dönmüştü.
Soruyu yazdıktan sonra kalemimi bırakıp ellerimi önümde birleştirdim.
Acaba Almanya'da yaşayabilecek miyiz?
Bunu cidden merak ediyordum. Küçükken hep Almanya hayalleri kurardık. Bunun sebebi ise babalarımızın iş yüzünden durmadan yurtdışına gitmesiydi.
Bizde merak edip Almanya'yı araştırdığımızda çok güzel biryer olduğunu düşünmüş ve gelecekte gideceğimize dair planlar yapmaya başlamıştık.
Şimdi ise gitmeyi düşünüyorduk ama nedensizce içimde birşey gitmemin yanlış olduğunu söylüyordu.
