Ürkerek küçük araçtan inip, geniş bahçeye ilk adımımı attım. Bugün ilk iş günümdü. Çok tanınan müzisyen Jung Hoseok ile çalışacaktım. Yani onun bahçesiyleydi tüm işim. Çiçekleri ve ağaçları çok severdim. İlk duyduğum zaman korkmuştum, sonuçta ilk defa evden bu kadar uzağa gidecektim. Ne kadar büyüsem de annemin korumacı tavrından dolayı dışarıya bile tek çıkamazdım.
Bunun nedenini söylemezdi, sadece insanlar kötü derdi. Kötü insanlar , iyi ve masumlara zarar verirlermiş. Bu yüzden çok korkuyordum. Ağlamıştım , çok ağlamıştım. Tek iyi yanı, Jung Hoseok ile çalışacak olmamdı. O adamı herkes tanırdı. Müzikleri öyle güzeldi ki, bahçemdeki çiçekler hep onunla açardı.
Görevli içeriye girmem için seslendiğinde utanarak başımı eğdim. Özür dilemek zorunda hissediyordum. Özellikle de , Jung Hoseok gibi harika birisiyle aynı havayı soluduğum için. Özrü hak ediyor.
"Burası gördüğün gibi salon. Zaten işin evde olmadığı için tanıtma gereği yok, kalacağın yerleri ..."
Kadın konuşuyordu ancak, beynimin doluluğu onu anlamama izin vermiyordu. Sadece etrafı izliyordum. Duyamasam da , gördüklerim sayesinde bir şeyler aklımda kalabilirdi. Değil mi?
"Odan bu, yalnızsın. Zaten tek kişilik. Akşam yemeğinde görüşürüz."
Nasıl yani? Bu kadar mıydı? Jung Hoseok ile ilgili konuşmayacak muydık? Çiçekler peki? Onları görmeyecek miydim? Bahçe malzemelerini görseydim en azından... Lavanta ekmem için uygunlar mı bilmek istiyordum...
Gerçi , bir çiçeğe nereyi sevdirirsen orası yuvası olurdu. Ben de yeni yuvamı sevebilir miydim ki?
Kadın kapıyı kapatıp çıktığı için huzursuzca kıpırdandım. Ben artık yalnız mıydım? Büyüdüğüm için sevinmem gerekiyordu aslında...
Yavaşça valizimi dolabın önüne çektim. Odamın sadeliği hoşuma gitmedi diyemem. Küçük bir çalışma masası, iki kapılı giysi dolabı, çift kişi için biraz küçük olan ama tek kişi için de yeterince geniş olan beyaz yatağım...
Güzeldi. Küçük sehpa ve lambam da güzeldi. Hepsi yeni gibiydi yalnız. Daha önce bahçıvanı olmamış mıydı?
"Jimin! Jung Hoseok geliyor!"
Duyduğum sesle odamdan hemen çıktım. Kafamdaki hasır şapkayı sıkıca tutarken, askısı çıkan tulumuma sinirlendim. Şimdi sırası mıydı? Pasaklı gibi görünecektim!
Kapıda sıralanan birkaç kişiye uyarak yanlarına geçtim. Geleli dakikalar olmuştu, bu kadar hızlı uyum sağlamam bile takdir edilesiydi.
Aracın kapısından çıkan beden gözlerimi kamaştırmıştı. Herkes eğilp selamlarken, ben yalnızca yüzüne bakıyordum. Onun yüzünü ilk defa görüyordum.. Sesi ve müzikleri kadar, yüzü de güzeldi.
Elindeki saksıyı , en önde duran görevliye verip bana yaklaştı. Burada yeni olduğum için bir şeyler konuşacağımızı düşünmeden edemedim. Unuttuğum şey şuydu, o saygın birisiydi. Ben de onun bahçesinde çalışacak görevlisi... İşte bu kadar.
Yanımdan geçti, gitti. O gidince , az önce görevliye verilen saksı avuçlarıma bırakıldı. Bu bir lavantaydı... Henüz yeni çiçeklenmiş bir lavanta... Çayını yapar ona içirebilirdim, dökülen yapraklarını kurutur odama koku vermesi için asabilirdim.
Sevinçle saksıya sarıldım. Bu sırada herkes içeriye geçmişti. Ben de odama gitmek için salona girdim. Salonda merdivenler ikiye ayrılıyordu, benim odam sağ taraftaydı ve bahçeye en yakın olandı. Saksıyı sıkıca tutmaya devam ediyordum. Ona bir şey olsun istemezdim.
Odama gireceğim sırada duyduğum takırtıyla irkildim. Üst kattan geldiğini düşünerekten, umursamayıp kapımı açıp , saksıyı boş sehpaya bıraktım. O da benim gibi burada yeniydi. Yarın ilk iş onun da buraya alışması için bir şeyler yapacaktım.
Acaba bahçenin neresinde daha güzel olurdu? Hem bir tane olması üzücüydü...
Sıkıntıyla nefes verip yatağıma attım kendimi. Ev sessizdi, insanlar yaşlıydı... Burada hiç eğlecek gibi hissedemiyordum.
"Ah Jimin! Annenin yanında yine bir düzenin vardı."
Bunu kendime itiraf etmek, oldukça zordu. Anneme ben demiştim gitmek istediğimi, şimdi de tam tersi için söyleniyordum. Gerçi, daha geleli kaç dakika oldu ki?
Kapısı açık giysi dolabıma baktım bir süre. Kim uğraşacaktı ki onunla?
Ben.
Çünkü anlaşılan tüm gün boştum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
