Irish Guys ~ One Direction - dutch

Hoofdstuk 1

*FLASHBACK*

Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld. Toen ik thuis kwam werd me gelijk verteld dat we op vakantie gingen. Niet zomaar vakantie, Nee, We gaan naar Londen. Ik heb nog nooit zo hard gejuigd. Wekenlang heb ik om een trip naar Londen gezeurd. Mijn ouders wilden thuisblijven en mijn broertje wilde naar Oostenrijk. Ik zit lekker op de bank en geniet van mijn cola. Londen, T' word fantastisch! Ik zucht even en loop de trap op. "Truste mam" Roep ik naar beneden, Ik ren mijn kamer in en laat me uitgeput op mijn bed vallen. Nog nooit, heb ik zo'n zin in vakantie gehad.

---

"Chantal, wakker worden" Mijn moeder bonkt op de deur en roept boos. Gelukkig zit er een slot op mijn deur anders had ze allang een bak water over mijn hoofd gegooid. Het is zaterdag en ik moet voetballen. Snel pak ik mijn kleren bij elkaar en smijt ze op mijn bureaustoel. Ik loop neuriënd de trap af en dans een beetje. Mijn broertje grinnikt "Zozo is een keer geen ochtend humeur zusje?" grijnst hij. "Ach hou toch je kop Austin" Snauw ik boos en hij wend zijn gezicht weer af. Ik eet even een ontbijt en doe mijn voetbal kleren aan. "Dag" roep ik even naar mijn broertje, en ik smijt de deur dicht. Mijn haren wapperen in de koude wind. Gelukkig is het voetbalveld maar 5 minuten fietsen anders was ik bevroren nu. Ik zit op het midden van de autoweg als ik in mijn ooghoek een auto aan zie komen razen. Ik schrik meteen op uit mij gedachten en probeer zo hard mogelijk te fietsen. De auto komt steeds dichterbij en ik zie nog net hoe hij het achterwiel van mijn fiets raakt. Ik val om en lig kreunend op de grond. Op een afstandje zie ik dat verschillende mensen uit hun auto's zijn gestapt. Inclusief degene die mij aanreed. Het is een lange jongen met bruin haar. Hij trekt een sprintje naar me toe, "Hoe gaat het?" vraagt hij bezorgt. "Wel oke" murmel ik. Hij reikt zijn hand die ik beetpak. Ik spring iets te snel overeind en voel me meteen weer klote. Ik landde met al mijn gewicht op mijn been waar net mijn fiets op viel. "Au" roep ik meteen. De jongen kijkt me verbaast aan "gaat het?" ik knik en zet een neppe glimlach op. "Kom mee naar mijn huis. Ik help je wel" Ik knik verlegen en stap naar hem in de auto. Ik sms mijn moeder even snel en gelukkig krijg ik alleen een 'oke' terug. We stappen uit in een rijke buurt. De jongen opent een van de deuren en stapt naar binnen. Verlegen stap ik hem achterna. We lopen samen naar de keuken en ik stroop mijn broek op. Er zitten grote blauwe plekken op mijn been en wat schaafwonden. "T valt mee" Zeg ik schouderophalend. Hij knikt "Ik ben Louis, by the way" Ik knik "Chantal" "Mooie naam" zegt hij grijnzend. "Ik ken het ergens van" Ik glimlach even naar hem en wend mijn hoofd weer af. "Dankje" zeg ik als Louis mijn wonden heeft schoon gemaakt. Hinkelend stroop ik mijn broek af en val bijna om. Louis begint te lachen. "Uh Chantal" zegt hij een beetje meer verlegen "Mag ik je nummer?" Ik knik "Tuurlijk"

Ik geef hem het nummer en bedank hem nogmaals. Als ik de deur uit wil stappen word ik tegengehouden "Wil je een lift" Vraagt een grijnzende Louis. Ik knik "Dankje Louis"

We stappen weer in de auto en vraagt me waar ik heen moet. "De voetbal" antwoord ik. Louis knikt "Daar zijn waarschijnlijk ook wat vrienden van me" Hij glimlacht even en concentreert zich weer op de weg.

Niet veel later stappen we uit de auto. Ik pak mijn voetbaltas uit de auto en loop naar het veld. Ik zwaai nog even naar Louis en dan begint onze wedstrijd.

***

Vermoeid loop ik het veld af. Het was een topwedstrijd, alleen wel vermoeiend. Als ik op mijn fiets wil stappen merk ik dat ik er geen heb. Shit! die had Louis in zijn auto meegenomen en die staat nu bij hem. In mijn ooghoek zie ik een bekende jongen. Ik draai mijn hoofd en zie Louis "Hee Chantal!" zegt hij vrolijk "Wil je een lift?" Ik knik en kijk naar de jongen achter Louis. Hij glimlach even en loopt op me af "Niall" zegt hij "Chantal" ik glimlach even en richt me weer op Louis. "Kan je me thuis afzetten?" Hij knikt "geef je adres maar" ik geef mijn adres en nog geen minuut later zitten we in de auto. Ik en Niall zitten op de achterbank. Ik glimlach af en toe even naar hem.

"Hee Lou" zegt hij dan "Wanneer is jou XFactor auditie?"

"Morgen" mompelt Louis met zijn ogen op de weg gericht.

"Gaan jullie meedoen?" vraag ik verbaasd. De jongens knikken. Andere 3 vrienden van ons ook. Ik knik "Gezellig!" hij glimlacht even. Niall is best wel knap. "Perrie, mijn zus gaat ook meedoen, alleen woont ze niet bij ons thuis" zeg ik vrolijk. "Oh leuk! wens haar succes" zegt Niall opgewekt.

"Jullie ook succes" Zeg ik als ik uit de auto stap. "Dankje voor de lift Louis" Ik zwaai even en de auto rijd de straat weer uit. Met een glimlach loop ik mijn huis weer in. "Mam, ben thuis!" roep ik gauw. Als ik geen antwoord krijg ren ik naar de koekjes. Ik neem een stapel mee en laat me op de bank zakken. Louis is echt heel aardig. Maar Niall, hij was echt leuk. Een beetje verzonken in mijn gedachten zet ik MTV aan. Na een aflevering 'Ex on the beach' hoor ik mijn broertje thuiskomen. Austin is 14 en ik 16. We lijken heel veel op elkaar, en hebben zoals elke broer&zus, veel ruzie. Austin komt lachend de kamer binnen met zijn vriend achter hem. "Hee zusje" roept hij vrolijk. Ik negeer hem. "Zo dus nu ook al een middaghumeur?" vraagt hij vrolijk om stoer te doen. Ik knik en loop naar mijn kamer. Ik laat me op mijn bed vallen en zie een sms van Louis.

Kom je mee naar de X Factor? X

Ik sms meteen terug

Als het kan! gaaf! ik ging toch al mee voor Perrie! X

Binnen no time heb ik alweer een sms, snelle typer!

Oke ik kom je morgen om 7 uur ophalen. Ja het is op zondag. PS: ik neem je fiets mee! X

Ik berg mijn telefoon weer op in mijn broekzak en begin liedjes te zingen. Hoe zal Niall eigenlijk zingen? Hij had een mooi Iers accent. Zal hij dat ook hebben met zingen? Een beetje dromend over Niall vliegt de tijd voorbij. Mijn ouders komen vanavond niet meer thuis dus bestel ik maar een pizza voor mezelf.

'Tring' ik open de deur en een knappe zwart harige jongen staat voor mijn deur. "Je pizza" zegt hij vrolijk. Ik glimlach even en duw hem geld in zijn handen. Hij geeft me de pizza en vrolijk loop ik het huis weer in. Austin kijkt verbaasd op. "Heb je ook pizza voor ons zusje?" Ik schud mijn hoofd. "Jij vind jezelf zo groot, mag je t ook zelf regelen." zeg ik bot. Austin haalt boos mompelend zijn schouders op en pakt zijn telefoon. Ik zucht en loop met de pizza in mijn handen naar mijn kamer. Ik begin gulzig te eten.

Morgen de XFactor audities!!

-----/-------
Ze kent Lou&Ni meteen en gaat nu mee naar de XFactor. dat betekend dus, One Direction doesn't exist yet!

Dit is allemaal een flashback!!!