Irish Guys ~ One Direction - dutch

Hoofdstuk 4

Ik word wakker van mijn wekker die een vrolijk liedje speelt. Ik sta op en denk even na. Vandaag ga ik naar Louis toe, ik ga daar wonen, en we gaan vandaag nog naar de XFactor. Wacht! Ik moet het Perrie nog vertellen! Ik schrik en trek een sprintje naar mijn telefoon. Ik zoek Perrie in mijn contacten en klik meteen op bellen. Na drie keer overgaan neemt ze op. "Perrie!" Roep ik meteen. Ik krijg een murmelend geluid te horen wat voor mij dus een ja betekend. "Ik ga met Louis mee naar de XFactor. Ik zie je daar oke?" Ik hoor Perrie een moeilijke ja mompelen wat me tevreden maakt. "Zie je vanmiddag siss" zeg ik vrolijk "Bwyee" Ik klik haar weg en loop naar de bureaustoel. Ik pak de kleren er van af en trek ze over mijn hoofd. Snel nog even wat mascara op en mijn haar in een hoge staart. Ik kijk in het voorbijgaan even op de klok. Half 12. Oke nu alleen nog eten en dan is Louis er denk ik wel. Ik begin een broodje te smeren en voor de zekerheid gooi ik ook nog een zakje met middageten in mijn handtas. Ik sprint de trap op en gooi mijn laatste spullen in mijn koffer. Ik kijk nog even mijn kamer rond en word dan meteen een beetje emotioneel. De laatste keer dat ik hier misschien wel sta. Ik voel mijn ogen waterig worden en verander meteen mijn gedachten. Ik sluit de koffer en pak hem op. Ik probeer hem de trap af te slepen, maar hij is vreselijk zwaar. Ik laat hem uiteindelijk gewoon maar uit mijn handen vallen. Meteen schrik ik. Shit Shit Shit! Ik haast me de trap af en rits de koffer open. Ik gooi alle kleren op de grond en zie het fotolijstje, Het is helemaal gebroken en het glas heeft de foto verscheurd. Ik voel meteen de tranen stromen en houd het lijstje dicht tegen me aan. Het was prachtig! De dag dat mijn ouders trouwden. En nu, voelt het alsof die herrindering helemaal is weggevaagd. Ik leg het fotolijstje voorzichtig terug in de koffer en leg mijn kleren erbovenop. Met de tranen van mijn gezicht geveegd, loop ik naar de deur. Louis had aangebeld en ik deed meteen open. "Hee" Probeer ik vrolijk te zeggen. Hij knikt even als teken dat hij me begrijpt en pakt mijn koffer over. "Hmmpf" mompeld hij. "Dit ding is niet normaal zwaar" kreunt hij. Ik grinnik en wil de koffer weer overnemen, waarna Louis me een boze blik gunt. Ik grinnik en hou mijn handen in de lucht. "Sorry ik zal je nooit meer helpen" zeg ik lacherig. Louis glimlacht en loopt de deur uit. Ik zucht en sluit voor de laatste keer de deur. De sleutel steek ik in mijn zak. Ik kijk nog even achterom en stap dan naast Louis in de auto. Louis glimlacht even naar me. We rijden de straat uit en ik voel de tranen in mijn ogen branden. In deze straat heb ik mijn jeugd beleefd. Nu, binnen een week is alles voorbij. Ik heb de tranen laten gaan. Louis legt lief zijn hand op mijn been."Het komt goed, Chan" Ik knik en draai mijn hoofd weer terug. Louis rijd zonder verder nog iets te zeggen richting zijn huis. Ik stap meteen uit en laadt mijn koffer uit de auto. Ik rijd hem dit keer zelf het huis in en zet hem in de hal neer. Louis loopt al de kamer binnen. Verlegen loop ik hem achterna. Louis overhandigt me een cola. "Je gaat toch wel mee vanavond he?" zegt hij overdreven vrolijk. Ik knik alleen maar. Louis grinnikt "Wat nou?" zeg ik kattig. Een brede grijns verschijnt op Louis' gezicht. "Niets"zegt hij luchtig. Ik haal boos mompelend mijn schouders op en neem weer een slok van mijn cola. Louis begint heel hard te lachen waardoor ik ook een glimlach op mijn gezicht krijg. "Wat?" vraag ik nogmaals. Hij kan niet antwoorden en lacht daardoor alleen maar harder. Ik laat het er maar bij zitten, 1 ding is nu wel zeker, Louis is geen gewone jongen. Ik loop de trap op met Louis achter me. Hij wijst me mijn kamer en meteen begin ik met spullen neerzetten. Louis grinnikt even en loopt dan naar zijn eigen kamer. Ik kleed me even om en als ik de trap af loop gaat de bel, goede timing. Ik open de deur en kijk in prachtige helderblauwe ogen. Als ik merk dat ik niets zeg en maar een beetje staar, zeg ik Niall gauw gedag en laat hem binnen. "Dus, je woont hier nu?" vraagt Niall met zijn schattige Ierse accent. Ik knik "Louis zal wel boven zijn, ik haal hem wel een voor je" zeg ik met een glimlach. Niall knikt en ik loop de trap op. "Lou, Niall is er" roep ik terwijl ik op zijn deur klop. "Kom eraan" krijg ik als antwoord. Ik gebaar dat Niall binnen mag komen en hij volgt me de kamer in. Ongemakkelijk staan we tegen over elkaar. "Dus.." zeg ik om de stilte te verbreken. "Ja.." antwoord hij. "Welk liedje ga je zingen" vraag ik hem. "So Sick" zegt hij. "Gaaf!" roep ik iets te enthousiast, "Kan je het goed?". "Ik hoop het" zegt hij een beetje verlegen. Ik glimlach oprecht, ik hoop het ook! Louis komt de trap af stormen, "Niall!" roept hij vrolijk. Niall grinnikt alleen maar "Komen Harry, Zayn en Liam ook hierheen?" vraagt Louis hem. Hij haalt zijn schouders op. "Zal ik ze bellen?" Louis knikt. Niall pakt zijn telefoon en concentreert zich op het intoetsen van een nummer, wat er ongelofelijk sexy uit ziet. Ik bijt zachtjes op mijn lip. Niall glimlacht naar me en ik ontwijk snel zijn blik, bang om te blozen. "Hey Haz" zegt Niall vrolijk terwijl hij de telefoon strak tegen zijn oor gedrukt houdt. Niall praat wat tegen 'Harry' en hangt dan de telefoon weer op. "We moeten om half 2 wegrijden, we moeten vroeg auditie doen" zegt hij met een nerrveuze klank in zijn stem. Ik knik alleen maar en Louis en Niall beginnen een gesprek. Ongemakkelijk loop ik de keuken in en schenk alvast 6 cola in, voor als de jongens straks komen. Ik zet ze op een klein houten dienblad en neem die mee de woonkamer in. Niall lacht om Louis, wat hem weer een stuk sexier maakt. Ik glimlach en zet het dienblad op de tafel. De twee jongens pakken een cola en laten zich weer achterover vallen. Ik hoor de bel en loop gauw naar de deur. Als ik die open zie ik 3 knappe jongens. Ze stappen binnen en geven me meteen een knuffel. Ze stellen zich voor als "Zayn" "Harry" en "Liam" Ze lopen naar Louis en Niall en geven elkaar een begroeting. "Gaan jullie mee?" vraagt Liam enthousiast. De jongens knikken vrolijk en ik volg hen de gang op. We pakken onze jassen en lopen de deur uit. Alle jongens stappen bij Louis in de auto en ongemakkelijk sta ik buiten. de auto is vol en ik kan er niet bij. Niall glimlacht naar me en klopt op zijn schoot. "Kom maar zitten" zegt hij. Ik knik en plof op zijn schoot. Hij grijnst en ik sluit de deur.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Het spijt me zo dat ik dit boek aan het verpesten ben :(