SAPLANTI

Kanlı Ay Gecesi

Vay be uzun zaman sonra tekrar merhaba.

Nasıl özlemişim anlatamam.

Öncelikle öyle uzun bir bölüm değil, sadece kitabımızın sembolü olduğu için anlamlandırmak istedim.

Tadını çıkara çıkara, sindire sindire okuyun.

Adım Egemen.

Bir kısıma göre saplantılı, bir kısıma göre kaçık ama Meyra'ma göre Sadist.

En çok o lakabı sevsem de;

Aslında benliğime konulan isim sadece Egemen.

27. 07. 2018. Saat:22.00

Bu gece, herkesin uzun zamandır beklediği o huzurlu gece.

Bu gece, Kanlı Ay'a verilecek kurbanın hayatından ayrılacağı gece.

Ah! Yine o nefret çığlıklarınız kulaklarımı dolduruyor.

Bununla da kalmıyor,

Yüksek bir binanın tepesindeymişim gibi hepinizi görebiliyor ve nefesinizi hissedebiliyorum.

Ama her zaman ki gibi sıra bende.

Şah hala ölmedi.

Onu öldüremediniz.

Şimdi ki oyunum ise sizinle.

Hepiniz aynı anda ayağa kalkıyor ve pencereye gidiyorsunuz.

1, 2, 3...

Başınızı kaldırın ve onu izleyin.

Kanlı Ay'ı görüyorsunuz değil mi?

Dikkatle inceleyin.

Kıpkırmızı silüetin içinde yaşlanan bir canavar var.

O benim...

Hala izliyor musun?

Derin bir nefes aldın.

Göğsün, üzerine binmiş baskıyla zor hareket ediyor ve yutkunamıyorsun.

Ve beni bu kadar yakından görüyorsun.

Ama o da ne?

Bedenim tam arkanda, ensendeki minik tüyleri görebilecek kadar yakınında.

Rüzgarı mı tadıyor musun?

Hayır, hayır! Boşuna etrafına bakınma.

Sadece Kanlı Ay'ı izle.

Meyra'yı izle.

Çünkü Meyra, benimle birlikte o Ay'ın içinde.

Dolunay'ın nasıl kan döktüğünü görebiliyor musun?

İçinde büyüttüğü nefreti, nasıl dışarıya kustuğunu izliyor musun?

Hiçbiriniz farkında değilsiniz ama siz insanoğlu,

Aslında osunuz.

Siz o parladığını sanan Ay, bende ona şuan ki rengini veren göçebe.

Ama ben dürüstlüğüm,

Siz ise korkak bir ruh.

Beni suçlarken, hepiniz yaşattığınız kötülükleri örtmeye çalıştınız.

Azabın çığlıklarını duyuyor musunuz?

Toprakla bütünleşeceğiniz o ilk gece,

Göğe Kanlı Ay yükselecek.

Ve ben o ayın içinde,

Azap ile birlikte,

Sizin çığlıklarınızı dinliyor olacağım.

Meyra ise cennette, size ağlıyor olacak.

Artık sizi kurtaracak bir parlayan ışık yok.

Ben yokum,

Biz yokuz.

Ruhumuz ile birlikte uzaklarda sizi izliyoruz.

Kanlı Ay, Kanlı Ay...

Sen asla yok olma.

Yok olma ki kötülüğün ne olduğunu bizimle hatırlasınlar.

Vakit geldi.

Başını sımsıkı kavrarken hıçkırıkları ahenkle ötüyordu.

Bu gece kim olduğunun bir önemi yoktu.

İlk defa birisinin canı acımayacaktı.

Onu hatırlayan hiç kimse olmayacaktı.

Sizde biriktirdiğim anılara sadece bir yenisini eklemek için,

Sadece benim ve sizin bildiğiniz minik bir sır olarak kalacaktı.

Hızlıca atan şah damarı avuçlarımda.

Kanlı Ay'ın gölgesi bıçağımın ucunu parlatırken,

Kanın bedenden ayrılmasıyla çıkan o boğuk ses.

Vakit bitti.

Oyun tamamlandı.

Ve Şah yine kazandı.