Nasıl bu kadar yalnızlaştın?
Zayn geldiği noktayı düşündü.
Günler önce eski sevgilisi karısına vurmaya çalışmıştı, Zayn ne yapmıştı?
Eski sevgilisini karısından uzaklaştırmış ve onun kulağına karısının hamile olduğunu söylemişti.
Neden eski sevgilisinin yüzüne hissettiği öfkeyi yansıtamıyordu?
Onu hala seviyor olamazdı.
Olmamalıydı.
"Ne yapacağım?" dedi kendi kendine, uzun süredir kendinde değildi.
Şirket kötü durumdaydı, her şeyi Joel'a bırakmıştı.
Annesi ve kız kardeşleri Zayn'e eve dönmesi için yalvarıyordu ama Zayn ya oteldeydi ya da arabasındaydı.
Günlerdir Rina'yı izliyordu, yapacak daha iyi bir şeyi yoktu, geçen gün haberlerde kendini görmüştü, Rina'yı izlerken ve Rina bunların hepsinin kaldırılması için fazla para dökmüştü.
Ama Zayn artık önemsemiyordu.
Arabanın kapısı açıldığında gözlerini çevirdi, beklediği gibi April gelmişti.
"Merhaba." dedi April diyecek daha iyi bir şey bulamayarak, Zayn cevap vermedi ve kolunu yana koyup gözlerini ona çevirdi.
Zayn'in cevap vermeyeceğini anlayan April acı bir gülümseme verip başını eğdi.
Zayn'i özlemişti.
"Keşke." dedi, sesi titremişti ama bu Zayn'i hiç etkilemedi, hala dümdüz bir şekilde ona bakıyordu.
"O şekilde tanışmamış olsaydık."
"Nasıl tanışsaydık?" dedi sessizliğini bozarak.
"Eğer, bir amaç uğruna değil de normal bir şekilde tanışsaydık sana yine aşık olurdum, eminim bundan."
Konuyu değiştiriyordu.
Zayn dalga geçerek güldü,
April hala aşk diyordu.
"Güzeldik." April konuştuğunda Zayn sinirden kafayı yiyecekti.
"Yalandı." dedi yine de sinirlerine hakim çıkıp. "Her şey yalandı. Aptalca şeyler söylemeyi kes."
"Her şey başta yalandı!" diye sesini yükseltti April. "Sonra sana aşık oldum."
Zayn buna inanmıyordu.
"Siktir git." dedi dalga geçer gibi.
"Sen beni hiç umursamadın."
"Umursadım." dedi April Zayn'e dönerek, elini Zayn'e uzattığında Zayn onu itmişti.
"Sana aşık oldum."
"O zaman," dedi Zayn kendini durduramayarak, ona soru soracaktı. "Neden Saer ile birlikte olmaya devam ettin? Neden bana böyle bir şey olduğunu, bunu yaptığın için pişman olduğunu söylemedin?"
"Bilmiyorum." dedi başını eğip. "Sadece, Saer'i sevdiğimi düşünmeye çalıştım ama senin kollarının arasına girdiğimde her seferinde ona dönmem biraz daha imkansızlaşıyordu."
Zayn sinirle direksiyona vurdu.
"Ama seni seviyorum." dedi tekrardan, Zayn birkaç dakika sessizce durdu, sonra yanıtladı.
"Ben seni artık sevmiyorum."
April'ın gözünden bir damla yaş eline damladı. Daha sonra hemen kendini topladı ve mutlu gibi görünmeye çalışıp konuşmaya başladı.
"Çocuğun oluyor." Zayn arka koltuktaki içkisini aldı ve alışkın olduğu için kolayca açıp kafasına dikti. April'da kendi için bir şişeyi aldı.
"Evet." dedi Zayn dakikalar sonra.
Birbirlerinin gözlerine uzun uzun baktılar, ikisinin de gözlerinin önünden anıları geçiyordu.
"Mutlu olmanı istiyorum." dedi April gözleri dolu doluyken. "Çocuğuna iyi bir baba olmanı, karınla mutlu olmanı gerçekten istiyorum."
"Sen ne olacaksın?" dedi Zayn hafif dolmuş gözlerini ona göstermemek için kafasını çevirirken. Kendisi de karısı ve çocuğuyla mutlu olmak istiyordu ama bu biraz imkansızdı.
"Yok olacağım." dedi April omzunu kaldırıp indirirken.
"Mutlu olamayacağım." dedi Zayn de aynı şekilde omzunu kaldırıp indirirken, mutluluk ona artık ona çok uzak bir seçenekti.
"Çocuğun olacak Zayn." dedi April gözlerini şehrin ışıklarına sabitleyip. "İstemesen de onu görünce mutlu olacaksın."
"Çocuğumu göremeyeceğim." Zayn'de April'ın kendisine bakmamasını fırsat bilip onu inceledi.
Onu eskiden beğenmesinin sebebi belliydi, fazla güzeldi.
"Çocuğumu göremeyeceğim ne demek?"
"Doğurmayacak." dedi Zayn gözlerini April'dan kaçırıp. Bu konu birkaç gündür içini yiyip bitiriyordu.
"Sen de buna inandın tabii." dedi April hafif dalga geçercesine. "Rina gibi bir kadın çocuğu aldıracak? Ne kadar da gerçekçi."
Zayn April'a hak vermedi.
"Bilmiyorum."
"İyi ol." dedi Zayn'in bacağına elini koyup. Zayn ona hissizce baktı ama elini itmedi.
"Artık olamam." dedi tekrardan, bu seçeneğe hiç inanmıyordu.
"Ben de olamam." dedi April gözünden birkaç damla yaş akarken. "İkimizden de geçti o zaman."
"Senin yüzünden." dedi Zayn gözlerini April'a çevirip. "Senin yüzünden ben mutlu olamıyorum." April gözlerini sıkıca yumdu.
"Kurtuluş istiyorum." dedi April gözlerini Zayn'e çevirip.
Zayn'de onu onayladı ve tam o anda ikisinin de aklına aynı şey geldi.
Birbirlerine bakmayı bırakıp aynı anda keskin virajlı yola baktılar.
Zayn kemerini çıkardı ve arabayı çalıştırdı.
"Belki orada mutlu oluruz." dedi April Zayn'in vitesin üzerindeki elini tutarak.
"Seni bilmem ama ben," Zayn arabayı hızlandırdığında April hızdan korkup sıkıca tutundu.
"Olacağım!" dedi ve o anda virajı dönmeyi reddetti ve bariyerlere çarptıktan sonra arabayla sert bir şekilde yuvarlanmaya başladılar.
Zayn hayattaki tüm acıları unutmak istedi ve sanırım bunu başardı.
Nasıl bu kadar incindin?
-
ARKADAŞLAR ZOR BİR BÖLÜMDÜ BENCE, BEN BİRAZ ÜZÜLDÜM, İKİSİ DE HAYATTAN VAZGEÇTİ VE BİRLİKTE İNTİHAR ETTİLER GİBİ BİR ŞEY OLDU
YA ŞUNU ANLAYIN ZAYN'İN PSİKOLOJİSİ O KADAR BOZUK Kİ KENDİNİ ÖLDÜRMEYİ BİLE GÖZE ALDI, APRIL'I SÖYLEMİYORUM BİLE...
SİZCE ZAYN ÖLDÜ MÜ?
#ZAPRIL
#ZINA
#ZAYNOLDUMU
#APRILOLDUMU
.
