8.Bölüm
Ilk Konuşma
Okan'ın içindeki Eylül gün geçtikçe büyüyordu. Büyürken de Okan'ın kalbinden parçalar çalıyordu. Bunun sebebi biraz da Özgür'dü. Okan onları görmemek için yolunu değiştiriyor ,tenefüslerde ders çalışıyor, kütüphaneden çıkmıyordu. Hafta sonları ygs derslerine katılıyor ardından Furkan ve arkadaşlarıyla basketbol oynuyordu. Okan'ı kendi yaşıtıymış gibi görmekte hiç zorlanmamışlardı , Okan onlarla takılmaktan memnundu , kendi sınıfında sadece ikizlerle arkadaştı, onlarlada samimi olamamıştı.
Eylül ve Özgür iki haftadan fazladır çıkıyorlardı. Dedikodular daha çok aşk hikayesine benziyordu artık. Okan Özgüre duyduğu öfkede yersiz değildi. Furkan'a sorduğunda Özgür hakkında hiç hoş şeyler söylememişti. Içki içermiş , uyuşturucu kullanan arkadaşları varmış, sık sık okuldanda kaçarmış. Eylül'ün bunlarddan haberi yok muydu? Kimse ona söylememiş miydi? Eğer haberi varsa neden hala onlaydı? Ailesinin haberi var mıydı? On beş yaşındaki kızlarını uyarmadılar mı?
Geçen günler Okan'ı daha da içine kapandı. Bu durumdan sadece öğretmenler memnudu. Sınıfta en iyi üç kişi arasıda gösteriliyordu.
Bir cumartesi günü yemekhanede Okan'ın gözleri Buse'deydi. Çok fazla telefonla ilgileniyordu ve telefonu çaldı. Bunduğu masadan kalkıp Okan'ın bulunduğu masaya doğru yürümeye başladı , öksürdü ve telefonu açtı
"Alo... evet benim...Ha evet haberim var ...tabiki... iyi günler"
Telefon kapattı ve çığlıkla cırlama arası bir ses çıkardı. Yemekhaneden koşarak çıkarken Okan'da ardından hızlı adımlarla çıktı. Mermer salonda gördü ikisini, büyük bir zafer kazanmışçasına birbirine sarıldılar, Eylül kısa bir mesaj yazdıktan sonra sınıfa gittiler.
Okan sınıfa geçtiğinde öğleden sonraki derse hazırlanacak olan ödevleri yazıyorlardı. Okan sırasına, onların oturduğu sıranın bir basamak üstünde ki sıraya ,oturdu. Defterine birşeyler karalamaya başladı ki Eylül sınıfa göz gezdidi garanti yapmıştır diye Okan'a dönüp "Ödevi yaptın mı?" dedi.
Okan tüm fiziksel tepkilerine rağmen düşünebilmesi olanaksızdı..."ha?" "fizik ödevini alabilir miyim?" "Ha evet tabiki!"
" "ha" mı? Öküzsün oğlum harbi öküzsün.Bir de ödevi mi verdim ben, vay be !Sekiz yıl kimseye bir satır verme, bi güzel kıza değiş. Tamam Eylül baksın, Buse bakmasın ! Bana ne yapsaydı!"
Tekrardan Eylül'ün sesi duyuldu, Okan'dan geçen şok bu sefer anlamasını engellemedi.Çünkü böyle olacağını tahmin etmişti. "Bu okunmuyor!Ben başkasından alayım, çok teşekkürler"
Okan tepki vermezken , Eylül'ün yüzünde samimi bir gülümseme vardı. Buse'nin alttan alttan sırıtışına gıcık olmadı sonuçta bu eylülle ilk konuşmusıydı...
