Άγγελος
Δεν τον πιστεύω αυτόν τον άνθρωπο,ακόμα δεν την γνώρισε και έπεσε πάνω της σαν αρπακτικό.Τωρα κάθεται μπροστά μου και μου αναλύει πόσο καύλα είναι και τι θέλει να της κάνει.
"...Την είχα στο μυαλό μου πολύ διαφορετική,αυτή είναι γυναικάρα."Τα λόγια του ηχούσαν στ' αφτιά μου και ήθελα να τον χτυπήσω.
"Λαυρέντη μαζέψου,δεν θέλω να μπλέξεις τα προσωπικά με τη δουλειά και να γίνουν τα σχέδιά μας καπνός, υπάρχουν πολλά ρίσκα σε όλο αυτό." Του είπα με τον θυμό μου να με έχει κυριεύσει.
"Ηρέμησε Άγγελε,απλά θα περάσω καλά με μια υπέροχη παρουσία δίπλα μου,το πολύ πολύ να τη πηδήξω,σου εγγυομαι ότι θα της αρέσει..."
"Κοφ' το.Φυγε από το γραφείο μου έχω πολύ δουλειά." Τον έκοψα γιατι αν συνέχιζε δεν ξέρω κ εγω τι μπορούσα να κάνω.
"Χαλάρωσε μικρέ, φεύγω,έχω και εγώ να τελειώσω κάποια πράγματα πριν βγω με τη Διδώ." Μου είπε και η έκρηξη μου ήταν δευτερόλεπτα μακριά.
Σηκώθηκε από τη καρέκλα και άρχισε να προχωράει προς τη πόρτα.
"Που θα τη πας;" Η περιέργεια μου ήταν εμφανής.
"Στο Granda Nuevo." Μου είπε και έκλεισε τη πόρτα πίσω του.
Γαμωτο.
Δεν ξέρω τι μου έχει κάνει αυτή η γυναίκα,από τη πρώτη στιγμή που την συνάντησα όταν με χτύπησε με το αυτοκίνητο της,ένιωσα μια ανίκητη έλξη να με κυριεύει.
Όταν τρεις μέρες μετά άκουσα ότι έπιασε τον άντρα της να πηδάει μια άλλη γυναίκα και τον παράτησε, χάρηκα.
Αυτός ο άνθρωπος την είχε βγάλει καθαρή πολλές φορές,δεν του άξιζε η Διδώ,δεν ξέρω γιατί τότε τον προστάτεψα και δεν την βρήκα να της πω τι έκανε σε εμένα.
Ίσως γιατί δεν ήθελα να πληγωθεί εκείνη,δεν ήθελα να πληγώσω άλλον άνθρωπο για να καταστρέψω τον Μάρκο Χατζηαργύρη.
Όταν λοιπόν άκουσα για τον χωρισμό τους,η ιδέα στο μυαλό μου ήρθε αστραπιαία,ήθελα τρελα και να την ξανά δω.
Κίνησα γη και ουρανό και τη βρήκα,πέντε βραδιές σερί πήγαινα στο ξενοδοχείο που διέμενε για να της κάνω τη πρόταση να δουλέψει μαζί μου.Εκείνο το βράδυ ήταν απίστευτα προκλητική,οι κουβέντες της και ο τρόπος που μου γύρισε τη πλάτη και κουνούσε το κώλο της με έκανε πύραυλο.
Όταν μου πέταξε τη βόμβα για τις μετοχές και εξαφανίστηκε μέσα στο ασανσέρ,δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ πολύ, ήθελα και θέλω το κεφάλι του Χατζηαργύρη στο πιάτο και θα κάνω τα πάντα για να το έχω.
BẠN ĐANG ĐỌC
ΒΡΟΧΗ ΜΟΥ
Lãng mạnΟλοκληρωμένη! "Όσο οι σταγόνες της βροχής του μ ακουμπούσαν,τόσο ξεχνούσα ποια ειμαι και επικεντρωνόμουν σ αυτό που με έκανε να γίνω.Μα πιο πολύ σ αυτό που μ έκανε να νιώσω,το πάθος,το πάθος για ζωή,το πάθος για έρωτα." Μια ιστορία πάθους,ανάμεσα σε...