Κεφάλαιο 7 Που είμαι;

6K 449 38
                                    



¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.


Το φώς έπεφτε στα μάτια μου σαν βροχή και το κεφάλι μου ήταν πιο βαρύ απο ποτέ καθώς τα άνοιγα σιγά σιγά,προσπαθούσα να επεξεργαστώ το χώρο γύρω μου και να καταλάβω που βρίσκομαι.

Σκατά,ανασηκώθηκα στο κρεβάτι και κοιτούσα τον εαυτό μου,φορούσα τα ρούχα μου,αλλά το πουκάμισο μου ήταν λίγο ξεκουμπωμένο και η θυλή μου απο εκείνη την πλευρά με πονούσε λιγο.Μπα ιδέα μου θα είναι,αφού φοράω τα ρούχα μου δεν έκανα λογικά κάτι που θα μετανιώσω σήμερα.Και όμως είμαι σίγουρη οτι δεν ήταν όνειρο αυτό που ελάχιστα θυμάμαι.Ίσως και να ήταν.Δεν θα είναι και το πρώτο μου όνειρο με τον Άγγελο τον τελευταίο καιρό.

Τα μάτια μου περιπλανήθηκαν στο χώρο,το δωμάτιο ήταν μεγάλο,το κρεβάτι τεράστιο και μπροστά μου ακριβώς υπήρχε μία τζαμαρία πέρα ώς πέρα σαν τοίχος με μεγάλες καφέ κουρτίνες να κρέμονται μαζεμένες σε μια άκρη.Ήταν όμορφο και ζεστό και απο τη λιτή διακόσμηση,πρόδιδε οτι ανήκει σε άντρα.

Σηκώθηκα με πολύ κόπο,κρατώντας με το χέρι μου το κεφάλι μου,με την άκρη του ματιού μου,παρατήρησα το σακάκι μου που ήταν προσεκτικά διπλωμένο,πάνω σε μια λευκή πολυθρόνα που υπήρχε δίπλα στο κρεβάτι.Δίπλα του ήταν η τσάντα μου και απο κάτω οι γόβες μου,επίσης προσεκτικά αφημένες.

Τι διάολο έκανα χθές;Τελευταία μου ανάμνηση είναι να ρίχνω το κρασί στα μούτρα της Αλίκης,μετά όλα είναι κενά,εκτός απο το όνειρο.Ήταν όμως όνειρο;Με ποιόν ήρθα εδώ;Κάνε θεέ μου να μην κατέληξα με τον Λαυρέντη.

Μια μυρωδιά που ερχόταν έξω απο το δωμάτιο,έκανε το στομάχι μου να γουργουρίσει.Μμμμ έκανα και την ακολούθησα σαν υπνοτισμένη,ήθελα να φάω και να πιώ καφέ σαν τρελή.

Πήρα τα πράγματα μου και άνοιξα αργά τη πόρτα,έβγαλα το πονεμένο κεφάλι μου και κοίταξα δεξιά και αριστερά,μπροστα μου ένα χωλ με τρεις ακόμη πόρτες,δύο δεξιά και άλλη μια αριστερά,άκυρη η βόλτα στο μπάνιο.

ΒΡΟΧΗ ΜΟΥDonde viven las historias. Descúbrelo ahora